Η Τουρκία μετατοπίζει τα… σύνορα της επιρροής της
Η ιστορικών διαστάσεων κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, με την κατάληψη της Δαμασκού από τους τζιχαντιστές και τους συμμάχους τους, και η φυγάδευση του Μπαράρ αλ Άσαντ για να μην έχει την τύχη του… Καντάφι, διαμορφώνουν ένα καινούριο σκηνικό στην ευρύτερη περιοχή.
Η Συρία και το καθεστώς Άσαντ ήταν οι μόνοι… διασωθέντες της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Ο Άσαντ στηρίχτηκε από τη Ρωσία και το Ιράν, καθώς και από τη Χεζμπολάχ ως «μακρύ χέρι» του θεοκρατικού καθεστώτος των Φρουρών της Επανάστασης.
Στην τρέχουσα συγκυρία, τα δεδομένα διαφοροποιήθηκαν δραματικά. Και η επέλαση των τζιχαντιστών μέχρι τη Δαμασκό και την… αβλαβή μετάβαση της εξουσίας, φαίνεται να έγινε υπό την ανοχή όλων των μεγάλων δυνάμεων αλλά και των περιφερειακών δυνάμεων της περιοχής.
Η Τουρκία ωστόσο φαντάζει ήδη ως η μεγάλη κερδισμένη. Και προσωπικά ο Ταγίπ Ερντογάν. Εκείνος ήταν ο… σπόνσορας της επέλασης των τζιχαντιστών, με μια εντυπωσιακή επίδειξη δύναμης αναφορικά με την παρεμβατικότητα της Άγκυρας.
Η ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ λειτουργεί ως… τρόπαιο για την πολιτική ηγεμονία του Ταγίπ Ερντογάν, με όρους «πολιτικού πατέρα» του σύγχρονου Ισλάμ. Η δε Τουρκία, μετατοπίζει τα πολιτικά σύνορά της, ανοίγοντας, μεταξύ άλλων, ζητήματα και για τον άξονα του Ελληνισμού, Ελλάδα και Κύπρο.
