Του Νίκου Φυλάγγελου
Τους βλέπεις, τους ακούς και αναρωτιέσαι. Πόσο μεγάλη αυτοσυγκράτηση έδειχναν, επί σειρά ετών στη… χυδαιότητα την οποία έκρυβαν μέσα τους.
Δημοσιογράφοι σε συστημικά ΜΜΕ, να προπαγανδίζουν με περίσσευμα αναλγησίας τους πλειστηριασμούς, για να μας πείσουν περίπου ότι πρέπει να… χαιρόμαστε που θα χάσουμε τα σπίτια μας, ενώ μέχρι πρότινος ήμασταν συνεπείς δανειολήπτες, αλλά σήμερα δυσκολευόμαστε, λόγω των ακραίων αυξήσεων επιτοκίων από την ΕΚΤ και την πλήρη απάθεια της οργανωμένης πολιτείας να… εξορθολογίσει τις τράπεζες.
Ανάλγητοι. Με ρητορική που προκαλεί οργή και αγανάκτηση. Και επιβεβαιώνει την αίσθηση που παγιώθηκε στην ελληνική κοινωνία στα χρόνια των Μνημονίων και των διαδοχικών κρίσεων, για τον διαβρωτικό ρόλο συγκεκριμένων (μεγαλο)δημοσιογράφων, αρκετοί εκ των οποίων βιώνουν και την προσωπική απαξίωση να έχουν εξελιχθεί σε… χειροκροτητές των πολιτικών.
Παρακμή. Ακραία παρακμή.
