Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η υπογραφή εκτελεστικών διαταγμάτων από τον Αμερικανό εκάστοτε Πρόεδρο, για την τάχιστη προώθηση της πολιτικής ατζέντας του και την αναίρεση εκείνης του προκατόχου του, έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε θεσμική παθογένεια για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τζο Μπάιντεν υπέκυψε, με τη σειρά του, στη… γοητεία της υπογραφής εκτελεστικών διαταγμάτων. Και μπορεί η αύρα του ενθουσιασμού που συνοδεύει τον ερχομό του στον Λευκό Οίκο, και την αντικατάσταση του Ντόναλντ Τραμπ από το δικαίωμα υπογραφής στο Οβάλ Γραφείο, οι προβληματισμοί ωστόσο παραμένουν ζωηροί, στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.
Ο προβληματισμός που αναπτύσσεται σε ΜΜΕ και social media, εστιάζει στην ανάγκη να “επιστρέψουν” οι ΗΠΑ σε περισσότερο δημοκρατικό περιεχόμενο διακυβέρνησης. Με τις πολιτικές του Προέδρου να εμπλέκονται σε ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο από τη Γερουσία και τη Βουλή Αντιπροσώπων.
Ίσως και με τη συρρίκνωση του προνομίου υπογραφής εκτελεστικών διαταγμάτων…
