Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2021
Ο τροχός της Ιστορίας διατηρεί μια αέναη, σχεδόν πεισματική κίνηση, που δεν επιτρέπει, πολύ περισσότερο δεν συγχωρεί σαστίσματα. Στη διαδρομή μιας κοινωνίας άλλωστε, δεν υπάρχουν κενά, καθώς, ακόμη και όταν προκύπτουν απουσίες, καλύπτονται γρήγορα και μάλλον εύκολα.
Στο γύρισμα μιας ακόμη χρονιάς, που συμβαδίζει με την αλλαγή σκυτάλης στον Λευκό Οίκο, το πέρασμα από την εποχή Τραμπ σε εκείνη του Τζο Μπάιντεν κάθε άλλο παρά ανέφελο και… χαρωπό φαντάζει. Για όσους διατηρούσαν ψευδαισθήσεις, όσα αδιανόητα συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα με την εισβολή στο Καπιτώλιο, ήρθαν να διώξουν τα συννεφάκια της πλάνης. Και να προσγειώσουν, ανώμαλα, συνολικά την ανθρωπότητα, στα πολλά και επίμονα δύσκολα που έχουμε μπροστά μας.
Η «σημαντικότερη Δημοκρατία στον κόσμο» διατηρεί φυσικά αλεξίσφαιρες αντοχές. Υφίσταται ρωγμές, τσαλακώματα, θρυμματισμένες γωνίες, η αντοχή της ωστόσο είναι αξιοσημείωτη, ως συνέπεια της μακράς παράδοσης, του βάρους της ιστορικής ευθύνης και των Θεσμών που λειτουργούν, πολλές φορές ο ένας… ελέγχοντας τον άλλο.
Ακόμη και μια αλεξίσφαιρη Δημοκρατία σαν την αμερικανική ωστόσο, έχει τις προβληματικές παραμέτρους της. Η ζημιά που έχει προκληθεί από τη διακυβέρνηση Τραμπ, λειτούργησε σωρευτικά στην απογοήτευση από τη θητεία του Μπαράκ Ομπάμα. Η «ξεχασμένη» κοινωνία, που διατηρεί πλειοψηφικά και περισσότερο κινηματικά στοιχεία, παρέμεινε ξεχασμένη και σε κάθε περίπτωση με το παράπονο της απορίας, της απόγνωσης, της αγανάκτησης, για την ελλειμματική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής της. Για τα σύννεφα που συνεχίζουν να δυσκολεύουν την καθαρή και αισιόδοξη ματιά προς το μέλλον.
Ο «θεραπευτής» Τζο Μπάιντεν παραλαμβάνει μια κοινωνία βαθιά διχασμένη, και μια χώρα με τραυματισμένο ηθικό. Είναι βέβαιο ότι, υπό κανονικές συνθήκες δεν θα του αρκούσε μια θητεία για να διορθώσει τη ζημιά. Οι συνθήκες δεν είναι κανονικές, εκείνος «φωνάζει» ότι έχει μεταβατική-αναλώσιμη χρησιμότητα, και το πολιτικό σύστημα της υπερδύναμης δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τους ρυθμούς της κοινωνίας.
Μεγάλο το διακύβευμα, με ιστορικές προεκτάσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για τη χώρα-σημείο αναφοράς του δυτικού πολιτισμού. Τη χώρα που… πατάει πρώτη το κουμπί κάθε συλλογικής επανεκκίνησης. Προσδεθείτε, λοιπόν…
