Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Σε ποιόν ανήκουν τα πολιτειακά αξιώματα;
Τα πρόσωπα που βρίσκονται επικεφαλής του Κράτους, της Κυβέρνησης, της Βουλής και της αξιωματικής Αντιπολίτευσης, έχουν την πλήρη «ιδιοκτησία» των ιδιοτήτων τους;
Δικαιούνται να επιτρέπουν την παραβίαση των τύπων που τους αφορούν;
Οι απαντήσεις υπάρχουν στο Πρωτόκολλο, που δεσμεύει τις μεταξύ τους κινήσεις τους, στο δημόσιο χώρο.
Προκύπτει επίσης από το θεσμικό πλαίσιο κάθε πολιτειακού αξιώματος, που τοποθετεί με νόημα τον φορέα του στην πολιτειακή ιεραρχία.
Αν μείνουμε στο ανώτατο πολιτειακό επίπεδο, όλοι οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας υπερασπισθήκαν στην πράξη τη θέση τους στην κορυφή της πυραμίδας.
Μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο Χρήστος Σαρτζετάκης, δεν διαπραγματεύτηκε – σε βαθμό τυπολατρίας- την πολιτειακή «εικόνα» του – έναντι ουδενός.
Ο Κωστής Στεφανόπουλος ενώπιον του προέδρου Κλίντον, ανέλαβε ως αρχηγός του κράτους πρωτοβουλία καταγγελίας της αμερικάνικης εμπλοκής στην κατάλυση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1967 .
Ο Κάρολος Παπούλιας διαχειρίστηκε με πολιτειακή αυτονομία την υποδοχή του χρυσαυγίτη Μιχαλολιάκου, στο προεδρικό Μέγαρο στη δύσκολη εκλογική συγκυρία του 2012.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος το καλοκαίρι του 2015, πρόταξε ενώπιον του έθνους ως υπέρτατο καθήκον του την υπεράσπιση της ευρωπαϊκής υπόστασης της χώρας, έναντι οποιασδήποτε βλάβης.
Ο καθένας με τον τρόπο του ως φορείς συμβολισμών εθνικής ενότητας, δεν παρέδωσαν το προβάδισμά τους, σε οποιοδήποτε τελετουργικό.
Ήταν ο τρόπος να επικυρώνουν ότι μένουν πιστοί θεματοφύλακες του Συντάγματος και όχι «στη διάθεση» του εκάστοτε επικεφαλής της Εκτελεστικής εξουσίας.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου διέκοψε αυτή την αλυσίδα και συνέδεσε το αξίωμα με εκπτώσεις .
Έδειξε ότι αποδέχεται στης άσκηση των καθηκόντων της αντιλήψεις που το εκλαμβάνουν ως …κυβερνητική προέκταση.
Η διάθεση να συντάσσεται με την κυβέρνηση- ακόμη και να πραγματοποιεί βραδινές εξόδους με το πρωθυπουργικό ζεύγος– δεν πέρασαν απαρατήρητα.
Όπως δεν πέρασε και η αντιμετώπισή της από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ανήμερα στις 25 Μαρτίου .
Ενώπιόν της, ο Πρωθυπουργός απένειμε στον εαυτό του το προνόμιο της αποχώρησης πριν την Πρόεδρο από τη Μητρόπολη Αθηνών.
Η ΕΡΤ, της οποίας προΐσταται ο ίδιος , μετέδωσε πρώτα τη δική του δήλωση για την Επέτειο και ακολούθως το προεδρικό Διάγγελμα.
Αν η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν ενοχλήθηκε, ούτε έδωσε σημασία στη βίαιη ανατροπή του Πρωτοκόλλου ανάμεσα στους δυο πρώτους πολιτειακούς παράγοντες , μάλλον δεν έχει ενστερνιστεί το νόημα της δημόσιας παρουσίας της.
Το αξίωμα που φέρει δεν της ανήκει ως «προσωπικός» τίτλος, που υπόκειται στη διακριτική της διαχείριση.
Το Πρωτόκολλο δεν είναι πρόσχημα- είναι αναγκαία απεικόνιση της πολιτειακής δομής και αποτελεί χρέος της να το υπερασπίζεται, από κάθε παραβίαση.
Όπως και αν αισθάνεται η ίδια: στις τελετές ,ως Πρόεδρος, προηγείται του Πρωθυπουργού.
