Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Διαβολοκαλόκαιρο. Πρώτα οι Ευρωπαίοι τον έκοψαν από κάθε αξίωμα στο ευρωπαϊκό σύστημα. Αντιλαμβανόμενοι τις χαρές που θα έκαναν στο Ευρωκοινοβούλιο, αν τον παρουσίαζαν ως υποψήφιο για οτιδήποτε.
Το πακέτο είχε και μήνυμα από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που δεν έδωσε αντιπροεδρία στη ΝΔ και την πλήρωσε ο Μεϊμαράκης.
Μετά ήλθε η κρυάδα του εκλογικού αποτελέσματος, που επικύρωσε ότι υπάρχει διάσταση συσχετισμών ανάμεσα στο εκλογικό σώμα και τη Βουλή.
Απέλυσε τον πανάκριβο Γκρίνμπεργκ που τον βεβαίωνε ότι έχει στο τσεπάκι το 33% και τον εξέθεσε – και τώρα πρέπει να βρει άλλον, γιατί χωρίς σκηνοθέτη δεν κάνει.
Στη συνέχεια άρπαξε κάτι ψιλές από τρεις δεκάδες βουλευτών της ΝΔ στη συνεδρίαση της Κ.Ο. Που σε πονεί και που σε σφάζει.
Ο Ιούλιος του έφερε γράμμα από το Πολεμικό Μουσείο: δεν έχει πλέον την εμπιστοσύνη της κομματικής βάσης. Εκατοντάδες Νεοδημοκράτες – και αναμεσά τους βουλευτές και υπουργοί – χειροκροτούσαν στο πολεμικό Μουσείο τους προκάτοχους του – που τον έδειξαν ως κίνδυνο, όχι μόνο για το κόμμα τους, αλλά και για τη χώρα.
Άρμα δρεπανηφόρο ο Αντώνης Σαμαράς τον κατονόμασε, προκαλώντας ακόμη και… αντικυβερνητικά γιουχαΐσματα από το ακροατήριο, διαμηνύοντας ότι δεν συμβιβάζεται ούτε με… την προεδρία της Δημοκρατίας.
Ο Κώστας Καραμανλής διαπίστωσε ότι παραμένει μπλεγμένος στη μοίρα του, να είναι η σταθερά της παράταξης, αφού το κοινό έδειχνε με τις αντιδράσεις του: «εμείς έχουμε πάντα τον Καραμανλή».
Στην πρώτη θέση ο Μαρινάκης κρατούσε πρακτικά ανέκφραστος… Ο Αβραμόπουλος το απολάμβανε και… δίπλα του η Ντόρα έκοβε κλίμα, χωρίς να δείχνει ότι τη δυσαρεστεί ο περιρέων αντί-Μητσοτακισμός..
Ευφυέστερος, ο Άδωνις Γεωργιάδης, αποχώρησε πριν πάρουν τον λόγο οι δυο πρώην Πρωθυπουργοί. Τζάμπα θα πλήρωνε εισιτήριο…
Με απλά λόγια: ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στο καναβάτσο. Το κόμμα που τον ανέδειξε αρχηγό του και Πρωθυπουργό, πλέον του δείχνει την έξοδο.
Αντίστοιχα, τα φιλικά του ως τώρα ΜΜΕ, του έστειλαν μήνυμα ότι το κόστος της στήριξής του γίνεται όλο και πιο βαρύ και δεν σκοπεύουν να το αναλάβουν.
Η εικόνα έχει πλέον αλλάξει. Εκεί που ο Πρωθυπουργός ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, τώρα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο: οι δυο πρώην Πρωθυπουργοί διατηρούν πάντα την επιρροή τους ως «φυσικοί» εκπρόσωποι – ο ένας της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος και ο άλλος της Συντηρητικής παράταξης γενικότερα.
Ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Αν και υπάρχουν και χειροτέρα: ακριβώς πριν από 59 χρόνια ηχούσε στο κέντρο της Αθήνας το σύνθημα «Μητσοτάκη κάθαρμα».
Για τον ίδιο η… «διαδήλωση» στην παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη ανέδυε απλώς: «δεν σε θέλει ο λαός, πάρε τους Σημιτικούς που έφερες και εμπρός…».
Προς το παρόν του κάνουν καψόνια. Τα σκληρά θα έλθουν με την πρώτη σταγόνα της βροχής…
ΥΓ. Ακόμη και η αφοσιωμένη του Άννα Διαμαντοπούλου, στην οποία – παρ’ ότι αναγόρευσε ακόμη και τον πατερά του σε μέντορα της – δεν έδωσε θέση, γιατί τη θεωρεί «τοξική», του γυρίζει την πλάτη. Διακινεί ότι πάει για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ – το οποίο την έχει αποβάλει από το 2012! Ως… «πρωθυπουργήσιμη» – δηλαδή ως αντίπαλος του Μητσοτάκη!
Κουβέντα να γίνεται, μωραίνει κύριος ην έχει ήδη απωλέσει, ή απλώς τη δρομολογεί ο ίδιος για τον ρόλο του Λοβέρδου, στο μαλακό υπογάστριο της Χαρ. Τρικούπη;
