Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Ειλικρινά, δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσουμε ή να κλάψουμε. Τις προάλλες, μια ιστοσελίδα από αυτές που ειδικεύονται στο επιδοτούμενο λιβάνισμα της οικογένειας Μητσοτάκη διαφήμιζε τη χαλύβδινη βούληση του ανιψιού-δημάρχου «να βάλει επιτέλους τάξη» στην Αθήνα. Λες και ανέλαβε χθες. Ή σαν να έκανε… πρόβες μέχρι σήμερα ο φουκαράς. Ζέσταμα μέχρι να αρχίσει η κυρίως παράσταση.
Μια άλλη ιστοσελίδα της ίδιας ακριβώς συνομοταξίας διερωτάτο «τις πταίει» για το αφόρητο κυκλοφοριακό που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες στην πρωτεύουσα. Μήπως φταίει η υπερβολική ευμάρεια, που κάνει τον κόσμο να αγοράζει μετά μανίας αυτοκίνητα; Μήπως φταίει η καταπιεσμένη επιθυμία των Αθηναίων για βόλτες στο κέντρο, μετά τη μακρά περίοδο εγκλεισμού; Μήπως φταίνε οι… καταραμένοι οι ανεμβολίαστοι, που δεν μπαίνουν στα λεωφορεία και στο μετρό; Μήπως φταίει ο… Μιμίκος ο γιατρός; «Τις πταίει;» αναρωτιόταν η καημένη η ιστοσελίδα, χωρίς να της πηγαίνει το μυαλό ότι μπορεί να φταίει και ένας αλαφροΐσκιωτος που αποφάσισε να κάνει άνω κάτω την Αθήνα «για να βάλει τάξη». Να κάνει «έργα ανάπλασης» για να ξηλώσει τα προηγούμενα δικά του, πάνω στην αφετηρία της φθινοπωρινής κυκλοφοριακής αιχμής. Την ώρα που οι περιορισμοί από την πανδημία αίρονται, οι Αθηναίοι επιστρέφουν στις δουλειές τους και είναι βέβαιο ότι η κίνηση θα αυξηθεί κατακόρυφα.
Ο ίδιος αλαφροΐσκιωτος και νεραϊδοπαρμένος, πλην όμως εκλεγμένος, δήμαρχος εδώ και δυόμισι χρόνια ήταν αυτός που έστησε τον Μεγάλο Περίπατο, κάνοντας τους οδηγούς να του αναπέμπουν καντήλια και τους γεωπόνους να τραβούν τα μαλλιά τους με τα υπερμεγέθη φυτά που έβαλε σε μεταλλικές ζαρντινιέρες-βραστήρες, εν μέσω καύσωνα. Τα δέντρα ξεράθηκαν, τα έφαγε και η κάμπια και αποφάσισε να αλλάξει ρότα. Τα σκέπασε, «τσάτρα πάτρα» μέσα στο καλοκαίρι και έσπευσε τώρα να διαμηνύσει: «Καιρός να μπει μια τάξη»! Ξανασκάβοντας τα ίδια τετράγωνα στο κέντρο, αλλά με στόχο ένα άλλο, λιγότερο εξωτικό ντεκόρ. «Δεν πέτυχε η μετατροπή σε Μαϊάμι με τους τσουρουπιασμένους φοίνικες, θα κάνουμε την πόλη κάτι άλλο – κάτι μεταξύ Ρώμης και Καρπενησίου. Με λευκά μάρμαρα και πλατάνια…» Έτσι είπε ο νεραϊδοπαρμένος.
Η μισή, λοιπόν, εξήγηση για το αφόρητο κυκλοφοριακό είναι ότι ο δήμαρχος «βάζει τάξη» στην αταξία που ο ίδιος δημιούργησε. Και, ως γνωστόν, άμα μπλοκάρει το κέντρο, μπλοκάρουν και όλες οι αρτηρίες που οδηγούν σε αυτό.
Μια άλλη εξήγηση είναι ότι, παρά τις εξαγγελίες πως «θα τους βάλουμε να περπατάνε στα πεζοδρόμια», λίγες εκατοντάδες διαδηλωτές στην Πανεπιστημίου εξακολουθούν να κλείνουν την κυκλοφορία. Αμα είναι τίποτα ταλαίπωροι συνταξιούχοι, μπορεί και να τους προγκήξουν τα ΜΑΤ. Έτσι και είναι μαντράχαλοι του Περισσού με στειλιάρια, αποκλείεται.
Μια τρίτη, επίσης, εξήγηση είναι ότι, σε συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου, χωρίς αυτοκίνητο, με κλειδωμένες πόρτες και κατεβασμένες ασφάλειες δεν μπορείς να πας. Είναι χειρότερες από το Χάρλεμ της δεκαετίας του ’70. Αλλά πού να ξέρει από αυτά ο αλαφροΐσκιωτος που φαντάζεται την Αθήνα Μαϊάμι, ενώ αρχίζει και μυρίζει όλο και πιο έντονα Κάιρο…
