Προσωπογραφίες
Οικονομία
Γράφει η Iron Lady
Η Αμερική είναι ένα έθνος χωρίς ιστορικές ρίζες, αν σκεφτεί κανείς ότι αριθμεί μονάχα μερικές… σελίδες ύπαρξης. Κατάφερε ωστόσο, πολύ νωρίς, να γίνει το ισχυρότερο έθνος στον πλανήτη. Και να διατηρηθεί εκεί.
Μάλλον λοιπόν κάτι… κάνουν σωστά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και σίγουρα… σκέφτονται σωστά. Γι’ αυτό αξίζει να ξαναδιαβάζουμε και να μην προπερνούμε την παροιμία που μας εξηγεί ότι… «ο πρώτος είναι πρώτος, και ο δεύτερος… τίποτα».
Στη χώρα μας, ένα έθνος που… συμπορεύεται με τις επιθυμίες της αμερικανικής πολιτικής εδώ και δεκαετίες, ο Γιώργος Αποστολόπουλος υπήρξε πρωτοπόρος στον χώρο των ιδιωτικών παροχών Υγείας. Άνοιξε δρόμους. Υπήρξε ευρηματικός και καινοτόμος. Ήταν πρώτος.
Τα χρόνια πέρασαν, εμφανίστηκε το «Metropolitan», και το Ιατρικό Κέντρο έχασε τα πρωτεία. Πέρασε στη δεύτερη θέση. Και… καθηλώθηκε εκεί. Δεν σηκώνει κεφάλι. Δεν δείχνει να μπορεί να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό και να επιστρέψει στην πρωτιά.
Σύμφωνα με την προαναφερθείσα αμερικανική παροιμία λοιπόν, το Ιατρικό Κέντρο είναι σήμερα… τίποτα. Ο ιδρυτής του, Γιώργος Αποστολόπουλος, δεν θα συμφωνούσε. Και θα μας θύμιζε ότι υπήρξε αυτοδημιούργητος, είχε όραμα και συνομιλούσε με διεθνείς ηγέτες, όπως τον Νέλσον Μαντέλα και τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
Μια εποχή που πέρασε… ανεπιστρεπτί για τον Γιώργο Αποστολόπουλο.
Περασμένα μεγαλεία (και διηγώντας τα… να κλαις)
Ο Γιώργος Αποστολόπουλος διεκδικεί μέχρι και σήμερα τη ζηλευτή υστεροφημία του πρωτοπόρου της ιδιωτικής Υγείας στη χώρα μας.
Ο Γιώργος Γεννηματάς… θα ανατρίχιαζε, καθώς ο εμβληματικός και πρόωρα χαμένος πολιτικός, ίδρυσε το ΕΣΥ, κα πίστευε συνειδησιακά σε ένα ισχυρό Εθνικό Σύστημα Υγείας, οι διάδοχοι και συνεχιστές του ωστόσο, άφησαν το δημιούργημά του να φθαρεί. Προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων, θα προσέθετε κανείς.
Ο Γιώργος Αποστολόπουλος διέγνωσε την ευκαιρία και την εκμεταλλεύτηκε δεόντως. Διαμόρφωσε ένα ελκυστικό περιβάλλον εργασίας και… επένδυσης, και κατάφερε να προσελκύσει τα καλύτερα μυαλά της εποχής του.
Όπως συμβαίνει πάντα, ωστόσο, το να διατηρηθείς στην κορυφή αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολο από την προσπάθεια να φτάσεις εκεί. Και η ήττα του Ιατρικού Κέντρου από το Metropolitan τα τελευταία χρόνια, επιβεβαιώνει τη σχετική… σοφία του λαού μας.
Ο ιδρυτής του Ιατρικού Κέντρου πρωταγωνίστησε σε μεγαλεία που κανένας δεν μπορεί να του αρνηθεί. Μόνο που είναι… περασμένα. Και διηγώντας τα… κλαις, θα προσέθετε κανείς.
Η δυσφορία των μετόχων για τη… σιωπή (και περί των χρεών των ασφαλιστικών)
Ο τρόπος άσκησης διοίκησης από την οικογένεια του ιδρυτή του Ιατρικού Κέντρου τα τελευταία χρόνια, έχει προκαλέσει τη δυσφορία των υπόλοιπων μετόχων.
Και όταν μιλάμε για τόσο μεγάλες εταιρείες, όπου κάθε επιχειρηματίας επενδύει τα χρήματα του, προσδοκώντας κέρδος και όχι από… χόμπι, ή ως φιλανθρωπία, το πρόβλημα διογκώνεται, ακριβώς επειδή δεν αντιμετωπίζεται και έτσι σωρεύεται.
Ένα από τα ζητήματα που… καίνε, αφορά στα χρέη των ασφαλιστικών εταιρειών. Από τη διοίκηση Αποστολόπουλου, οι μέτοχοι που αναζητούν απαντήσεις, εισπράττουν… σιωπή.
Και οι μουρμούρες πολλαπλασιάζονται. Και γίνονται ψίθυροι. Με αναπόφευκτο αποτέλεσμα, το Ιατρικό Κέντρο να μην έχει την… υγεία του, σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις και ανταγωνισμού στον οποίο δεν φαίνεται να μπορεί να ανταπεξέλθει αποτελεσματικά.
Δεν… δικαιολογεί τον μισθό του
Η αγορά «φωνάζει» ότι οι πλουσιοπάροχες αποδοχές του Γιώργου Αποστολόπουλου, που αριθμούν κάποια εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση, δεν αντανακλώνται στο παραγόμενο αποτέλεσμα.
Κοινώς, ο ιδρυτής του Ιατρικού Κέντρου δεν… δικαιολογεί τον μισθό του, για τον οποίο φυσικά αποφασίζει η οικογένειά του. Από τη μια τσέπη… στην ίδια.
Αν δεν μιλούσαμε για οικογενειακή επιχείρηση, τις σχέσεις και τις ισορροπίες ανάμεσα σε έναν πατέρα και τα παιδιά του, στα οποία παρέδωσε τη σκυτάλη, αλλά για μια πολυεθνική με ψυχρή νοοτροπία προσφοράς και αποτελέσματος, ο Γιώργος Αποστολόπουλος θα είχε… απολυθεί, ίσως και με διαπραγματεύσιμη αποζημίωση.
Και στην έξοδο θα τον είχαν ακολουθήσει και τα τεχνοκρατικά στελέχη της επιχείρησης που θα είχαν… εμπνευστεί, εγκρίνει και διατηρήσει τον παχυλό μισθό του.
Τα επενδυτικά σχέδια που «πάγωσαν»
Σε συνδυασμό με τη μοιρολατρική αποδοχή της ήττας από το «Metropolitan», στο μέτωπο της προσφοράς υπηρεσιών υγείας, ο Γιώργος Αποστολόπουλος δείχνει να έχει χάσει την όρεξή του, ίσως και το ταλέντο του, για να αναζητεί καινούριες ευκαιρίες και να πετυχαίνει.
Η αγορά, αλλά και… δικοί του άνθρωποι, διαπιστώνουν με απογοήτευση ότι μια σειρά από επενδυτικά σχέδια για τα οποία είχε μιλήσει, έχουν «παγώσει». Και φυσικά, με όρους οικονομικής ανάπτυξης, κάθε επενδυτικό σχέδιο που «παγώνει», φθείρεται και εκφυλίζεται.
Οι επενδύσεις προσφέρουν οξυγόνο σε κάθε επιχείρηση. Την ανανεώνουν, την ανατροφοδοτούν με καινούριες δημιουργικές αναζητήσεις, της επιτρέπουν να προσαρμόζεται στις καινούριες απαιτήσεις κάθε εποχής, και να αντιστέκεται στην αναπόφευκτη φθορά της καθήλωσης και του τέλματος.
Το Ιατρικό Κέντρο του Γιώργου Αποστολόπουλου βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το δύσκολο ορόσημο. Με τους μετόχους να προβληματίζονται και να ανησυχούν. Και τους οιωνούς να είναι αρνητικοί.
