Γράφει ο Γιάννης Κορωναίος
Η τελευταία προσθήκη στις υποψηφιότητες για την προεδρία στο ΠΑΣΟΚ, αυτή της πρώην υπουργού και Ευρωπαίας Επιτρόπου Άννας Διαμαντοπούλου, ήρθε για να απομακρύνει το όραμα της ενιαίας κεντροαριστεράς από το κόμμα.
Με την ίδια να απέχει από τα του ΠΑΣΟΚ για πάνω από μια δεκαετία αλλά να διεκδικεί την αρχηγία του μετά από το τετραετές «φλερτ» με τον Κ. Μητσοτάκη, προκύπτουν ερωτήματα για το ποιοι θα μπορούσαν να την στηρίξουν, κρυφά ή φανερά, στην κούρσα για την ηγεσία του Κινήματος.
Ο πλέον αθώος παρατηρητής του πολιτικού συστήματος της χώρας μας θα μπορούσε κάλλιστα να αναρωτηθεί μεγαλοφώνως «γιατί βρε παιδιά η κα. Διαμαντοπούλου να διεκδικήσει την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ; Ποιοι ψηφοφόροι θα την ψηφίσουν; Ποια κομματικά στελέχη θα τη στηρίξουν;» και να απαντήσει ο ίδιος: Αφού όλοι όσοι μοιράζονταν τις ίδιες ιδέες και απόψεις με την πρώην υπουργό στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, υπουργοί, στελέχη και ψηφοφόροι, έχουν μετακομίσει μόνιμα στη Νέα Δημοκρατία!
Θεωρητικά με τα παραπάνω ολοκληρώνεται και το θέμα της υποψηφιότητας Διαμαντοπούλου. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά ακόμα που αφορούν στο τι σηματοδοτεί η υποψηφιότητα της και πως θα κινηθεί η ίδια, επιλέγοντας μάλιστα εν κινήσει τον στόχο της στη μάχη για την προεδρία.
Οι… ατέλειωτοι αρραβώνες
Κακά τα ψέματα, η υποψηφιότητα Διαμαντοπούλου που προετοιμάστηκε για αρκετό καιρό προκάλεσε απορίες σε πολλούς, κυρίως λόγω της εγγύτητας που είχε αναπτύξει με το σύστημα Μητσοτάκη τα τελευταία χρόνια. Οι περισσότεροι, ενθυμούμενοι και την αείμνηστη Φ. Γεννηματά να την επιτιμά για την κριτική που ασκούσε στην τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με το «η κα. Διαμαντοπούλου έχει αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ από το 2013», την είχαν εντάξει στη μεγάλη ομάδα των εκσυγχρονιστών που διακονεύουν πλέον στην μητσοτακική Νέα Δημοκρατία ως υπουργοί, γραμματείς, σύμβουλοι και στελέχη.
Κόντρα στις αρνητικές δηλώσεις για το κόμμα της, η κα. Διαμαντοπούλου δεν εφείσθη ένθερμων σχολίων για την κυβέρνηση της ΝΔ και τον Κ. Μητσοτάκη την περίοδο 2019-23. Πιθανώς νιώθοντας δικαίωση στο όνομα του σημιτικού ΠΑΣΟΚ μέσα από την άσκηση της εξουσίας από τον Κ. Μητσοτάκη και του επιτελείου του, η κα. Διαμαντοπούλου στήριξε με δημόσιες παρεμβάσεις αλλά και επαφές το «μεταρρυθμιστικό έργο» της κυβέρνησης, μαζί με τον συνοδοιπόρο της και υπουργό πλέον της κυβέρνησης Γ. Φλωρίδη, όταν ήταν και επικεφαλής του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Μετά ήρθε η υποψηφιότητά της για την προεδρία του ΟΑΣΑ μετά από πρότασή του πρωθυπουργού, η διαρκής παραφιλολογία για υπουργοποίησή της σε κάθε ανασχηματισμό Μητσοτάκη ενώ έπαιξε μέχρι και για τη διαδοχή της Κ. Σακελλαροπούλου στο Προεδρικό Μέγαρο, ως συνέχιση της παράδοσης ΠτΔ από την κεντροαριστερά όταν υπάρχει γαλάζια κυβέρνηση.
Ο ρεαλιστικός στόχος
Για τους σημερινούς νεοδημοκράτες, η Άννα Διαμαντοπούλου είναι σαρξ εκ σαρκός, σαν τον Πιερρακάκη, τον Φλωρίδη, τον Κοντογεώργη, τον Σκέρτσο, τον Καρανικόλα και όλους τους υπόλοιπους. Το ζήτημα είναι τι είναι πλέον για το ΠΑΣΟΚ. «Μια νέα πολιτικός» θα μπορούσε να ήταν η απάντηση, όπως ήταν ο τίτλος σε σχετικό δημοσίευμα ιστοσελίδας, που όμως θα διεκδικούσε ψηφοφόρους «απ’ έξω» κι όχι από μέσα του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε κι αυτό υπόσχεται ως υποψήφια αρχηγός, πως θα επαναπατρίσει ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά μόνο από εκεί.
Οι supporters της στο μιντιακό περιβάλλον υποστηρίζουν πως θα στοιχηθούν μαζί της όλοι όσοι βλέπουν την ανάγκη για ένα κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Ξεκινά τη μάχη έχοντας «από χέρι» μαζί της τα μέλη του «Δικτύου» που ανέρχονται σε μερικές χιλιάδες ανά την Ελλάδα, τα οποία όμως στην συντριπτική πλειονότητα τους δεν ανήκουν στο σημερινό ΠΑΣΟΚ. Επίσης της λείπουν ερείσματα στον μηχανισμό του κόμματος, κάτι που έχει και πρακτικό αντίκρισμα τόσο προεκλογικά όσο και κατά τη διάρκεια της εκλογής. Ίσως για αυτό φρόντισε να αφήσει υπόνοιες για τη διαδικασία της ψηφοφορίας, κάτι που διέψευσε σε συνέντευξη λέγοντας πως δεν έθεσε θέμα διαβλητότητας.
Ο ρεαλιστικός στόχος της είναι ένα καλό πλασάρισμα στην κούρσα, ως τρίτη για παράδειγμα, παίζοντας ρόλο ρυθμιστή σε μια πιθανή μονομαχία Ανδρουλάκη-Δούκα. Σε αυτή τη φάση φαντάζει δύσκολο, με την υποψηφιότητα του Π. Γερουλάνου να κερδίζει καθημερινά πόντους. Στα μείον της υποψηφιότητάς της και η παρουσία δυο ακόμη γυναικών στην κούρσα. Θα μπορούσε να λειτουργήσει κάποια αποχώρηση προς όφελος της, όπως κάποιοι ψιθυρίζουν, όμως είναι ακόμα πολύ νωρίς για να είναι ξεκάθαρη η ισορροπία δυνάμεων.
Η ουσία είναι πως η κα. Διαμαντοπούλου επέστρεψε στην πολιτική γενέτειρά της, διεκδικώντας μάλιστα την αρχηγία και με στόχο την καταγραφή της δυναμικής της. Αν καταγράψει αξιόλογο ποσοστό θα μπορεί να έχει «φωνή» την επόμενη ημέρα. Και σε αυτό το πλαίσιο θα μπορεί να στυλώσει τα πόδια αν ο αρχηγός που θα προκύψει ζητά συζητήσεις για την ενιαία κεντροαριστέρα, κάτι για το οποίο διαφωνεί εκ προοιμίου.
