Του Αλέκου Ευγενικού
Επιχειρώντας να διασκεδάσει κανείς τη συλλογική απόγνωση για το δράμα της πανδημίας του κορονοϊού, που εκτός από υγειονομικό τρόμο, διαμορφώνει τις συνθήκες για επιστροφή σε συνθήκες κοινωνικής φτωχοποίησης, όπως την εποχή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, ας θυμηθούμε ότι, δεν είναι εύκολο να επιβάλλεις οριζόντια καραντίνα σε έναν λαό.
Πολύ περισσότερο όταν ο χρόνος λειτουργεί διαβρωτικά για την ψυχολογία, και οι αντοχές συρρικνώνονται, σε συνδυασμό με την περιορισμένη προσδοκία για ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης στο μέλλον.
Μεταξύ μας, στην ταπεινή χώρα μας, μονάχα ένας κατάφερε να κάνει… εθνικό “lockdown”. Τότε που με τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά, “κλείδωναν” τους Έλληνες στα σπίτια τους, για να παρακολουθήσουν τους αγώνες του μπασκετικού Άρη. Της “κίτρινης αυτοκρατορίας”.
Πόσο μπροστά ήταν, και σε αυτό, ο μεγάλος Νίκος Γκάλης…
