Του Φρίξου Παλαιολόγου
Μετά την Παλαιστίνη και τη Χαμάς, το Ιράν και οι Φρουροί της Επανάστασης. Λίγοι δεν πρόσεξαν τη μετατόπιση της δημόσιας ρητορικής του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αναφορικά με τους επόμενους, στρατηγικούς στόχους του Ισραήλ.
Στο περιθώριο της επισημοποίησης της αλλαγής ηγεσίας στη Μοσάντ, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μίλησε για τη διαρκή ανάγκη να αποτραπεί η απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου από το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν… με κάθε κόστος. Ακόμη και προληπτικό στρατιωτικό χτύπημα στην Τεχεράνη.
Φυσικά, ο “Μπίμπι” δύσκολα θα κάνει ένα τόσο ριψοκίνδυνο βήμα, πολύ περισσότερο στη σημερινή συγκυρία, με τις Ηνωμένες Πολιτείες του Τζο Μπάιντεν να επιχειρούν να βρουν κοινούς τόπους με το καθεστώς Χαμενεϊ, ώστε να επαναλειτουργήσει η συμφωνία της εποχής Ομπάμα για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης. Και μάλιστα, μερικές εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές του Ιράν, που θα σηματοδοτήσουν την αλλαγή σκυτάλης, καθώς ο Χασάν Ροχανί δεν μπορεί συνταγματικά να διεκδικήσει μια τρίτη, συνεχόμενη θητεία.
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου από την πλευρά του, επιχειρεί να συσπειρώσει γύρω του τα πιο φοβικά ένστικτα και αντανακλαστικά της ισραηλινής κοινωνίας, ώστε, ακόμη κι αν η αντιπολίτευση καταφέρει να τον παρακάμψει, και να συγκροτήσει στην παρούσα φάση κυβέρνηση χωρίς εκείνον, μετά από μερικούς μήνες, στις εκλογές που μετά βεβαιότητας θα ακολουθήσουν, το Λικούντ να… μην χρειάζεται κανέναν, για να φτάσει στην αυτοδυναμία.
