Του Νίκου Φυλάγγελου
Όλα λάθος. Και όλα αποκρουστικά… Η υπόθεση των αποκαλύψεων για εμετικές συμπεριφορές στον χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου, με θύματα πρωτίστως ανήλικα παιδιά, έρχεται να μας θυμίσει με θόρυβο, ότι, με απαρχή την εθνική τραγωδία των Μνημονίων, στα οποία μας οδήγησε ο τελευταίος των Παπανδρέου, η Ελλάδα είναι ένα “failed state”.
Μια χώρα τριτοκοσμική, χωρίς σπονδυλική στήλη ηθικών αναστολών. Με “πνευματικό κόσμο” που παράγει αφόρητη χυδαιότητα, με πολιτικό σύστημα από το κάτω ράφι, με ΜΜΕ σε ρόλο… χειροκροτητών και… προστατών παραβατικών συμπεριφορών.
Ο δημόσιος βίος ένα απέραντο ξεκατίνιασμα. Με τα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν, να έχουν κυριαρχήσει ολοκληρωτικά. Η ρητορική του συμψηφισμού, με το παρελθόν, που διευκολύνει την ενίσχυση των άκρων του πολιτικού συστήματος. Υποκρισία, δειλία, ανεπάρκεια.
Ένα διαβατήριο να… μεταναστεύσουμε από αυτή την τριτοκοσμική χώρα, που ακόμη και την πραγματική Συνεπιμέλεια τρέμει να νομοθετήσει. Η Ελλάδα της παρακμής, της πτώσης και της ηθικής χρεοκοπίας. Η Ελλάδα των “επικίνδυνων ανθρώπων”, όπως αποκάλεσε η κα Μενδώνη τον κ. Λιγνάδη.
