Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Το κόλπο είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Διαίρει και βασίλευε. Όταν πρέπει να επιβάλεις μια σκληρή απόφαση, προκαλείς τεχνητό διχασμό για να στρέψεις αλλού την προσοχή και να αποφύγεις τις συνέπειες των πράξεών σου.
Στην εποχή μας αυτή η τακτική έχει προσλάβει επιστημονικές διαστάσεις και εφαρμόζεται με χειρουργικό τρόπο. Συνήθως πετυχαίνει, αρκεί να μην υλοποιηθεί με άγαρμπο τρόπο. Στην Ελλάδα το συγκεκριμένο βρόμικο κόλπο εφαρμόστηκε καθολικά την περίοδο των Μνημονίων, όταν η τρόικα και οι ελληνικές κυβερνήσεις για να προωθήσουν τα ολέθρια σχέδιά τους οδηγούσαν τη μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Η διαχείριση των «ειδήσεων» γινόταν με αυτή τη σκοπιμότητα. Διέρρεε ξαφνικά ότι υπήρχαν 1.000 άτομα που λάμβαναν πάνω από τέσσερις συντάξεις και ξαφνικά όλοι υποστήριζαν ότι πρέπει να πέσει άγριο τσεκούρι στους συνταξιούχους. Έβγαιναν στοιχεία για προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων και τους την έπεφταν οι ιδιωτικοί. Δημοσιεύονταν υψηλοί μισθοί σε συγκεκριμένη ΔΕΚΟ και όλοι οι υπόλοιποι υπάλληλοι έβγαιναν στα κάγκελα και απαιτούσαν άγριες περικοπές των προνομιούχων.
Αυτή η τακτική στηρίχθηκε βέβαια σε υπαρκτές αδικίες και κραυγαλέες αδυναμίες που προκάλεσαν μικροκομματικές πολιτικές επιλογές ή ρουσφέτια. Οι στρεβλώσεις έχρηζαν διόρθωσης, χωρίς συζήτηση. Και η διατήρησή τους αποτελούσε πρόκληση για το σύνολο της κοινωνίας.
Όμως αντί να ασχοληθούμε σοβαρά με τον εξορθολογισμό των αδικιών, υποπέσαμε στην ανθρωποφαγία. Αντί όλοι μαζί να αγωνιστούμε εναντίον της οριζόντιας φτωχοποίησης, κοιτούσαμε πώς θα χάσει ο διπλανός μας περισσότερα από εμάς! Ίσως γι’ αυτό ο ελληνικός λαός δεν αντέδρασε ποτέ όπως έπρεπε εκείνα τα χρόνια.
Στη σημερινή κρίση του κορωνοϊού η κυβέρνηση εφαρμόζει ακριβώς το ίδιο βρόμικο σχέδιο, ρίχνοντας στην παγίδα όχι μόνο τους απλούς πολίτες αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Έχοντας αποτύχει να εφαρμόσει μέτρα περιορισμού του κορωνοϊού, επιχειρεί με μπαλώματα και ακατανόητες αποφάσεις να διαχειριστεί την τεράστια κρίση. Η ανεπάρκεια συγκεκριμένων κυβερνητικών παραγόντων, η πολυγλωσσία και η εξυπηρέτηση συμφερόντων έχουν προκαλέσει ένα εκρηκτικό μείγμα αποτυχίας που αποτυπώνεται στον αριθμό των θυμάτων. Πάνω από 5.000 νεκροί, παρότι στο πρώτο κύμα της πανδημίας οι απώλειες ήταν ελάχιστες.
Ήταν μονόδρομος το γνωστό και εύκολο σχέδιο του αποπροσανατολισμού και της μετάθεσης των ευθυνών. Κατά καιρούς στοχοποιούνται οι νέοι, οι αρνητές της μάσκας, όσοι επικρίνουν τα κυβερνητικά μέτρα, οι έμποροι που εφαρμόζουν με λάθος τρόπο το click away, οι νησιώτες που υποδέχθηκαν τουρίστες, οι ηλικιωμένοι που κάνουν άσκοπες βόλτες, όσοι κάνουν γιορτές και καλούν στο σπίτι στενούς συγγενείς, οι πλανόδιοι πωλητές, οι Ρομά που στήνουν γλέντια, οι πιτσιρικάδες που κάνουν κρυφά πάρτι, οι πλούσιοι που πάνε διακοπές στο Ντουμπάι, οι αριστεροί που κατέβηκαν στην πορεία του Πολυτεχνείου, όλοι όσοι κινούνται ακόμα στον δρόμο και πάνε στη δουλειά τους προκαλώντας μποτιλιάρισμα! Εν ολίγοις, οι πάντες εκτός από την κυβέρνηση!
Ορισμένοι εκ των προαναφερθέντων πράγματι λειτουργούν ανεύθυνα και είναι κατακριτέοι. Όμως δεν είναι αυτοί το πρόβλημα, αλλά το κράτος που δεν θέτει σωστούς κανόνες και δεν φροντίζει να εφαρμόζονται. Αντί να πυροβολούμε τον απείθαρχο πολίτη, θα έπρεπε να επιτεθούμε στην κυβέρνηση που επιτρέπει αυτές τις συμπεριφορές. Όσο τρωγόμαστε μεταξύ μας και δείχνουμε ο ένας τον άλλο (με τους δημοσιογράφους να έχουν τον ρόλο του πρόθυμου ρουφιάνου), οι κυβερνώντες τρίβουν τα χέρια τους.
Σε αυτή την παγίδα έπεσε τις τελευταίες ημέρες η αντιπολίτευση και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ με τις εμμονές που κουβαλούν τα στελέχη του.
Στοχοποίησε την Εκκλησία και τους πιστούς αδίκως, συγκρίνοντάς τη με τα νυχάδικα και τα κομμωτήρια. Οι συριζαίοι, αντί να επικρίνουν την κυβερνητική κοροϊδία προς την Εκκλησία και τα πισωγυρίσματα στις αποφάσεις, τα έβαλαν με τους απλούς πιστούς και λύσσαξαν (στο διαδίκτυο) να δείχνουν με το δάκτυλο εκκλησίες όπου δεν εφαρμόστηκαν επαρκώς τα περιοριστικά μέτρα. Συκοφάντησαν ξανά τους χριστιανούς, μίλησαν για γραφικούς, «τραγοπαπάδες», «χριστιανοταλιμπάν» και άλλα φαιδρά (και άκρως φασιστικά), χάνοντας άλλη μια φορά τον στόχο…
Αυτοί που συχνά πυκνά επικαλούνται τη μειονότητα των δικαιωμάτων και υπερασπίζονται τις πράξεις ανυπακοής ως τρόπο αντίστασης στους παραλογισμούς της εξουσίας βγήκαν τώρα να καταδικάσουν ως παράνομους (!) τους 25 χριστιανούς που εισήλθαν σε κάθε ναό. Έριξαν έτσι νερό στον μύλο του Μαξίμου που αύριο μεθαύριο θα μας σερβίρει το νέο παραμύθι, ότι για την έξαρση της πανδημίας δεν φταίει το κυβερνητικό αλαλούμ αλλά οι χριστιανοί που γιόρτασαν τα Θεοφάνια. Η αριστερίστικη εμπάθεια πολλών και τα συμπλέγματα που κουβαλούν δεν τους αφήνουν να δουν πέρα από τη μύτη τους. Και κάθε φορά πέφτουν στο ίδιο λάθος ανοίγοντας τα λάθος μέτωπα. Καλή φώτιση τους εύχομαι.
