Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Πόσοι νέοι άνθρωποι θυσιάστηκαν για να έχει μέλλον η δική τους γενιά. Οι προηγούμενες. Και όσες θα ακολουθούσαν.
Μια αυθόρμητη και συνειδησιακή θυσία. Χωρίς δισταγμό. Χωρίς υποχρέωση καθήκοντος. Μονάχα υποχρέωση συνείδησης.
Να θυσιάζεις το αυτονόητο δικαίωμά σου να ζήσεις το δικό σου όνειρο σε μια καλύτερη ζωή, για να επιτρέψεις σε κάποιον άλλο να ζήσει το δικό του. Μέσα από τη δική σου θυσία. Μέσα από την απώλεια της δικής σου ζωής.
Οι χιλιάδες στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων, που θυσίασαν τη ζωή τους στην Απόβαση της Νορμανδίας, κέρδισαν αυτοδικαίως τη θέση τους στην Ιστορία του μέλλοντος.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, εκείνη η γενιά, η γενιά που έζησε και κέρδισε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει καταγραφεί ως “η Μεγαλύτερη Γενιά”.
Ήταν η δύναμη της καρδιάς εκείνων των ηρώων, που ξεπέρασε τη δύναμη των όπλων.
