Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Οι νύχτες της μεγάλης σιωπής.
Εκεί όπου το κενό, καλύπτουν οι μνήμες.
Εκεί όπου το σκοτάδι είναι πάντα λίγο περισσότερο ανθεκτικό.
Η συμφιλίωση με τη...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Μια λέξη με συρρικνωμένα γράμματα, αλλά ωκεανό συναισθημάτων που τη συνοδεύουν.
Ευτυχία... Μεγαλώνοντας, συνειδητοποιείς αυθόρμητα και αναπόφευκτα, ότι στην πιο γενναιόδωρη εκδοχή της,...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Τη φορά του ανέμου δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να τη δαμάσουμε. Μπορούμε, υπό συνθήκες να τη προβλέψουμε.
Όχι όμως και να την εκπαιδεύσουμε...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Ο ωκεανός συναισθημάτων και σκέψεων, που κολυμπούν στην καρδιά ενός ανθρώπου.
Εικόνες, στιγμές. Αναμνήσεις που πέρασαν. Αναμνήσεις που διστάζουν να δημιουργηθούν.
Στη διαδρομή που...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Είναι τόσο συναρπαστική η ανθρώπινη φύση.
Μια διαρκής μάχη με τις ατέλειές της. Μια παθιασμένη αναμέτρηση με τις αφορμές για αποπροσανατολισμό, με τους...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Ακόμη και τις ατίθασες καμπύλες του προσώπου, μπορεί να συγκρατήσει κάποιος, ώστε να δυσκολεύει την ανάγνωση όσων σεργιανίζουν μέσα του. Όσων σκέφτεται...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η γεωμετρία των συναισθημάτων του ανθρώπου, τον οδηγεί στην κοινωνικοποίηση.
Να θέλει να είναι μέρος ενός ευρύτερου συνόλου. Να είναι αποδεκτός. Να είναι...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Ξοδεύοντας μια ζωή, αναζητώντας την ευτυχία που διεκδικείς να έρθει.
Ξεχνώντας έτσι, ότι η ευτυχία είναι στιγμές. Άνθρωποι. Αναμνήσεις.
Όσα αισθάνεσαι. Όσα θα ήθελες...
