Του Κυριάκου Βελισσάριου
Δεν θα έχανε φυσικά την ευκαιρία. Η επέτειος της Άλωσης έδωσε στον Ταγίπ Ερντογάν ακόμη ένα εμβληματικό βήμα, για να προκαλέσει τη Δύση. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων, ότι η Δύση θα κάνει αυτό που κάνει παγίως με την περίπτωση του Τούρκου Προέδρου. Θα… γυρίσει πλευρό, και θα κλείσει τα μάτια.
Ενώνοντας το νήμα της σημερινής, δικής του Τουρκίας, με την εποχή του Μωάμεθ του Πορθητή, και το ιστορικό απωθημένο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, ο Ταγίπ Ερντογάν ήταν και πάλι… ο εαυτός του.
Σε άλλες περιπτώσεις ενώνει το νήμα με την εποχή του Μουσταφά Κεμάλ, για να “υποκλέψει” την ταυτοτική σύγκριση: Ατατούρκ. Πατέρας των Τούρκων.
Φανταστείτε να μην ήταν και… απομονωμένος. Στριμωγμένος. Στη γωνία…
