Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε
Δεκαετίες ολόκληρες διήρκησε η απόλυτη αδιαφορία για χρηστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Το ελληνικό Κράτος στερείτο μιας ενιαίας Αρχής Εσόδων, οπότε πάσης φύσεως λαμόγια συμπατριώτες κατάφερναν απλώς (!) να διατηρούν στο σύστημα πληρωμών των ασφαλιστικών ταμείων και να εισπράττουν συντάξεις παριστάνοντας τους ανάπηρους ή (συνήθως) γονέων κι άλλων συγγενικών προσώπων, τον θάνατο των οποίων απέκρυπταν εσκεμμένα. Οι Αρχές δεν είχαν καμία σκασίλα να ασχοληθούν κι από δικαιολογίες είχαν άφθονες. Οι πατριώτες μπορούσαν να εξαπατήσουν το Κράτος εάν το αποφάσιζαν. Αρκούσε μόνο να διατηρούν ως συνδικαιούχοι κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον θανόντα και να αποφύγουν να δηλώσουν τον θάνατο! Μετά, τίποτε δεν διατάρασσε την ησυχία τους!
Οι κυβερνώντας εκείνα τα χρόνια δεν είχαν θεωρήσει σκόπιμο να οργανώσουν μια Υπηρεσία στην οποία θα κατέληγαν τα πιστοποιητικά θανάτου ώστε να ακολουθεί η διαγραφή από τα μητρώα των ασφαλιστικών ταμείων. Αντιθέτως, μνημονεύονται περιπτώσεις όπου ο βασικός ασφαλιστικός φορές όπως το ΙΚΑ ενώ αναλάμβανε να καλύψει μέρος των εξόδων κηδείας, συνέχιζε από την άλλη να καταβάλλει τη σύνταξη του θανόντος εάν τα συγγενικά πρόσωπα απέκρυπταν το γεγονός. Ήταν τέτοια η ραστώνη του Κράτους που βαριόταν ακόμη και την απλή διασταύρωση στοιχείων…
Μόνο όταν έσκασε το κανόνι του Κρατικού Ταμείου, το 2009, και κατέφθασε η τρόικα φάνηκε ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Πράγματι έπεσαν με τα μούτρα, καθυβριζόμενοι από τον γηγενή αριστεροδεξιό εθνικολαϊκισμό, οι υπηρεσιακοί της τρόικα να μαζέψουν τη σπατάλη, τις κλοπές ή χειρότερα τη λεηλασία του κρατικού Ταμείου. Βασική απαίτηση τους προς την κυβέρνηση ΓΑΠ ήταν να συσταθεί η ΑΑΔΕ. Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, η συγκρότηση της οποίας, είναι αλήθεια, πήρε χρόνο. Διότι η τοπική νομεκλατούρα δεν άντεχε ζυγό στον σβέρκο της, όπως λεγόταν τότε. Με την πολλή πίεση η Ελλάς εντάχθηκε στα κανονικά κράτη και άρχισε να μπαίνει μια κάποια τάξη.
Ήταν το 2013, όταν επέστρεψαν στο Ταμείο πάνω από 13 εκατ. ευρώ που είχαν εισπραχθεί παράνομα από συγγενείς συνταξιούχων οι οποίοι είχαν αποβιώσει αλλά ο θάνατος τους δεν είχε δηλωθεί. Ποσό, μάλλον, ελάχιστο μπροστά στην ετήσια ζημιά πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ που καταγραφόταν από τις παράνομα, με διάφορες δικαιολογίες, εισπραχθείσες συντάξεις.
Θα υπέθετε κανείς ότι έτσι επήλθε η κανονικότητα. Θα ίσχυε για κράτη με κόμματα διακυβέρνησης που τη σέβονται. Μέχρι που ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθώντας την αριστερή αντίληψη σε ό,τι αφορά στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και στην τιμωρία της κλοπής και της απατεωνιάς!
Το 2019, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές η κυβέρνηση Α. Τσίπρα ψήφισε αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα. Μια εξ´ αυτών αφορά στη μετατροπή του χαρακτήρα του εγκλήματος της παράνομης είσπραξης σύνταξης από κακούργημα σε πλημμέλημα. Έτσι πλέον καταλήγουν τελικά αθωωτικές προγενέστερες καταδικαστικές αποφάσεις όταν το παράνομα εισπραχθέν πόσο δεν ξεπερνά τις 120 χιλιάδες ευρώ.
Πρόσφατα ο Άρειος Πάγος κήρυξε αθώο, με βάση τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα, συμπολίτη ο οποίος αρχικά είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 4 ετών από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, εξαγοράσιμη προς 3 ευρώ την ημέρα επειδή για διάστημα 13 και πλέον ετών εισέπραττε παρανόμως τη σύνταξη της θανούσας μητέρας του. Στη συνέχεια ο ίδιος προσέφυγε στον Άρειο Πάγο και επέτυχε τελικά την αθώωση του επικαλούμενος την αλλαγή που επέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Ποινικό Κώδικα.
Κάτι όμως που, ατυχώς, διατήρησε η προηγούμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν κρίθηκε αναγκαίο να αλλάξει ο Νόμος για αυτούς που εξαπατούν το Κράτος και νέμονταν το Δημόσιο χρήμα.
Λες και η ΝΔ αντιλαμβάνεται και συντηρεί ένα είδος «εκδημοκρατισμού» στη λαμογιά. Εν ολίγοις επικράτησε η «αρχή» την οποία διακόνησε επί χρόνια ο λαϊκισμός:
«Αφού κλέβουν στα υψηλά κλιμάκια, γιατί πρέπει να τιμωρείται αυστηρά ο λαουτζίκος»! Αυτή δεν ήταν η επωδός;
Όχι μόνο αδικείται κατάφωρα ο συνεπής πολίτης, όχι μόνο ισοπεδώνεται κάθε έννοια σεβασμού προς στο Δημόσιο έσοδο, καταρρακώνεται η προσήλωση στο έννομο Κράτος.
Είναι αυτά που επιθυμεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την εμπέδωση μιας πολιτειακής αντίληψης που θέλει σοβαρούς πολίτες;
Θα το δείξει η συνέχεια…
