Γράφει ο Άρης Ραβανός
Διαβάσαμε πριν λίγες ώρες από ανάρτηση του Στέφανου Κασσελάκη ότι με τις κατάλληλες ενέργειες του γραφείου του ανεστάλη προσωρινά πλειστηριασμός του σπιτιού –πρώτη κατοικία– μιας κυρίας που τον είχε συναντήσει την προηγούμενη εβδομάδα. Μάλιστα κατέθεσε και ως αποδεικτικό στοιχείο το έγγραφο του Ειρηνοδικείου.
Θετική κίνηση να προστρέξει το γραφείο ενός πολιτικού αρχηγού και με κατάλληλες ενέργειες των νομικών του συμβούλων να αναστείλει ένα πλειστηριασμό. Τι βλέπουμε όμως εδώ; Αναστολή προσωρινή. Άρα το πρόβλημα υπάρχει και θα το αντιμετωπίζει μελλοντικά η κυρία. Το νομοθετικό πλαίσιο εξάλλου είναι συγκεκριμένο. Τι άλλο διαπιστώνουμε; Υπάρχει πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Άρα, ουδεμία προστασία πρώτης κατοικίας υπάρχει. Αυτά για την συγκεκριμένη υπόθεση διότι δεν ξέρουμε και πολλά.
Ας πάμε όμως από το ειδικό στο γενικό και να δούμε την συνολική εικόνα. Υπάρχει το μείζον πρόβλημα των χιλιάδων εν εξελίξει πλειστηριασμών και της ασυδοσίας των funds που έχουν πλάτες! Θου Κύριε φυλακί το στόματί μου!
Η κατάσταση είναι απελπιστική και η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι κωφεύουν και κάνουν πως δεν βλέπουν το μεγάλο κοινωνικό, όχι απλά οικονομικό, πρόβλημα. Το έχουμε επισημάνει πολλοί, αμέτρητες φορές: Δεν είναι όλοι μπαταχτζήδες και ας υπάρξει μια ιεράρχηση των υποθέσεων. Να εξετάζονται κατά περίπτωση οι υποθέσεις. Π.χ. υπάρχουν χιλιάδες εγκλωβισμένοι με δάνεια που πήραν με ελβετικό φράγκο και δεν υπάρχει καμία σωτηρία για όλους αυτούς.
Υπάρχουν αμέτρητοι συμπολίτες μας που έχουν πληρώσει δυο και τρεις φορές το δάνειό τους. Και πολλά άλλα. Την ίδια στιγμή παρατηρείται ασυδοσία από τα funds και δίνουν την αίσθηση του σερίφη που κάνει ότι θέλει. Που; Πάνω σε ταλαιπωρημένους ανθρώπους που δεν έχουν αρκετοί στον… ήλιο μοίρα!
Πολλές φορές, όσοι έχουμε εμπειρία επικοινωνίας (σ.σ. και αυτό επιτυχία είναι) με τα funds αντιμετωπιζόμαστε πολύ απαξιωτικά, ενώ δεν υπάρχει καμία ευελιξία από τους υπαλλήλους καθώς ακολουθούν έναν οδηγό που είναι ο ίδιος και δεν εξετάζουν την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Μάλιστα, πολλές φορές δίνεται η εντύπωση –γιατί πολλά ακούμε και βλέπουμε- ότι δεν θέλουν επίτηδες να υπάρξει ρύθμιση οφειλών σε κάποιες κατηγορίες πολιτών καθώς τα ακίνητα είναι φιλέτα προς αξιοποίηση.
Και αυτό αποδεικνύεται από τις προτάσεις που κάνουν προς ρύθμιση, καθώς βλέπουν ότι δεν δύναται ο δανειολήπτης να ανταποκριθεί. Και το ξέρουν αυτό ότι δεν μπορεί, ενώ άλλες φορές ζητάνε πολύ μεγάλα ποσά να σταματήσει ο πλειστηριασμός ή να ξεκινήσει η διαδικασία συζήτησης για ρύθμιση, μετά από καταγγελία δανείου. Και πολλά άλλα που πρέπει οι πολιτικοί μας να ασχοληθούν σοβαρά και με ένταση.
Η κυβέρνηση φαίνεται πως δεν θέλει να λύσει το θέμα. Ας αναλάβει δράση η αντιπολίτευση και ας κάνει κάτι. Γιατί δεν είναι λύση να τρέχει ο πολίτης στον κάθε Κασσελάκη για να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του. Δεν τιμά το πολιτικό σύστημα αυτό! Και εάν δεν υπάρξει άμεσα λύση θα βρεθούμε μπροστά σε σοβαρές κοινωνικές αναταράξεις. ΟΙ πλειστηριασμοί είναι χιλιάδες και οι όμηροι δανειολήπτες εκατοντάδες χιλιάδες.
