Του Φρίξου Παλαιολόγου
Στο ξεκίνημα της προηγούμενης δεκαετίας, στον πρόλογο της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η “Monde” είχε περιγράψει, με μελαγχολική ακρίβεια την πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως… παιδική χαρά.
Μια τέτοια “παιδική χαρά”, έχει μετακομίσει αυτές τις ημέρες από τις Βρυξέλλες στη Νέα Υόρκη, για τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Η ηγεσία της ανθρωπότητας συνεχίζει να μας προσφέρει παραστάσεις… απογοήτευσης. Πέρα και μακριά από τις πραγματικές ανάγκες και τις καινούριες προτεραιότητες των σύγχρονων κοινωνιών, πολύ κάτω από τις προσδοκίες των μεγάλων προκλήσεων της εποχής μας.
Ένας πλανήτης που συνεχίζει… κατά τύχη. Όπως ακριβώς συμβαίνει με την Ενωμένη Ευρώπη αλλά και την Ελλάδα μας.
