Αλ. Παπαχελάς: Πρέπει να βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις

Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς

Πηγή: εφημερίδα “Καθημερινή”

 

Θα ήταν πολύ βολικό να μπορούσαμε να βρούμε και να υπογράψουμε ένα «ασφαλιστήριο συμβόλαιο» με μία ισχυρή δύναμη που θα έλεγε ξεκάθαρα: «Αν δεχθείτε επίθεση ή εμπλακείτε σε πόλεμο, θα παρέμβουμε στρατιωτικά υπέρ σας». Τέτοιο «συμβόλαιο» δεν υπάρχει όμως στην αγορά, και καλό είναι να το χωνέψουμε. Οσα όπλα και να παραγγείλουμε, όσες στρατιωτικές διευκολύνσεις και να δώσουμε, καμία μεγάλη δύναμη δεν αναλαμβάνει να εγγυηθεί την ασφάλεια μιας χώρας. Το δοκιμάσαμε μετά την εισβολή στην Κύπρο και πετύχαμε μια πολύ καλή διατύπωση από την πλευρά των ΗΠΑ, με αντάλλαγμα την άρση του εμπάργκο στην παροχή εξοπλισμών στην Τουρκία. Φαίνεται ότι βρεθήκαμε κοντά σε μια αντίστοιχη διατύπωση από την πλευρά της Γαλλίας, η οποία ναυάγησε. Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, μιλάμε για ασαφείς
διαβεβαιώσεις, όχι για ρητές εγγυήσεις. Τέτοιες είχαμε μόνο –για τελευταία φορά– την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν η δυτική συμμαχία εγγυόταν την ακεραιότητα της Ελλάδας σε περίπτωση επίθεσης από τον Βορρά.

Σημαίνει αυτό πως πρέπει να χαράξουμε ένα μοναχικό δρόμο, αγνοώντας συμμαχίες και στρατηγικές συμμαχίες; Κάθε άλλο. Απλώς είναι καλό να το γνωρίζουμε για να μην πηγαίνουμε από την πλαστή ευφορία του τύπου «θα έλθει το γαλλικό αεροπλανοφόρο και θα “καθαρίσει”» στο εθνικό κλαψούρισμα του τύπου «μας πούλησαν πάλι».

Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρές συμμαχίες με χώρες όπως είναι οι ΗΠΑ και η Γαλλία. Χωρίς αυτές θα ήμασταν σαφώς πιο αδύναμοι. Χρειάζεται ασφαλώς να ζυγίζει κάθε φορά τι δίνει και τι παίρνει. Αυτό είναι και το νόημα της αποτελεσματικής διπλωματίας.

Το βασικότερο, όμως, είναι να σοβαρευτούμε ως κράτος. Αφήσαμε πολλά πράγματα στην τύχη τα τελευταία 40 χρόνια. Ηλθε και η οικονομική κρίση και αποσάθρωσε τα θεμέλια του σκληρού κρατικού πυρήνα. Τώρα προσπαθούμε να συμμαζέψουμε τα πράγματα και να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος. Καταλάβαμε καθυστερημένα ότι ο κίνδυνος της απόλυτης φινλανδοποίησης είναι υπαρκτός και τρέχουμε να προλάβουμε.

Να το πούμε με άλλον τρόπο; Καταλάβαμε ίσως ότι «ασφάλεια ζωής» για κράτη δεν υπάρχει. Και πως η μόνη λύση είναι να ισχυροποιήσεις την πατρίδα σου, να ξανακάνεις στέρεα τα θεμέλιά της και να μπορείς να βασιστείς στις ίδιες σου τις δυνάμεις. Οι γερές συμμαχίες λειτουργούν σαν δίχτυ ασφαλείας και μετράνε τη δύσκολη ώρα. Οσο πιο γερό το «σπίτι» σου, τόσο λιγότερο αναγκαία είναι η εγγύηση των άλλων. Και σίγουρα πιο φθηνή…

Best Of

Ο Πιερρακάκης αναζητεί εσωκομματικές συμμαχίες

    Ο Κυριάκος Πιερρακάκης «βαφτίστηκε» δελφίνος για το μέλλον της...

Η «Ιερή Τράπεζα» της Εκκλησίας… σκανδαλίζει

  Πολλά χρόνια μετά την εμπλοκή του στη διοίκηση του...

Η «πράσινη» Σδούκου και η «γαλάζια» κοινωνική βάση

  Η επιλογή της Αλεξάνδρας Σδούκου για το αξίωμα της...

Υπό διαρκή αμφισβήτηση ο Βεσυρόπουλος στη ΝΔ

    Η επιλογή του Απόστολου Βεσυρόπουλου για το αξίωμα του...

Newsletter

spot_img

Δείτε επίσης...

Η πρώτη (και μεγαλύτερη)… μπασκετική καζούρα

  Πρακτικά η μεγαλύτερη... μπασκετική καζούρα ανάμεσα σε Ολυμπιακό και...

Οι “χαλασμένες” καρδιές που συνεχίζουν…

  Ακόμη ένα «πέρασμα». Από μια εποχή, σε μια άλλη....

Η (αναστάσιμη) ευαγγελική περικοπή που ταξιδεύει την καρδιά στη γαλήνη…

  Της Κατιάνας Ναυπλιώτου Στο Ευαγγέλιο της Ανάστασης, το πρωί του...

Ο μοναχικός περίπατος των δακρύων

  Τα λόγια έχουν πάντα μια φυσική υπεροχή στην αναζήτηση...

Το ταξίδι, λοιπόν. Τίποτα άλλο (δεν έχει σημασία)…

Μεγάλη Παρασκευή... Μια σκοτεινιασμένη, πένθιμη εικόνα, με τον διστακτικό...
Υστερόγραφα Team
Υστερόγραφα Team
Η δημοσιογραφική ομάδα των Υστερόγραφων... κάνει παιχνίδι

Η πρώτη (και μεγαλύτερη)… μπασκετική καζούρα

  Πρακτικά η μεγαλύτερη... μπασκετική καζούρα ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ήταν εκείνη της επόμενης χρονιάς. Το 1995. Στη Σαραγόσα. Με τα τρίποντα του Έντι...

Οι “χαλασμένες” καρδιές που συνεχίζουν…

  Ακόμη ένα «πέρασμα». Από μια εποχή, σε μια άλλη. Το Πάσχα λειτουργεί, ειδικά για όσους δεν έχουν στεγνώσει την καρδιά τους από τη γαλήνη...

Η (αναστάσιμη) ευαγγελική περικοπή που ταξιδεύει την καρδιά στη γαλήνη…

  Της Κατιάνας Ναυπλιώτου Στο Ευαγγέλιο της Ανάστασης, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, λίγο μετά το "Ανάστα ο Θεός", μπορεί κανείς να ακουμπήσει την καρδιά του...