«Η στρατηγική της κυβέρνησης δεν παρεμβαίνει στη ρίζα του προβλήματος της ακρίβειας. Οι επιδοτήσεις, πέραν του ότι είναι ανεπαρκείς για τους πολίτες, διαιωνίζουν τη σώρευση υπερκερδών για τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας. Τα υπερκέρδη πληρώνονται από τη τσέπη των πολιτών και από τον Κρατικό Προϋπολογισμό», δήλωσε η Έφη Αχτσιόγλου στον “Realfm 97,8”.
Θα έπρεπε να γίνουν παρεμβάσεις στην αγορά σε δύο κατευθύνσεις, πρόσθεσε, «η πρώτη είναι η ρυθμιστική, με πλαφόν στη χονδρική και στη λιανική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου, με έλεγχο της αγοράς και πλαφόν και στα κέρδη των εταιρειών. Προφανώς, απαιτείται και η πραγματική φορολόγηση των υπερκερδών που έχουν ήδη σωρευτεί –κάτι που δεν έπρεπε καν να έχει συμβεί- και η επιστροφή τους στους πολίτες. Η δεύτερη κατεύθυνση είναι οι φορολογικές παρεμβάσεις, η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα τρόφιμα».
Η κ. Αχτσιόγλου επισήμανε ότι «η κυβέρνηση δεν λαμβάνει αυτά τα μέτρα λέγοντας ότι δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια, όμως έχει κάνει μία σειρά από άλλες επιλογές οι οποίες ξοδεύουν δημοσιονομικό χώρο και αφορούν ελαχίστους, όπως η μείωση του φόρου στα μερίσματα και στα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, η κατάργηση της φορολογίας στις γονικές παροχές για πολύ υψηλές περιουσίες, η ιδιωτικοποίηση τις επικουρικής ασφάλισης που κοστίζει 1,5 δισ. τον χρόνο μεσοσταθμικά. Οι δικές μας δημοσιονομικές προτεραιότητες, προφανώς, δεν είναι αυτές. Είναι πολύ πιο σημαντικό να μειωθεί ο ΕΦΚ καυσίμων, ο ΦΠΑ στα τρόφιμα, να καταργηθεί το τέλος επιτηδεύματος που πλήττει οριζόντια τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους».
Υπογράμμισε, παράλληλα, ότι «σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή υπάρχει το δημοσιονομικό περιθώριο να γίνει παρέμβαση για τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, καθώς το σύμφωνο σταθερότητας είναι σε αναστολή και για το 2023».
Τέλος, αναφερόμενη στα στοιχεία για την ανάπτυξη του πρώτου τριμήνου σημείωσε ότι «ο δείκτης ανάπτυξης 7% -σε σύγκριση με το υφεσιακό αντίστοιχο τρίμηνο του 2021- δεν μεταφράζεται σε όρους βελτίωσης της καθημερινότητας των πολιτών, αλλά σε όρους διαρκούς ασφυξίας και επιδείνωσης. Υπάρχει πολιτική ευθύνη για την επιλογή της κυβέρνησης να μην βοηθήσει τους πολίτες. Την ίδια περίοδο ο κατώτατος μισθός έχασε το 18% της αγοραστικής του δύναμης. Ο μισθός της μερικής απασχόλησης έχασε το 28% της αγοραστικής του δύναμης. Είχαμε τον μεγαλύτερο πληθωρισμό στη δυτική Ευρώπη και ο εθνικός δείκτης πάει από το ένα ρεκόρ στο άλλο. Έχουμε πληθωρισμό στην ενέργεια στο 60%, όταν η Ευρώπη είναι στο 40% και είμαστε στις πρώτες θέσεις του ΟΟΣΑ. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι προτελευταίο στην Ευρώπη».
