Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Εντάξει, το καταλαβαίνω να τρομάξει η κυβέρνηση από την εμφάνιση Αχτσιόγλου αλλά όχι να κατεβάσει και το ιππικό.
Νομίζω δηλαδή ότι αρκούσε να την αναθέσει στην Ελενα Ράπτη και δεν χρειαζόταν απαραιτήτως να φωνάζει δεξιά κι αριστερά «τ’ άλογο, τ’ άλογο, Ομέρ Βρυώνη».
Το σημειώνω επειδή διακρίνω γενικώς μια υπερβολή στις αντιδράσεις του Μητσοτάκη, παρ’ όλο που τον περιμένει ένα μάλλον ήσυχο καλοκαίρι.
Λέτε να ξεμπέρδεψε με τον Ερντογάν, να καθάρισε με τον Τσίπρα, να ξέμπλεξε με τον Καραμανλή, και να τον φάει τελικά ο Μηταράκης; Δεν το θέλει κι ο Θεός.
Με την ευκαιρία, μικρή αναδρομή. Από την αρχή φωνάζαμε ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία είναι περιττή ιδέα. Εχουμε αστυνομία, δεν υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο, και η κανονική αστυνομία μπορεί να πλακώνει τους αλητάμπουρες όπου προκύψουν.
Στα πανεπιστήμια όπως στα γήπεδα, στις πλατείες, στα λιμάνια, στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ ή στα μπουζούκια. Δεν χρειάζεται ειδική αστυνομία. Χρειάζεται απλώς αστυνομία που κάνει τη δουλειά της.
Και φυσικά δεν χρειάζεται έφιππη αστυνομία, κυρίως επειδή στη χώρα μας δεν συνηθίζεται εδώ και πολλά χρόνια να κυκλοφορούν έφιπποι οι σερίφηδες.
Μόνο στη Νεβάδα το έκαναν και δεν ξέρω αν πέτυχε.
Υποψιάζομαι όμως ότι κάποια νούμερα στα βάθη της κυβέρνησης έχουν κόλλημα με τα άλογα.
Πρώτα ήθελαν να φτιάξουν ιππικό που θα παρελαύνει κάθε 25η Μαρτίου. Τώρα σκέφτηκαν την έφιππη αστυνομία. Ελπίζω να μη σχεδιάζουν κι έφιππο λιμενικό να πνίγονται τα αλογάκια στα λιμάνια!
Το πρόβλημα όμως δεν είναι η πανεπιστημιακή αστυνομία, ούτε τα άλογα. Είναι η σαχλαμάρα.
Αντιλαμβάνομαι τη χαρά των νικητών, αντιλαμβάνομαι τα πανηγύρια τους για τη νέα τετραετία, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να ξεφουρνίζουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.
Οπως δεν είναι λόγος να ξαναβάλουμε τους εισαγγελείς στις τράπεζες.
Θα ήταν απείρως χρησιμότερο να διατεθούν οι διαθέσιμοι δικαστικοί στην ταχεία απόδοση της δικαιοσύνης να μην ταλαιπωρείται ο κοσμάκης, παρά στην εκκαθάριση λογαριασμών μέσω τραπεζικών λογαριασμών όπως συνέβη συχνά την περασμένη δεκαετία.
Εκτός αν κάποιοι ονειρεύονται και έφιππους δικαστικούς. Το έκαναν κι αυτό παλαιότερα στη Νεβάδα αλλά δεν ξέρω αν πέτυχε.
Να οργανωθούμε, λοιπόν. Η διακυβέρνηση του τόπου δεν είναι διαγωνισμός σαχλαμάρας. Είναι να εξαγγέλλουμε αυτά που ξέρουμε κι αυτά που μπορεί να γίνουν. Κυρίως όμως εκείνα που αφορούν τον μέσο πολίτη.
Και στο κάτω κάτω αν δεν αρκεί η Ελενα Ράπτη για την Αχτσιόγλου κανένα πρόβλημα. Θα μπορούσε να βάλει ένα χεράκι και η Ζέττα Μακρή!
