Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, εκεί στα 1961, για να δικαιολογήσει την ήττα του, έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι στις εκλογές του 1961 ψήφισαν ακόμη και τα δένδρα. Από τότε αποφάσισε να ξεκινήσει τον «Ανένδοτο», με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα. Θα μου πείτε τώρα, πού θυμήθηκα αυτήν την ιστορία, που αποτελεί ακόμη μία μαύρη σελίδα της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Μια σελίδα που δίχασε, δημιούργησε εντάσεις και έδωσε το πάτημα στους επίορκους της 21ης Απριλίου να «χειρουργήσουν» τον μεγάλο ασθενή και να βάλουν τη χώρα για επτά χρόνια στον «γύψο» και να φέρουν τους Τούρκους ως «αφεντικά» στη μισή Κύπρο.
Τα γεγονότα αυτά θα τα κρίνει σε βάθος η Ιστορία και θα κάνει τον καταλογισμό της.
Θυμήθηκα όμως την ιστορία με τα δένδρα που «ψηφίζουν», με αφορμή τα όσα συνέβησαν στην πρόσφατη κακοκαιρία. Όπου πάνω από 1.000 δένδρα έπεσαν, με αποτέλεσμα να βυθίσουν αρκετές περιοχές στο σκοτάδι και να βάλουν στην… κατάψυξη χιλιάδες κατοίκους των βορείων προαστίων.
Μια περιοχή που, προνομιακά, οι κάτοικοι της δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο θα έλεγα, στηρίζουν και ψηφίζουν τη Νέα Δημοκρατία.
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι, εάν ψηφίζουν στην εποχή μας τα δένδρα.
Για όσους βιαστούν να απαντήσουν όχι και αναρωτιούνται τι έπαθα, θα τους πω μια διδακτική ιστορία, που ο τ. δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης, θα τη θυμάται. Ήταν το 2008, όταν κ. Κακλαμάνης, που ήταν τότε δήμαρχος, αποφάσισε να ξεριζωθούν οι νεραντζιές της Κανάρη και να αντικατασταθούν με άλλα δέντρα που είχαν έρθει από την Ιταλία. Τότε η αείμνηστη Λένα Ράλλη έγινε έξω φρενών μαζί του, φτάνοντας στο σημείο να του στείλει επιστολή διαμαρτυρίας, η οποία είχε δημοσιοποιηθεί από καθημερινή εφημερίδα. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν υποστηρίξει ότι η τότε απόφαση είχε κοστίσει στον κ. Κακλαμάνη την ήττα του στις δημοτικές εκλογές που είχαν ακολουθήσει. Οι… νεραντζιές είχαν «ψηφίσει».
Κλείνοντας το σημερινό μου σημείωμα περί δένδρων, θα θυμίσω δύο ατάκες περί δένδρων: «Τα δέντρα», γράφει ο Αμερικανός συγγραφέας Γουόλτ Γουίτμαν, «είναι οι σοφότεροι δάσκαλοι», ενώ ο Γερμανός Χέρμαν Έσσε τα χαρακτηρίζει ως το «αντίδοτο στη θλίψη που προκαλεί η συνειδητοποίηση του εφήμερου». Σε αυτές θα προσθέσω ένα ερώτημα που θα απαντηθεί στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν στην πατρίδα μας. Τελικά τα… δένδρα στην Ελλάδα ψηφίζουν;
