Του Μανώλη Κομνηνού
Δεν λένε τυχαία ότι χρειάζεται… μια γυναίκα για να δώσει ουσιαστικές λύσεις και να βάλει τάξη σε μια δύσκολη κατάσταση. Αυτό συνέβη τα τελευταία χρόνια στην ΕΣΗΕΑ με τη Μαρία Αντωνιάδου, η παρουσία της οποίας στο τιμόνι της Ένωσης συνοδεύτηκε από νοικοκύρεμα και εξορθολογισμό.
Με μακρά διαδρομή στο εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, και έχοντας κερδίσει συμπάθειες στον δημοσιογραφικό χώρο, λόγω του ότι βρέθηκε πάντοτε στο πλευρό των συναδέλφων που τη χρειάστηκαν, και δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από αξιώματα, η Μαρία Αντωνιάδου διεκδικεί εκ νέου την προεδρία της Ένωσης, επικεφαλής των Ενωμένων Δημοσιογράφων.
Μιας παράταξης με πολυσυλλεκτική σύνθεση και αποτύπωμα, που τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί σε επίπεδο αριθμού ψήφων, και από την οποία άλλωστε προέκυψαν άλλες παρατάξεις, στο πλαίσιο αυτόνομων διαδρομών και προσωπικών φιλοδοξιών.
Η Μαρία Αντωνιάδου έβαλε τάξη στην ΕΣΗΕΑ, με μια σειρά από παρεμβάσεις της, ενώ πολύ χαρακτηριστική είναι η πρωτοβουλία να αλλάξουν οι ταυτότητες των μελών, για πρώτη φορά μετά από σχεδόν μισό αιώνα, και έτσι να υπάρξει και ένα ξεκαθάρισμα του ποιοί συνεχίζουν να ασκούν το λειτούργημα του δημοσιογράφου.
Επί ημερών Μαρίας Αντωνιάδου, η ΕΣΗΕΑ απέκτησε μια Βιβλιοθήκη-κόσμημα, μετά από δωρεά, ενώ κέρδισε και μάχες για τα συμφέροντα των δημοσιογράφων στα διεθνή φόρα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμη ότι, η Μαρία Αντωνιάδου έδωσε σκληρές μάχες και για τους εργαζομένους μιντιακών μαγαζιών που, λόγω της μεγάλης κρίσης της τελευταίας δεκαετίας, βρέθηκαν εκτός αγοράς, βυθισμένοι στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για το μέλλον τους.
