Του Νίκου Φυλάγγελου
Η αγωνία για τη ζωή και η αγωνία για την επιβίωση. Η πανδημία του κορονοϊού διαμόρφωσε τις συνθήκες για μια “δίδυμη” κρίση. Από τη μια, η αυτονόητη αγωνία για τη ζωή, λόγω της υγειονομικής ανησυχίας. Από την άλλη, η αγωνία για την επιβίωση, λόγω των συνθηκών οικονομικής κρίσης που διαμορφώνονται εκ νέου στη χώρα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατανοεί ότι, όλα θα κριθούν στην οικονομία, ανεξαρτήτως του πόσο καλά θα συνεχίσει να τα πηγαίνει η κυβέρνησή του στη διαχείριση του υγειονομικού σκέλους της πανδημίας. Αυτός είναι ο πραγματικός αντίπαλος, και δευτερευόντως ο Αλέξης Τσίπρας.
Κάθε άνθρωπος έχει εκπαιδεύσει τον εαυτό του να θεωρεί το προνόμιο της ζωής περίπου ως κεκτημένο. Δεδομένο. Η διαφύλαξή του λοιπόν αποκτά… αναπληρωματική σημασία, σε σχέση με τη διεκδίκηση της επιβίωσης στην καθημερινότητα. Τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι ακραία κρίσιμοι. Και πιθανότατα θα καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις, και κατά συνέπεια την πορεία της χώρας, για τα επόμενα χρόνια.
