Γράφει ο Τάσος Παππάς
Τρεις αφορισμοί σε μισή ώρα είναι ασφαλώς σπουδαία επίδοση, ακόμη και για έναν ιεράρχη που έχει προκαλέσει άπειρες φορές με τις ακραίες παρεμβάσεις του. Αφόρισε, λοιπόν, ο Αμβρόσιος τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Αφόρισε αυτόν που στην προχθεσινή βόλτα του στο κέντρο της Αθήνας άναψε ένα κερί σε εκκλησία για να δείξει στους οπαδούς του τη στενή σχέση του με την Ορθοδοξία.
Αυτόν που δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει πόσο πιστός είναι και εξέφρασε τη βαθιά θλίψη του επειδή λόγω του κορονοϊού αναγκαστήκαμε να περάσουμε το φετινό Πάσχα πολύ διαφορετικά.
Αφόρισε αυτόν που δεν είχε τολμήσει να εκστομίσει μία κριτική κουβέντα όταν ο ίδιος ιεράρχης, όπως και άλλοι δεσπότες, έσουρναν τα μύρια όσα στους προηγούμενους κυβερνήτες, ξερνούσαν μίσος, εκσφενδόνιζαν κατάρες και καλλιεργούσαν κλίμα μισαλλοδοξίας κατά των αλλόθρησκων, των αλλόδοξων, των «περίεργων», των μεταναστών και των προσφύγων που έρχονται στην Ελλάδα καθοδηγούμενοι από το παγκόσμιο Ισλάμ για να τη μολύνουν με τον μουσουλμανικό ιό, κατά των εθνομηδενιστών που πούλησαν κοψοχρονιά τη Μακεδονία, είχαν βάλει στο στόχαστρό τους τα δικαιώματα της Εκκλησίας, την περιουσία της (τεράστια) και προσπάθησαν να εξορίσουν από τα σχολεία το μάθημα των Θρησκευτικών. Αφόρισε αυτόν που αντιστάθηκε με πάθος σε κάθε σκέψη να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα σε κείνα τα άρθρα που ρυθμίζουν τις σχέσεις της Εκκλησίας με το Κράτος.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι μόνο το ΚΚΕ είναι σταθερό στο ζήτημα αυτό, αφού τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ αν και στις γενέθλιες διακηρύξεις τους είχαν δεσμευτεί για τον πλήρη χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να προχωρήσουν, συμβιβάστηκαν σε βαθμό παρεξηγήσεως.
Η θεαματική αναδίπλωσή τους, λόγω πολιτικού κόστους, ενίσχυσε την αλαζονεία της Ιεραρχίας, η οποία μπορεί να επαίρεται γιατί έχει στο βιογραφικό της δύο καθαιρέσεις υπουργών, του Αντ. Τρίτση και του Νίκου Φίλη. Αφόρισε ο Αμβρόσιος και την κ. Κεραμέως, η οποία αν και ο τίτλος της είναι «υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων» λειτουργεί περισσότερο ως υπουργός Θρησκευμάτων (της Ορθοδοξίας δηλαδή) και λιγότερο ως υπουργός Παιδείας. Αφόρισε και τον κ. Χαρδαλιά, που ήταν ο μόνος που αντέδρασε, διεκδικώντας για τον εαυτόν του τον ρόλο του αυθεντικού ερμηνευτή των ιερών κειμένων, και αποκάλεσε τον Αμβρόσιο «κήρυκα του μίσους και της αμάθειας».
Ωστόσο, για να μη δημιουργηθεί περιττή σύγχυση στις τάξεις των φανατικών (είναι και ψηφοφόροι με ιδιαίτερη προτίμηση στα κόμματα της Δεξιάς), ο κ. Χαρδαλιάς μάς πληροφόρησε ότι «επισκέφθηκα τον ιερό ναό της ενορίας μου, τον Αγιο Γεώργιο Καρέα, και άναψα ένα κερί προσευχόμενος για την ψυχή εκείνων που με πρόσχημα τη Χριστιανοσύνη μας κηρύσσουν το μίσος».
Μα, κ. Χαρδαλιά, ο κήρυκας του μίσους και της αμάθειας, όπως χαρακτηρίζετε τον Αμβρόσιο, δεν εμφανίστηκε ξαφνικά στη δημόσια ζωή. Αυτός δεν ήταν που καταράστηκε τον Νίκο Φίλη γιατί είχε την… ανίερη ιδέα να αλλάξει το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών; Αυτός δεν ήταν που κατηγόρησε με βαριές εκφράσεις τον Αλ. Τσίπρα επειδή αφήνει αστεφάνωτη τη συντρόφισσά του, δηλώνει άθεος και προτιμά να ορκίζεται στο Σύνταγμα παρά στο ευαγγέλιο;
Ούτε εσείς τον είχατε αποδοκιμάσει (καλά τότε δεν ήσασταν κυβερνητικό στέλεχος). Ούτε ο κ. Μητσοτάκης (ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) ούτε η κ. Κεραμέως (ήταν επικεφαλής του τομέα Παιδείας της Ν.Δ.) έκριναν σκόπιμο να ασκήσουν κριτική στον κήρυκα του μίσους και της αμάθειας. Μήπως γιατί το κόμμα της… αρετής και του χριστιανικού… ήθους (το επικαλείται όποτε το βολεύει) χρειαζόταν και τις ψήφους των οπαδών του Αμβρόσιου για να ξεκουμπιστεί η κυβέρνηση των προσωρινών ενοικιαστών;
ΥΓ.: Ο Νίκος Φίλης φιρί-φιρί το πάει να φάει έναν ξεγυρισμένο αφορισμό. Θα είναι επίσημος και από την Ιεραρχία. Ζήτησε ο… βέβηλος να καταργηθεί από τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας ο αφορισμός. Αμετανόητος διώκτης του χριστιανισμού.
Ανάγωγα
«Ναι» λέει το ΚΙΝ.ΑΛΛ. στη διεύρυνση του κατηγορητηρίου για τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Η Φώφη Γεννηματά αναφέρει ότι υπάρχει και σκάνδαλο Novartis και σκευωρία. Και για τα δύο δεν φέρει καμία ευθύνη το κόμμα της και υποστηρίζει ότι το Κίνημα Αλλαγής ούτε φοβάται (κακώς, αφού το ΠΑΣΟΚ έκανε κουμάντο τόσα χρόνια) ούτε εκβιάζεται (δεν μας λέει ποιος αποπειράθηκε να το εκβιάσει) ούτε έχει ρεβανσιστικές τάσεις (συμφωνούν όλοι στη Χ. Τρικούπη;).
