Γράφει ο Τάσος Παππάς
Αν έχουν μπερδευτεί οι πολίτες, αν έχουν μπερδευτεί τα στελέχη, τα μέλη και οι ψηφοφόροι της Δεξιάς, πώς να μην μπερδευτούν και οι ξένες κυβερνήσεις. Ο λόγος είναι η θέση της κυβέρνησης για το ελληνοτουρκικό ζήτημα. Η πολυγλωσσία που επικρατεί (επί της ουσίας και όχι σε δευτερεύουσες πλευρές της υπόθεσης) στέλνει αντιφατικά μηνύματα στους εταίρους μας από τους οποίους ζητάμε μετ’ επιτάσεως να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε την τουρκική επιθετικότητα.
Ο στενότερος συνεργάτης του πρωθυπουργού, ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης, δηλώνει ότι η κόκκινη γραμμή είναι τα έξι ναυτικά μίλια. Αρα μπορεί κάποιος τρίτος να υποθέσει πως ό,τι κάνουν οι Τούρκοι μεταξύ των έξι και των δώδεκα μιλίων δεν είναι ακριβώς παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, αλλά προκλητική ενέργεια σε μια περιοχή που δεν έχει καθοριστεί ποιο από τα δυο κράτη έχει και σε ποια έκταση δικαιοδοσία.
Γι’ αυτό άλλωστε μερικοί αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ο αμερικανικός παράγοντας συχνά-πυκνά αναφέρονται προς κακοφανισμό μας σε αμφισβητούμενα ύδατα, αν και κριτικάρουν τις επιλογές Ερντογάν. Γι’ αυτό άλλωστε η Γερμανία, που έχει αναλάβει με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης να μεσολαβήσει, αποφεύγει να πάρει ανοιχτά θέση υπέρ της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι αποδοκιμάζει (στην πρώτη φάση ήπια, εσχάτως πιο δυναμικά) τις κινήσεις του Ερντογάν.
Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και ο υπουργός Αμυνας όπου βρεθούν και όπου σταθούν στο εξωτερικό καταγγέλλουν την αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας, υπογράφουν συμφωνίες με τους αντιπάλους της (κατά το γνωστό αλλά αρκετά επισφαλές ως προς την αποτελεσματικότητά του δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου») και υποστηρίζουν σε όλους τους τόνους με αυστηρό ύφος, που δεν επιδέχεται αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις τους, ότι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 12 ναυτικά μίλια, συμπληρώνοντας για να μη δημιουργηθούν παρεξηγήσεις ότι θα το ασκήσουμε όποτε εμείς κρίνουμε.
Λένε, δηλαδή, αυτό που έχουν πει όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Ωστόσο κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης, ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, στην προσπάθειά του να αντικρούσει την επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλο μέτωπο που τον αφορά προσωπικά (περίπτωση Χρ. Παππά), θεώρησε σκόπιμο να πλατσουρίσει στα νερά της εξωτερικής πολιτικής και μίλησε για τον εθνικισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που εστιάζει στα 12 μίλια.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν είναι γέννημα θρέμμα της Νέας Δημοκρατίας. Προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και ήταν ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Κώστα Σημίτη, ο οποίος δεν είχε τότε, και μάλλον δεν έχει ούτε σήμερα, πρόβλημα με τέτοιου τύπου… αιρετικές προσεγγίσεις. Είναι ο πρωθυπουργός που υπέγραψε τη Συμφωνία της Μαδρίτης, μια συμφωνία που είχε χαρακτηριστεί από το λεγόμενο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ (σταθερά τουρκοφαγικό) ως η μεγαλύτερη συμφορά για τον τόπο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή!
Η Δεξιά όμως με την οποία συνεργάζεται ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό. Πουλάει πατριωτισμό με το κιλό, σε φτηνές τιμές, για να αγοράζουν οι πάντες. Τον άδειασαν δυο υπουργοί (Εξωτερικών και Αμυνας), ένας αντιπρόεδρος (Πικραμμένος), ο ίδιος ο πρωθυπουργός –αυτός με ύποπτη κομψότητα–, τον αποδοκίμασαν τα παραταξιακά μέσα ενημέρωσης. Μέχρι τώρα ούτε ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει ανακαλέσει ούτε ο πρωθυπουργός τον έχει αποπέμψει.
Ποιο συμπέρασμα να βγάλουμε; Εκανε λάθος ο κ. Χρυσοχοΐδης αλλά του δόθηκε άφεση αμαρτιών επειδή είναι ένα χρήσιμο στέλεχος που το χρειάζεται η κυβέρνηση; Μήπως ο κ. Χρυσοχοΐδης είπε δημοσίως αυτά που λένε ιδιωτικώς ο πρωθυπουργός με τους συνεργάτες του, οπότε το σφάλμα του κ. Χρυσοχοΐδη ήταν ότι αποκάλυψε πράγματα που έπρεπε να μείνουν μακριά από τη δημόσια συζήτηση;
Ανάγωγα
Πλήθος κόσμου στο προσκύνημα στον Αγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης. Οι περισσότεροι πολίτες φορούσαν μάσκες και το επισήμαναν με ικανοποίηση οι συνάδελφοι των πρωινών τηλεοπτικών ενημερωτικών εκπομπών.
Δεν είπαν όμως ότι ούτε τα παπαδοπαίδια ούτε οι ιερείς φορούσαν μάσκες. Εκαναν πως δεν το πρόσεξαν. Μάλλον φοβήθηκαν μήπως τους αφορίσει ο ντόπιος μητροπολίτης.
