Γράφει ο Τάσος Παππάς
Πηγή: “Εφημερίδα των Συντακτών”
Αργότερα, προφανώς κατόπιν συστάσεων και πιέσεων από το μέγαρο Μαξίμου, επιχείρησε να αναδιπλωθεί, τα μάσησε λέγοντας κάποια αμήχανα λόγια του τύπου «δεν εννοούσα ακριβώς αυτό», ωστόσο δεν έπεισε πολλούς. Δεν ξέρω αν λειτούργησε αυτόνομα και εν θερμώ (ο συγκεκριμένος βουλευτής έχει απασχολήσει κι άλλες φορές με προκλητικές δηλώσεις και ατυχείς εμφανίσεις) ή ήταν σε συνεννόηση με πρωτοκλασάτους παράγοντες του κόμματος και της κυβέρνησης που έχουν εισηγηθεί στον προϊστάμενό τους πρόωρες διπλές εκλογές και έδρασε σαν λαγός, αλλά το θέμα παρέμεινε στην επικαιρότητα.
Τα «όχι» του κ. Πέτσα και της κ. Πελώνη έμοιαζαν καχεκτικά. Λίγες μέρες μετά, παρά την κυβίστηση Κυρανάκη, παρά τις επίσημες διαψεύσεις, ήρθε ένας άλλος βουλευτής της Ν.Δ., ο Γιάννης Λοβέρδος, να προτείνει εκλογές εδώ και τώρα. Συμπλήρωσε, βεβαίως, ότι είναι προσωπική άποψη, όμως οι υποψίες των πονηρεμένων κέρδισαν έδαφος. Σε κανονικές συνθήκες μια τέτοια συζήτηση δεν θα είχε νόημα. Τώρα όμως οι συνθήκες δεν είναι κανονικές. Οι προβλέψεις ντόπιων και ξένων οργανισμών για την πορεία της οικονομίας δεν είναι καθόλου καλές. Υφεση, ανεργία, λουκέτα είναι το δραματικό τρίπτυχο με το οποίο καλούνται οι πολίτες να συμφιλιωθούν. Ως πότε; Κανείς δεν μπορεί να κάνει μια σχετικά ασφαλή εκτίμηση.
Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι το εξής: Ποιος θέλει εκλογές, ποιον συμφέρουν; Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πετάνε τη σκούφια τους για εκλογές. Φυσικά δεν μπορούν να το παραδεχτούν δημοσίως. Θα είναι ένδειξη ηττοπάθειας. Εξ υποχρεώσεως τα στελέχη του αναφέρουν ότι δεν φοβούνται τις κάλπες και λένε ότι πρόκειται για μια ευκαιρία, λόγω της απλής αναλογικής, που πρέπει να την αρπάξει η δημοκρατική παράταξη για να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με προοδευτικό πρόσημο.
Γι’ αυτό και τα αλλεπάλληλα ανοίγματά τους στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. Τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης (με εξαίρεση το ΚΚΕ που, όπως λέει, είναι μονίμως σε κατάσταση εκλογικής ετοιμότητας) δεν επιθυμούν εκλογές γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι τα ακροατήριά τους θα υποστούν αφόρητες πιέσεις και από τη Ν.Δ. και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Χώρια που κάποιοι από τους βουλευτές τους μπορεί να υποκύψουν στις δελεαστικές προτάσεις που θα δεχτούν κυρίως από τη Ν.Δ.
Ο κ. Μητσοτάκης, πάντως, πρέπει να θέλει τις εκλογές. Πάνε καλά ο ίδιος και το κόμμα του στις δημοσκοπήσεις, η κοινωνία ζει ακόμη με τον φόβο της πανδημίας, οι συνέπειες στην καθημερινότητα των πολιτών από την οικονομική δυσπραγία δεν έχουν εμφανιστεί σε όλη την έκτασή τους, κάτι που αναμένεται να συμβεί σύντομα, η προσπάθεια για συνεννόηση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. θέλει χρόνο για να αποδώσει, οπότε το κομματικό συμφέρον επιτάσσει την άμεση προσφυγή στις κάλπες σε δύο δόσεις. Υπάρχει βεβαίως και το εθνικό συμφέρον, αλλά για τη Δεξιά αυτό πάντα ήταν σε δεύτερη μοίρα, κι ας ισχυρίζεται το αντίθετο.
Ανάγωγα
Δεν σηκώνουν κουβέντα οι ιεράρχες για τη θεία κοινωνία, δεν προειδοποιούν τους πιστούς για το αντίδωρο και το φιλί στις εικόνες, θέλουν όμως να έχουν άποψη για την εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία. Εξέφρασαν «την επιφύλαξη, την αγωνία και τον προβληματισμό τους για την καταλληλότητα και τις επιπτώσεις των εν λόγω πρωτοβουλιών ως προς την επωφελή και ισορροπημένη αγωγή των παιδιών μας». Υπάρχει λύση. Να κάνουν το μάθημα δεσποτάδες στα κατηχητικά σχολεία.
