Γράφει ο Τάσος Παππάς
Για να δούμε πόσο δυνατοί είστε στα κουίζ. Παραθέτω απόσπασμα από γραπτή παρέμβαση πολιτικού αρχηγού και σας καλώ να μπείτε στη δοκιμασία να τον βρείτε. Μη νομίζετε ότι είναι εύκολη υπόθεση. Πολλοί ηγέτες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού στον κόσμο, λένε δημοσίως διαφορετικά πράγματα απ’ αυτά που πραγματικά πιστεύουν είτε είναι επικεφαλής κυβερνήσεων είτε διοικούν κόμματα.
Με μισές αλήθειες, βαρύγδουπα λεκτικά σχήματα και πιασάρικα συνθήματα επιχειρούν να μασκαρέψουν τις επιλογές τους, με δάνεια από ξένες τράπεζες σκέψης, προσπαθούν να αλλάξουν την ατζέντα, βάζοντας θέματα που τους ευνοούν και στριμώχνουν τους ανταγωνιστές τους.
Εχουμε και λέμε: «Η κυβέρνηση αυτοσχεδιάζει και διολισθαίνει σε προχειρότητες που προβληματίζουν. Στην οικονομία παίρνει μέτρα διστακτικά και ανεπαρκή. Χωρίς σχέδιο σύρεται πίσω από τις πιέσεις και τις ανάγκες. Βάζει προτεραιότητα τη στήριξη κυρίως των μεγάλων και ισχυρών, σε βάρος της μεσαίας τάξης, των εργαζομένων και των ασθενέστερων… Απορρυθμίζονται οι εργασιακές σχέσεις, οι μικρομεσαίοι αφήνονται έρμαιο στις τράπεζες, η μεσαία τάξη έχει εγκαταλειφθεί και οι αγρότες είναι στο περιθώριο.
Οικοδομεί μεθοδικά ένα πελατειακό κράτος, απροκάλυπτα πλέον κομματικά στελέχη, ακόμη και με ακροδεξιές περγαμηνές, διορίζονται σε «ευαίσθητες» θέσεις, οι προσλήψεις μετακλητών διευρύνονται και η αδιαφάνεια κυριαρχεί… Εχουμε ενορχηστρωμένη συγχορδία ΜΜΕ που φιλοτεχνούν μια ειδυλλιακή εικόνα για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό… Αντίπαλός μας είναι οι συντηρητικές πολιτικές του Μαξίμου».
– Αποκλείεται για προφανείς λόγους ο δράστης να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αλλο η προσεγμένη και στρογγυλή αυτοκριτική, που δεν θίγει κανέναν και κυρίως δεν υπονομεύει τον επικεφαλής, άλλο η αυτοκτονία. Παράδοση στο αυτομαστίγωμα και στην ακατάσχετη λαθολογία είχε και έχει η ιστορική Αριστερά. Η Δεξιά ποτέ δεν είχε καλές σχέσεις με την ουσιαστική αυτοκριτική. Με επιμέλεια φρόντιζε -συνεχίζει το ίδιο βιολί και με τον νέο αρχηγό της- να φορτώνει τις πομπές της στους πολιτικούς αντιπάλους της.
– Μπορεί να είναι ο κ. Βελόπουλος; Σε καμία περίπτωση. Χρησιμοποιεί μεν συχνά αντικυβερνητική ρητορική, αλλά από το απόσπασμα λείπουν οι αναφορές στους «λαθρομετανάστες», στην «προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών», στη θρησκεία που απειλείται από τους άθεους κοσμικούς και τους εισβολείς αλλοεθνείς μουσουλμάνους. Οπότε άκυρο.
– Μήπως ο Γιάνης Βαρουφάκης; Θα μπορούσε, αν και ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 δεν χρησιμοποιεί κλασική φρασεολογία, ενώ σε κάθε παρέμβασή του επιτίθεται με σφοδρότητα στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, στις ευρωπαϊκές ελίτ, στα κόμματα που ψήφισαν μνημόνια, στους τραπεζίτες και στον Γ. Στουρνάρα. Είναι οι υπεύθυνοι για όλες τις συμφορές. Και τις παλιές και τις επερχόμενες.
– Τέτοιο κείμενο θα μπορούσε να ανήκει στον γενικό γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα; Οποιος είναι στοιχειωδώς εξοικειωμένος με την επίσημη γλώσσα και τις αναλύσεις του κόμματος καταλαβαίνει ότι δεν είναι η σωστή απάντηση. Δεν υπάρχουν οι καταγγελίες για τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, τις πολυεθνικές, την Ευρώπη των μονοπωλίων, την ντόπια ολιγαρχία και τα πολιτικά δεκανίκια τους, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.
– Μένουν δύο πολιτικοί αρχηγοί: ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Φώφη Γεννηματά. Με τον Τσίπρα κολλάει. Τα έχει πει και τα λέει συνεχώς. Με την κ. Γενηματά; Με την κ. Γεννηματά που ξέραμε, όχι. Με τη σημερινή, άνετα.
Οντως αυτή είναι η συγγραφέας του κειμένου. Με τη στάση της έχει ενοχλήσει τους δημοσιολόγους της Δεξιάς οι οποίοι της επιτίθενται, μερικοί με ανοίκειους χαρακτηρισμούς. Θα αναρωτηθείτε, αφού Τσίπρας και Γεννηματά υποστηρίζουν τα ίδια πράγματα γιατί δεν ενώνουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κοινό εχθρό; Αυτό είναι ένα κουίζ πολύ πιο σύνθετο από το προηγούμενο, το οποίο δυσκολεύονται και οι δύο να λύσουν.
Ανάγωγα
«Αν είχε αφεθεί να ολοκληρώσει το έργο του, η Ελλάδα σήμερα θα ήταν διαφορετική», έγραψε σε tweet ο Νίκος Δένδιας για να τιμήσει τη μνήμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Οι φίλοι του Αντ. Σαμαρά έπιασαν το υπονοούμενο, εξοργίστηκαν και ζητούν από τον πρωθυπουργό να επαναφέρει στην τάξη τον υπουργό του. Δηλαδή, τι να κάνει; Να πει στον Δένδια ότι ορθώς ο Αντ. Σαμαράς ανέτρεψε τον πατέρα του; Μήπως να του πει: «Νίκο μου, η πανούργα Ιστορία, με καθυστέρηση 28 ετών, πήρε την εκδίκησή της»;
