Άρθρο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στην εφημερίδα «Η Αυγή της Κυριακής»
Η ώρα της ευθύνης
Η Ελλάδα βιώνει μια δραματική κατάσταση με την έξαρση της πανδημίας και η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει αποκλειστικά τον κ. Μητσοτάκη.
Η δική μας θέση είναι σαφής. Η μάχη για τη ζωή απαιτεί αντίσταση στο φόβο, συμμαχία με την αλήθεια, κινητοποίηση όλων των ζωντανών δυνάμεων της κοινωνίας και, βέβαια, την ευρύτερη δυνατή συνεννόηση στη βάση των πραγματικών δεδομένων και των κινδύνων.
Δώσαμε, ήδη από την άνοιξη, δείγματα γραφής γι’ αυτή μας την πρόθεση. Βάλαμε πλάτη στη μάχη κατά της πανδημίας και, αμέσως μετά την άρση του lockdown, καταθέσαμε προτάσεις, υποδείξαμε λάθη και αστοχίες και επισημάναμε τους κινδύνους, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν τα επιστημονικά δεδομένα και τη βεβαιότητα που διατύπωναν όλοι οι ειδικοί ότι αναπόφευκτα το δεύτερο κύμα θα έρθει το φθινόπωρο. Κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου από την αρχή του καλοκαιριού για το αλλοπρόσαλλο άνοιγμα του τουρισμού, επιμείναμε με νέες προτάσεις, γιατί ανησυχούσαμε από την προφανή ανεπάρκεια και τις παλινωδίες του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του, που διατράνωναν ότι η Ελλάδα νίκησε τον ιό. Και διεκδικούσαν τις δάφνες αυτής της «νίκης».
Το δεύτερο κύμα ήταν βέβαιο ότι θα έρθει. Όμως η σημερινή κατάσταση δεν ήταν μονόδρομος. Τώρα, δυστυχώς, είμαστε στο χείλος του γκρεμού. Με την κυβέρνηση να ομολογεί στην πράξη, με το δεύτερο lockdown, ότι απέτυχε παταγωδώς, από το Μάιο μέχρι σήμερα, να προετοιμάσει τη χώρα για να ελέγξει την εξάπλωση του ιού.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει μία τελευταία ευκαιρία να συμπεριφερθεί επιτέλους με υπευθυνότητα. Να παραδεχθεί τα λάθη του και να αντιληφθεί ότι η νέα, και πολύ πιο επικίνδυνη, φάση της πανδημίας δεν είναι όπως η πρώτη. Δεν θα δοξαστεί κρυπτόμενος. Ούτε θα διασωθεί από τη διαρκή και φιλότιμη προσπάθεια των αδρώς επιχορηγούμενων ΜΜΕ της λίστας του κ. Πέτσα να εξωραΐζουν τη πραγματικότητα και να μεταθέτουν την ευθύνη στους πολίτες. Τώρα η οδυνηρή πραγματικότητα χτυπάει επίμονα την πόρτα κάθε νοικοκυριού ξεχωριστά. Και το κυρίαρχο συναίσθημα δεν είναι μόνο ο φόβος αλλά και η αγανάκτηση. Η οργή για τις μεγάλες αντιφάσεις και τη διαρκή ανασφάλεια.
Μπορεί βεβαίως να επιλέξει τον θεωρητικά εύκολο δρόμο. Να κάνει σαν να μη συμβαίνει κάτι σημαντικό. Να συνεχίσει αυτάρεσκα και διχαστικά. Διχαστικά όχι μόνο απέναντι στην αντιπολίτευση αλλά, κυρίως, απέναντι στους πολίτες. Ο δρόμος αυτός, όμως, ενέχει τον κίνδυνο πολύ σύντομα να τον οδηγήσει σε πρωτοφανές αδιέξοδο. Δυστυχώς, να οδηγήσει σε αδιέξοδο και τη χώρα.
Υπάρχει και ο δρόμος της έστω και των εκ των υστέρων μίνιμουμ συνεννόησης. Η έστω και εκ των υστέρων παραδοχή της εγκληματικής ολιγωρίας και των βαρύτατων λαθών. Του αδιανόητου εφησυχασμού. Ο δρόμος αυτός, όμως, απαιτεί σθένος, υψηλό αίσθημα εθνικής και πολιτικής ευθύνης και τη δύναμη να υπερβεί μια κατασκευασμένη εικόνα πολιτικής αυτάρκειας. Δεν είναι εύκολο. Μπορεί, όμως, να διασώσει τη χώρα από το προδιαγεγραμμένο αδιέξοδο. Κυρίως όμως μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να περιοριστούν οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και η ολική διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, η δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς στον τόπο μας, πάντοτε, στις δύσκολες στιγμές, με αυτή τη πυξίδα πορεύτηκε. Τη σωτηρία της κοινωνίας και των ανθρώπων.
Στη βάση αυτήν, και με δεδομένη την έκτακτη ανάγκη που βιώνουμε, ζήτησα προχθές από τον κ. Μητσοτάκη να συγκαλέσει το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών για να συνεννοηθούμε στη βάση τριών απλών και αυτονόητων αξόνων.
- Την εκπόνηση ενός σχεδίου εξάμηνης διάρκειας για την άμεση ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με μόνιμο προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή για να μη βρεθεί ξανά στα όρια του.
- Την κοινή συμφωνία όλων μας σε έναν υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, με γνώση, αξιοπιστία και εμπειρία, που δεν θα κάνει μικροπολιτική για να περισώσει το πολιτικό του κεφάλαιο την ώρα της κρίσης αλλά θα θέσει σε εφαρμογή το έκτακτο σχέδιο το όποιο θα έχουμε συμφωνήσει.
- Το πάγωμα όλων των νόμων που ψήφισε ή σχεδιάζει να ψηφίσει η κυβέρνηση, οι οποίοι πλήττουν την κοινωνική συνοχή αυτές τις κρίσιμες ώρες. Όπως είναι ο πρόσφατος πτωχευτικός νόμος, που ρευστοποιεί τα σπίτια και τις περιουσίες των πολιτών, ή το σχέδιο νόμου για τα εργασιακά που θα φέρει μαύρες μέρες για τον κόσμο της εργασίας.
Η μοναδική μας έγνοια αυτή τη στιγμή είναι να σωθούν ανθρώπινες ζωές και η κοινωνία. Και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να συμβεί αυτό.
Αν χρειαστεί, θα βάλουμε ξανά πλάτη, εφόσον έχουμε την εγγύηση πάνω στα τρία σημεία που αποτελούν το ελάχιστο πεδίο άμεσης δράσης απέναντι στην εξάπλωση του ιού.
Σε αντίθετη περίπτωση όμως, αν ο κ. Μητσοτάκης συνεχίσει να συμπεριφέρεται με εγκληματική ανευθυνότητα, ταξική ιδιοτέλεια και αλαζονεία, τότε επιβεβαιώνει ότι η απόφαση που έχει πάρει είναι να μη διστάσει να θέσει σε κίνδυνο χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και μόνο του ενδιαφέρον είναι να επιβιώσει πολιτικά μέσω μιας γιγαντιαίας εκστρατείας επικοινωνιακής εξαπάτησης.
Στην περίπτωση αυτή, όχι μόνο θα είμαστε απέναντι, αλλά θα γίνουμε οι πρωτεργάτες της κοινωνικής αντίστασης, η μαγιά της κοινωνικής δυναμικής για να τον εμποδίσουμε.
Και αυτή η στάση δεν θα είναι απλά μια πολιτική επιλογή, αλλά το μοναδικό ηθικό και κοινωνικό μας χρέος απέναντι σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας.
