Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι περάσαμε και περνάμε μια πρωτόγνωρη κρίση, που έχει να κάνει με ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει, με τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων, αλλά και με το σήμερα και το αύριο, θα έλεγα, όλων μας.
Και η διαχείριση αυτής της κρίσης απαιτούσε και απαιτεί σοβαρότητα, υπευθυνότητα αλλά και μια νέα ιεράρχηση προτεραιοτήτων από όλους μας. Από τους εκπροσώπους της πολιτείας, από τις πολιτικές δυνάμεις και τα κόμματα, από τους δημοσιογράφους και τα μέσα ενημέρωσης, από την εκκλησία και τους ιεράρχες. Από όλους μας.
Μα πάνω από όλα από τους ίδιους τους πολίτες, από τον καθένα και την καθεμιά ξεχωριστά.
Και η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες, καθώς και όσοι έδιναν και δίνουν στην πρώτη γραμμή τη μάχη για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, βρέθηκαν, εγώ θα έλεγα, πολύ μπροστά και από τις πολιτικές δυνάμεις σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια. Έθεσαν σε προτεραιότητα την ανθρώπινη ζωή, τη ζωή του διπλανού μας, τη Δημόσια υγεία.
Άλλοι περιόρισαν ατομικές τους ελευθερίες. Και βρέθηκαν να ζουν κλεισμένοι για δύο και πλέον μήνες, όχι σε πολυτελείς επαύλεις με κήπους, αλλά σε 40 και 50 τετραγωνικά. Συχνά με πολυμελείς οικογένειες. Κι ακόμα πιο συχνά, με δραματικά μειωμένο εισόδημα και δραματικά αυξημένη την ανασφάλεια για το αύριο.
Άλλοι, με ηρωισμό και αυταπάρνηση, δεν έμειναν μέσα αλλά διακινδύνευσαν τις δικές τους ζωές για να μπορέσουμε σήμερα να βρισκόμαστε σε μια καλύτερη κατάσταση.
Και δεν ήταν πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι.
Δεν ήταν γκόλντεν μπόις.
Ήταν από αυτούς που μέχρι χθες, εσείς κύριε Μητσοτάκη, που τώρα τους αποκαλείτε ήρωες, τους θεωρούσατε περιττούς δημόσιους υπάλληλους, τους καταδικάζατε σε τριτοκοσμικές συνθήκες δουλειάς και αμοιβής. Και άλλες φορές υπαγορεύατε, ελέω των προγραμμάτων, την απόλυσή τους ή τη μείωση του μισθού τους, γιατί θεωρούσατε ότι αμείβονταν παραπάνω από τις δυνατότητες, παραπάνω από όσο προσφέρουν.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχτώ, ίσα ίσα, ότι η κυβέρνησή σας έπραξε το αυτονόητο. Όπως και οι περισσότερες κυβερνήσεις της Ευρώπης.
Και αυτό το αυτονόητο το λέω με τη θετική του έννοια του όρου, γιατί συχνά, στη χώρα μας τουλάχιστον, το αυτονόητο είναι αγαθό εν ανεπαρκεία.
Μόνο που το αυτονόητο δεν νομίζω ότι αρκεί.
Ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από σοβαρές παραλείψεις και απόπειρες επικοινωνιακής εκμετάλλευσης μιας δραματικής κατάστασης.
Ήταν, λοιπόν, όλος αυτός ο κόσμος που έβαλε ψυχή και πλάτη για να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Και τα γλιτώσαμε. Προς ώρας τουλάχιστον.
Όλος αυτός ο κόσμος, κύριε Μητσοτάκη, επειδή ιεράρχησε ως προτεραιότητα την ανθρώπινη ζωή. Επειδή έδωσε χώρο στην αλληλεγγύη. Επειδή εμπιστεύτηκε την επιστημονική κοινότητα. Και όχι επειδή εσείς τον εμπιστευτήκατε, όπως με ύφος πατερναλιστικό και αλαζονικό, σχεδόν αυτοκρατορικό, μας είπατε προχθές στο διάγγελμά σας.
Και όλος αυτός ο κόσμος, ο ανώνυμος και ταλαιπωρημένος από χρόνια λιτότητας και μνημονίων, δεν μας έδωσε και δεν σας έδωσε με τις προσπάθειές του καμία εξουσιοδότηση και καμία λευκή επιταγή, ιδίως για πολιτικά παιχνίδια, στις δικές του πλάτες.
Αν μας έδωσε κάτι, είναι χρόνος. Χρόνο μας έδωσε.
Χρόνο για να απαλλαγούμε από ιδεοληψίες και αγκυλώσεις που αντιμετωπίζουν τον δημόσιο χώρο και τη δημόσια υγεία ως κοινωνικό και οικονομικό βάρος.
Χρόνο για να διορθώσουμε τις αστοχίες και τα λάθη.
Χρόνο για να ενισχύσουμε ουσιαστικά το ΕΣΥ.
Χρόνο για να επενδύσουμε σε μόνιμες προσλήψεις σε γιατρούς και σε νοσηλευτές. Σε κρεβάτια εντατικής θεραπείας. Τοπικές Μονάδες πρωτοβάθμιας Φροντίδας. Σε επάρκεια διαγνωστικών τεστ.
Χρόνο μας έδωσαν για να αντιμετωπίσουμε το πολύ πιθανό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεύτερο κύμα της πανδημίας.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι: Τι τον κάνατε αυτόν το χρόνο, κύριε Μητσοτάκη;
Τον αξιοποιήσατε;
Όχι, απαντώ, με τη σοβαρότητα και την ευθύνη των στιγμών και της θέσης μου.
Και γι’ αυτό έχετε να λογοδοτήσετε. Όχι για τις ιδέες σας, τις απόψεις σας. Θα έχουμε χρόνο γι’ αυτό.
Μόνιμες προσλήψεις κάνατε; Βγήκατε και είπατε, με διάθεση αλαζονική, θα έλεγα, ότι κάνατε μέσα σε λίγες μέρες όσα δεν έγιναν δεκαετίες στο ΕΣΥ. Μόλις 300 γιατρούς προσλάβατε, και αυτούς συμβασιούχους.
Τα κρεβάτια ΜΕΘ έχουν αυξηθεί, αλλά ελάχιστα έχουν αυξηθεί. Γιατί, πάλι το κάνατε σήμερα αυτό, αρχίσατε να προσθέτετε απλώς τα κρεβάτια που έχουν δίπλα έναν αναπνευστήρα. Δεν είναι αυτά Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, όπως γνωρίζετε.
Όλοι γνωρίζουν ότι οι ΜΕΘ δεν είναι μόνο ο εξοπλισμός, αλλά κυρίως είναι το προσωπικό, οι εντατικολόγοι, οι εξειδικευμένοι νοσηλευτές. Προσλάβατε τέτοιους;
Εξ όσων γνωρίζω, δεν έχετε προσλάβει κανέναν.
Αντί μάλιστα να κάνετε προσλήψεις – εμείς είχαμε προγραμματίσει για 4000 μόνιμους γιατρούς και νοσηλευτές. Παγώσατε τη διαδικασία.
Και βεβαίως, όχι απλώς παγώσατε τη διαδικασία πριν την πανδημία. Εσείς ήσασταν εδώ που ερχόσασταν απ’ αυτό εδώ το βήμα και μας λέγατε, θα σας κάνω να ανατριχιάσετε τώρα διότι θα σας προτείνω τη συνεργασία του δημόσιου συστήματος υγείας με τους ιδιώτες γιατρούς μέσα από ΣΔΙΤ, όπου θα αξιοποιούσαν τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, τις δομές και τις υποδομές του δημόσιου συστήματος υγείας. Αυτή ήταν η αντίληψή σας, αυτή ήταν η ιδεολογία σας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού.
Και εδώ, να το πούμε αυτό: σας ακούμε να λέτε για το ΕΣΥ και τι καλό που είναι το ΕΣΥ. Όταν εμείς φτιάχναμε τις πρωτοβάθμιες Μονάδες Υγείας, τις ΤΟΜΥ, ερχόσασταν εδώ και λέγατε ότι είναι μια σπατάλη αχρείαστη για τον δημόσιο προϋπολογισμό, διότι δεν χρειάζεται να υπάρχει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Όταν επί χρόνια μνημονιακών ρυθμίσεων πρωτοστατήσατε εσείς, το κόμμα σας, υπουργοί της παράταξής σας κι εσείς ο ίδιος, σε απολύσεις και κάποιοι έλεγαν ότι δεν μας πάρει τη δόξα η τρόικα και ο Τόμσεν, αλλά εμείς θα κάνουμε γιατί τα πιστεύουμε. Αυτή ήταν η άποψή σας. Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη και ιδεολογία. Ξαφνικά γίνατε υπερασπιστές του ΕΣΥ.
Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο ότι δεν προσλάβατε μόνιμο προσωπικό. Είναι ότι κι αυτούς τους επικουρικούς γιατρούς που λήγουν οι συμβάσεις τους, τους αφήνετε να φύγουν. Αυτούς τους ήρωες που έδωσαν τη μάχη στην πρώτη γραμμή χωρίς να έχουν μονιμότητα.
Και βεβαίως είδε το φως της δημοσιότητας και η είδηση ότι δεν πληρώνετε και υπερωρίες στο προσωπικό.
Δεν θα το έλεγα λοιπόν ότι αξιοποιήσατε τον χρόνο για να στηρίξετε ουσιαστικά το σύστημα υγείας.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των τεστ.
Τι κάνατε για να προετοιμάσετε μια άλλη αντιμετώπιση, ώστε να βγούμε με ασφάλεια από τη καραντίνα; Για να οργανώσετε κεντρικά την διαχείριση, και να αυξήσετε τα αντιδραστήρια; Τι κάνατε;
Απλώς αγνοήσατε τις επιστολές πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που σας ενημέρωσαν ότι έχουν πιστοποιημένα εργαστήρια και μπορούν να παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους.
Γιατί;
Δεν ξέρατε, δεν σας ενημέρωσαν οι επιστήμονες, ότι, αν ενδεχομένως αρκούσε κατά τη διάρκεια της καραντίνας να γίνονται τεστ μόνο σε συμπτωματικούς ασθενείς, σε καμία περίπτωση αυτό δεν αρκεί στην επόμενη φάση, στην φάση της σταδιακής άρσης των μέτρων;
Το αποτέλεσμα της αβλεψίας ή της σκοπιμότητας αυτής, δεν ξέρω τι από τα δυο ισχύει, είναι η χώρα μας σήμερα να βρίσκεται σήμερα στις τελευταίες θέσεις σε αριθμό τεστ, ανάμεσα σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Η μόνη χώρα που προσπερνάμε είναι η γειτονική μας Βουλγαρία.
Και το αποτέλεσμα του αποτελέσματος αυτού είναι να πορευόμαστε στα τυφλά, με τα μάτια δεμένα τώρα σ’ αυτή τη δεύτερη φάση. Να βγαίνουμε από τα σπίτια μας και να βαδίζουμε στα τυφλά.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Δε θέλω ούτε να γίνω δυσάρεστος ούτε να παριστάνω τον ειδικό.
Αλλά μιλάω κι εγώ, όπως όλοι μας, αυτές τις μέρες με ειδικούς και με επιστήμονες.
Και οφείλω, αισθάνομαι την υποχρέωση να μεταφέρω την αίσθηση που κυριαρχεί τόσο στην επιστημονική κοινότητα, όσο όμως και στην ελληνική κοινωνία. Και αυτή είναι μια αίσθηση της ανασφάλειας. Μια αίσθηση ανασφάλειας, που οι ανακοινώσεις που κάνατε προχθές, αντί να κατευνάσουν, την επέτειναν.
Ιδίως η σχεδόν ανοιχτά απειλητική προειδοποίησή σας, πως μέχρι τώρα πετύχαμε ό,τι πετύχαμε χάρη στη μεγαλοψυχία σας να μας εμπιστευτείτε τους πολίτες. Αλλά, από δω και στο εξής η ευθύνη είναι ατομική. Ανήκει στον καθένα ξεχωριστά και αποκλειστικά στους πολίτες.
Το ακριβώς αντίθετο μήνυμα έπρεπε να εκπέμψετε.
Ότι οι πολίτες έκαναν το καθήκον τους και με το παραπάνω, εξάντλησαν τη δική τους ευθύνη και εξαντλήθηκαν κιόλας από τα περιοριστικά μέτρα. Και τώρα είναι η σειρά της πολιτείας, είναι η σειρά της κυβέρνησης να πράξει το δικό της καθήκον. Και να πορευτεί με σχέδιο που θα εμπνέει εμπιστοσύνη και όχι ανασφάλεια.
Και για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος:
Ποια αλήθεια είναι η εξήγηση για την επιλογή σας να ανοίξουν γυμνάσια και λύκεια από τις 18 Μαΐου; Δεν μιλώ για τη Γ’ Λυκείου.
Ποια είναι η λογική πίσω από αυτή την απόφαση;
Και ποια η λογική της σκέψης ακόμα και να ανοίξετε και τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία, απόφαση την οποία ευτυχώς την τελευταία στιγμή αποσύρατε, φαντάζομαι χάρη στην αντίδραση που διαισθανθήκατε κι εσείς, όχι μόνο της αντιπολίτευσης αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης;
Ειλικρινά δυσκολεύομαι πάρα πολύ να καταλάβω γιατί σε ένα θέμα που διχάζει την επιστημονική κοινότητα, σπεύδετε εσείς προσωπικά να πάρετε μία απόφαση που ενέχει ρίσκο και κινδύνους.
Προχθές διάβαζα ένα δημοσίευμα το οποίο υπήρξε και στα ελληνικά ΜΜΕ της ιταλικής εφημερίδας Λα Ρεπούμπλικα, που δημοσιεύτηκε η πρόταση της αντίστοιχης Επιτροπής λοιμωξιολόγων στην Ιταλία, μια πρόταση προς την ιταλική κυβέρνηση.
Σας την παραθέτω κι αυτήν.
Σύμφωνα με την έκθεση αυτή λοιπόν, στο άνοιγμα των σχολείων, λέει η έκθεση, θα οφείλεται το ένα τρίτο από τα συνολικά πιθανά νέα κρούσματα που θα προέκυπταν σε περίπτωση που επανερχόταν σε απόλυτα κανονικούς ρυθμούς η ζωή. Το ένα τρίτο. Αν τα ανοίγαμε όλα. Τα πάντα.
Αυτό εμένα με προβλημάτισε. Εσάς δεν σας προβλημάτισε;
Επίσης τα πρώτα αποτελέσματα της Γερμανίας για αύξηση των κρουσμάτων δεν σας προβλημάτισε; Και μάλιστα όταν η Γερμανία είναι δεύτερη στον κόσμο σε ετοιμότητα για την αντιμετώπιση της πανδημίας;
Γιατί λοιπόν παίρνετε αυτό το ρίσκο;
Και θα πω, γιατί παίρνετε αυτό το αχρείαστο ρίσκο; Διότι τα σχολεία ανοίγουν για να κλείσουν σε 20 μέρες. Έρχονται καλοκαιρινές διακοπές.
Τι είναι αυτό που σας οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση;
Είναι στρατηγική αλλαγή; Αλλάζουμε στρατηγική και υιοθετούμε την ανοσία αγέλης; Να αποκτήσει δηλαδή ο πληθυσμός μεγαλύτερο ποσοστό ανοσίας; Δεν το πιστεύω. Δεν τολμώ να το πιστέψω ότι είναι αυτό. Προφανώς και δεν είναι.
Το πιθανότερο είναι το ρίσκο αυτό να οφείλεται στη επιθυμία σας να δρέψετε σώνει και καλά δάφνες νικητή. Το συνηθίζετε τελευταία αυτή την επιθυμία να την έχετε. Και στη βιασύνη σας να προσποιηθείτε ότι τάχα επιστρέψαμε στην κανονικότητα. Ενώ πολύ καλά γνωρίζετε και γνωρίζουμε όλοι ότι η κανονικότητα δεν θα υπάρχει στη ζωή μας για πολύ καιρό ακόμα.
Ο κόσμος που μας ακούει όμως, πιστεύω ότι θέλει να έχει πειστικές απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα. Όχι μόνο ωραία λόγια, υποκριτικές κολακείες, και χειροκροτήματα.
Προχτές μιλούσατε για δεκαπέντε λεπτά και αντί για εξηγήσεις στα κρίσιμα ζητήματα, αρκεστήκατε στην ταυτολογία ότι ο Μάρτιος δεν είναι Μάιος. Εντάξει, όλοι το γνωρίζουμε ότι ο Μάρτιος δεν είναι Μάιος.
Δεν μας είπατε όμως γιατί τα σχολεία τον Μάρτιο ήταν υγειονομικές βόμβες, αλλά τον Μάιο είναι ασφαλή για τα παιδιά μας.
Δεν μας είπατε γιατί η χρήση μασκών από τον πληθυσμό, ήταν τον Μάρτιο ανώφελη έως και επικίνδυνη, αλλά τον Μάιο είναι επιβεβλημένη. Και μάλιστα με υψηλό πρόστιμο για όποιον δεν φορά.
Το μόνο που μας είπατε είναι ότι η ευθύνη είναι δική μας, όλων των πολιτών.
Και, εν πάση περιπτώσει, νομίζω ότι αυτή δεν είναι υπεύθυνη στάση ηγεσίας.
Εύχομαι και ελπίζω οι ανησυχίες και οι φόβοι μου να είναι υπερβολικοί. Αλλά υπεύθυνη στάση αυτή δεν τη λες. Το λιγότερο αλλοπρόσαλλη την λες και με μεγάλη δόση κοινωνικής, κομματικής και προσωπικής μεροληψίας τη λες.
Εδώ όμως είμαι υποχρεωμένος να σταθώ σε μια σημαντική διαπίστωση που προκύπτει από τα μέτρα και τις πρωτοβουλίες σας τις εβδομάδες της πανδημίας.
Κύριε Μητσοτάκη, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, η στάση σας εκπορεύεται από μια συνολικότερη στρατηγική, ανομολόγητη φυσικά, αλλά υπαρκτή σε κάθε σας βήμα:
Τη στρατηγική να μετατρέψετε αυτή την κρίση σε ευκαιρία.
Ευκαιρία, πρώτα πρώτα, για να νομοθετείτε εδώ δίχως έλεγχο, δίχως λογοδοσία .
Εδώ και μήνες νομοθετείτε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου,
Αρνείστε εξακολουθητικά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Και αξιοποιείτε την ειδική και κατά παρέκκλιση κοινοβουλευτική διαδικασία, που όλοι συμφωνήσαμε ότι θα αφορά αποκλειστικά μέτρα για τον κορωνοϊό. Αλλά εσείς αξιοποιείτε την ευκαιρία για να περνάτε τροπολογίες εξυπηρετήσεων. Ακόμα βεβαίως και για να περνάτε τώρα κρίσιμα νομοσχέδια. Ελπίζω με τη Βουλή όχι να υπολειτουργεί, αλλά να λειτουργεί κανονικά.
Ευκαιρία, επίσης, να περάσετε ρυθμίσεις που ευνοούν ιδιωτικά συμφέροντα, μεγάλους εργοδότες και ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της υγείας, διότι αναφερθήκατε επικριτικά στην πρότασή μας να υπάρξει μια γενική επίταξη και το κράτος, η πολιτεία, η κυβέρνηση να έχει την επιλογή να κάθε φορά ανάλογα με τις ανάγκες και λέτε ότι αυτό μπορεί να στοίχιζε. Αλλά εσείς ήσασταν αυτοί που αυξήσατε το κόστος νοσηλείας από τα 800 ευρώ σε 1600 ευρώ μέσα σε μια μέρα, Εσείς δώσατε 30 εκατομμύρια για να κάνουν τεστ μονάχα οι ιδιώτες, στους ιδιώτες τα δώσατε, και ο κόσμος δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει τεστ. Όλοι οι σελέμπριτις όμως μάθαμε ότι είχαν κορωνοϊό. Οι άνθρωποι που πέρασαν με ένα συνάχι ή με μια γρίπη που νομίζανε ότι είναι μια κανονική γρίπη και μένανε στα σπίτια τους, δεν μάθαμε αν είχαν κορωνοϊό, γιατί δεν έκαναν τεστ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ευκαιρία λοιπόν. Ευκαιρία για να περάσετε ρυθμίσεις που ευνοούν, ενδεχομένως, κάποια συμφέροντα, κάποιους μεγάλους εργοδότες και κάποιους φίλους σας.
Όπως για παράδειγμα τον πρόεδρο του ΣΕΒ, τον κ. Φέσσα. Αλήθεια, ξαφνικά ανακαλύψατε ότι οι ταχυμεταφορές είναι ο πρώτος κλάδος που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από την κρίση; Αλλά, βεβαίως, έχετε δίπλα σας στο Μαξίμου τον πρώην διευθυντή του και τις υποδείξεις του εφαρμόζετε με θρησκευτική ευλάβεια.
Αλλά και ευκαιρία να εγκαταστήσατε ένα αντιδημοκρατικό, ανεξέλεγκτο και επικίνδυνα αλαζονικό και ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας.
Το οποίο, είναι κοινό μυστικά πια, ότι έχει όχι απλώς κομματικές αναφορές, αλλά απευθείας αναφορές στο πρόσωπο σας.
Κι αυτή, πολύ φοβάμαι, κ. Μητσοτάκη, είναι μια ελληνική εκδοχή ολοκληρωτισμού, η ελληνική εκδοχή του ορμπανισμού που βλέπουμε στην Ευρώπη και καταδικάζουμε.
Θα μου πείτε, σας αδικώ.
Για πείτε μου, λοιπόν, αφού σας αδικώ. Τι έχετε κατά νου όταν εν μέσω πανδημίας αποφασίζετε να δώσετε ανεξέλεγκτα, χωρίς λογοδοσία, χωρίς διαφάνεια, 20 εκ. ευρώ σε ΜΜΕ;
Ποια ΜΜΕ; Παρακάμπτοντας τις διαδικασίες της Διαύγειας. Σε μία εταιρεία η οποία όλως τυχαίως συνεργαζόταν με το κόμμα σας προεκλογικά, για να δίνει τα χρήματα κατά το δοκούν και ανεξέλεγκτα.
Χρειάζεται ενίσχυση ο Τύπος; Βεβαίως και χρειάζεται ενίσχυση ο Τύπος. Ελάτε εδώ να συμφωνήσουμε όλοι μαζί σε ένα ποσό που πρέπει να κατανεμηθεί, με όρους διαφάνειας και με κριτήρια. Με κριτήρια που έχουν να κάνουν με τους εργαζόμενους που έχουν, με κριτήρια που έχουν να κάνουν με τις πωλήσεις τους. ‘Όχι ανεξέλεγκτα, όχι με αδιαφάνεια. 20 εκ. ευρώ εν μέσω πανδημίας.
Πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Πού πάνε αυτά τα λεφτά, θα μας πείτε;
Γιατί καταργείτε τη Διαύγεια; Γιατί αποκλείετε τα ΜΜΕ που δεν σας είναι αρεστά απ’ αυτή τη χρηματοδότηση;
Δήθεν τώρα για να μας ενημερώσουν για την πανδημία; Και δίνετε χρήματα σε σάιτ που έχουν έδρα τις ΗΠΑ να ενημερώσουν εκεί για την πανδημία;
Αυτό δεν είναι αστείο. Διότι, αν αυτό δεν είναι απόπειρα εξαγοράς, ακόμα και εκβιασμού, εγώ θα έλεγα, επιβράβευσης των φρονίμων και τιμωρίας των άτακτων. Εκμεταλλεύεστε λοιπόν την πανδημία ως ευκαιρία. Την εκμεταλλεύεστε για να στήσετε ή να εμπεδώσετε σχέσεις εξάρτησης και απόλυτου ελέγχου της πληροφόρησης των πολιτών.
Κι αν αυτό δεν είναι ερωτοτροπία με τον ολοκληρωτισμό, τότε μάλλον εμείς δεν καταλαβαίνουμε τις λέξεις.
Αν όμως στο εποικοδόμημα της ενημέρωσης ασκείται μια πολιτική που αποσκοπεί στη στήριξη, διαφήμιση, ακόμα και αποθέωση του κυβερνητικού έργου, στη βάση της κοινωνίας εξελίσσεται αντίστοιχα ένα σχέδιο με χαρακτηριστικά τόσο εχθρικά και τόσο βάρβαρα για την κοινωνική πλειοψηφία, που θα πρέπει να ανησυχεί κάθε δημοκρατικός πολίτης.
Εγώ θα έλεγα ότι πρόκειται για μια βαθιά αντιδραστική, ταξικά μονομερή, και αντιλαϊκή αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας.
Πρώτον, με την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Και, δεύτερον, με τον κανιβαλισμό μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων προς όφελος ενδεχομένως κάποιων άλλων συμφερόντων.
Με βάση το σχέδιο αυτό, και όχι με βάση κάποιες λάθος επιλογές:
Μετατρέψατε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους σε επιδοτούμενους άνεργους. Ανασφαλείς, και προβληματισμένους για το αύριο.
Νομοθετήσατε την εκ περιτροπής εργασία κάνοντας πράξη το μισή δουλειά – μισός μισθός.
Και αφήσατε βεβαίως ταυτόχρονα ανεξέλεγκτες τις απολύσεις.
Όλα αυτά δεν ήταν αναγκαίο κακό. Όλα αυτά δεν ήταν νομοτέλεια εξαιτίας της πανδημίας.
Ήταν δικές σας επιλογές. Με σαφές ιδεολογικό και κοινωνικό πρόσημο. Ήταν δικές σας επιλογές.
Πουθενά στην Ευρώπη –και πείτε μου αν το βρήκατε- δεν υπήρξε αυτό το μοντέλο αντιμετώπισης κρίσης. Να επιδοτείται δηλαδή η αναστολή συμβάσεων εργασίας και όχι η διατήρηση συμβάσεων εργασίας.
Αυτό είναι δική σας έμπνευση και δική σας πατέντα. Είναι δικό σας σχέδιο. Και όσον αφορά το τι δούλεψε και το τι δεν δούλεψε, αφήστε να το πει η αγορά. Βγείτε και μιλήστε με τους επιχειρηματίες, τους μικρούς και τους μεσαίους. Βγείτε να αναφερθείτε και να αντικρύσετε τους χιλιάδες ανέργους, τους χιλιάδες ανθρώπους που σήμερα ζουν σε όρους ανασφάλειας, Αφήστε αυτόν τον λογαριασμό. Αφήστε αυτόν τον λογαριασμό. Θα τον δούμε.
Όμως, είναι δική σας έμπνευση σχέδιο.
Και σήμερα, εδώ, αναφερθήκατε πάλι με υπεροψία στις προτάσεις της αντιπολίτευσης.
Εμείς καταθέσαμε μια ολοκληρωμένη πρόταση, που στον βασικό της πυρήνα ήταν η εμπροσθοβαρής και οριζόντια στήριξη της εργασίας, της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, των αόρατων εργαζόμενων, των επιστημόνων, των επαγγελματιών, των καλλιτεχνών.
Όλων εκείνων δηλαδή των κοινωνικών ομάδων που έχετε αφήσει στην τύχη τους.
Επιμείναμε και επιμένουμε σε μια εμπροσθοβαρή και γενναία παρέμβαση με στόχο να κρατηθεί ζωντανή η προσφορά και η ζήτηση.
Και έρχεστε σήμερα εδώ και μιλάτε για λεφτόδεντρα.
Αλήθεια, κ. Μητσοτάκη, στη Σύνοδο Κορυφής που κάνατε με τηλεδιάσκεψη, όταν όλοι οι ηγέτες του Νότου απαιτούν να δοθεί χρήμα στην αγορά, απαιτούν να γίνει πράξη αυτό που έχει πει και η ίδια η Λαγκάρντ της ΕΚΤ αλλά και το Οικονομικό Τμήμα της Κομισιόν, για την ανάγκη 1,5 τρισ. να δοθεί στην αγορά, εσείς βγαίνετε και λέτε ότι δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα;
Αυτή είναι η στάση σας στα αιτήματα του Νότου να δοθεί ρευστότητα στην αγορά, να πέσει χρήμα για να κρατηθεί ζωντανή η ζήτηση και η προσφορά ταυτόχρονα; Εσείς λέτε για λεφτόδεντρα;
Να σας αναφέρω χαρακτηριστικά:
Η Γερμανία κάνει παρεμβάσεις ύψους άνω του 50% του ΑΕΠ.
Η Γαλλία άνω του 25 % του ΑΕΠ
Η Ιταλία 40% του ΑΕΠ
Και εσείς εδώ 3,5% του ΑΕΠ. Τόσο είναι.
Με μία ιδεοληπτική επιμονή, αγνοείτε τις προτάσεις που γίνονται από το σύνολο σχεδόν των κοινωνικών φορέων.
Και πιστεύουμε εμείς ότι αυτό είναι μια ολέθρια τακτική.
Και είναι μια τακτική η οποία μπορεί να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού την αντίληψη της μεταφοράς της ανοσίας αγέλης στην οικονομία. Δηλαδή, να μην στηρίξουμε τώρα τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και την εργασία, να αφήσουμε να επιβιώσει όποιος έχει αντοχή να επιβιώσει και να έρθουμε, ενδεχομένως αργότερα, να στηρίξουμε αυτούς που θα έχουν επιβιώσει.
Αναφερθήκατε στο σχέδιό μας και είπατε ότι είναι ένα σχέδιο 29, 36 δισ. Ούτε καν μπήκατε στον κόπο να το μελετήσετε, για να κάνετε μια σωστή αντιπαράθεση.
Και αναφερθήκατε μάλιστα και με τρόπο εξαιρετικά υποτιμητικό στις θυσίες του ελληνικού λαού, που είναι το μαξιλάρι ρευστότητας, που για πρώτη φορά στα χρονικά, όσο εγώ παρακολουθώ την σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου, φέρνει μια κυβέρνηση, αφήνοντας στην επόμενη μια ισχυρή παρακαταθήκη. Και μια ισχυρή ασφάλεια έναντι μιας πιθανής κρίσης.
Το σύνηθες σ’ αυτή τη χώρα ήταν να παραλαμβάνουν είτε χάος, είτε καμένη γη, είτε άδεια ταμεία. Όπως παραλάβαμε εμείς το 2015 που δεν είχαμε να πληρώσουμε ούτε συντάξεις.
Εσείς λοιπόν είχατε 36 δισ. ευρώ, 37 σχεδόν, από τα οποία πολύ σωστά είπατε ότι τα 16,7, τα 17 ήταν κλειδωμένα για την αποπληρωμή των επόμενων δανειακών υποχρεώσεων της χώρας.
Άρα, 20 δισ. ευρώ από τους κόπους και τις θυσίες του ελληνικού λαού, ως μαξιλάρι ασφάλειας για μια δύσκολη στιγμή, ως καύσιμο για να μπορέσει να διατηρηθεί σε κίνηση η ελληνική οικονομία. Και αν σε αυτό προσθέσεις και την υπόλοιπη ρευστότητα που μπορεί να είναι διαθέσιμη τούτη τη στιγμή, πλησιάζεις σχεδόν τα 40 δισ. ευρώ.
Κι εμείς προτείναμε, ακριβώς επειδή αυτό είναι ένα πλεονέκτημα για τη χώρα, διότι οι γειτονικές χώρες, οι υπερχρεωμένες χώρες, όχι τόσο πολύ όσο η Ελλάδα, αλλά χώρες με πολύ υψηλό χρέος, όπως η Ιταλία, όπως η Πορτογαλία, όπως η Ισπανία, δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Και για να μπορέσουν να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες πρέπει να δανειστούν και άρα να αυξήσουν άμεσα το χρέος τους και όχι μόνο να αυξηθεί, που θα αυξηθεί έμμεσα, όπως και το δικό μας, από τη συρρίκνωση του ΑΕΠ.
Αυτό σας είπαμε. Από αυτά τα 40 περίπου δισ. ρευστότητας, εμπροσθοβαρώς, με σχέδιο, να πάμε σε 14 δισ. δημοσιονομική δαπάνη. Όχι αναστολές πληρωμών. Δημοσιονομική δαπάνη. 7 περίπου δισ. για να κρατήσουμε τους μισθούς –εμείς είπαμε στο 100%, θα μπορούσατε να πείτε, βρε αδελφέ, στο 70, στο 80. Εσείς τι κάνετε; Μισός μισθός, μισή δουλειά. 7 δις ευρώ για να κρατηθούν οι μισθοί και τον Μάρτιο και τον Μάιο.
3 δισ. ευρώ είπαμε ότι πρέπει να είναι η μη επιστρεπτέα ενίσχυση στις επιχειρήσεις και 1,5 δισ. πρέπει να δοθεί ως επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, διότι εσείς δίνετε σε ένα μόνο μέρος των μακροχρόνια ανέργων. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που είναι αόρατοι αυτή τη στιγμή, δεν τους βλέπει κανείς, και οι οποίοι δεν ξέρουν πώς θα ξημερώσει η επόμενη μέρα.
Και αυτή η λογική μας έχει ακριβώς την αντίληψη ότι, όταν βρίσκεσαι σε μια δυσκολία, αλλά έχεις απόθεμα να κάψεις, δεν το σπαταλάς. Στοχευμένα. Ενισχύεις τη ζήτηση, ενισχύεις την προσφορά ώστε η επόμενη μέρα να μας βρει πιο δυνατούς.
Αγνοείτε την πρότασή μας.
Και τι κάνετε; Σπαταλάτε. Ξοδεύετε το μαξιλάρι. Το ξοδεύετε για ανελαστικές δαπάνες, όμως. Και θα φτάσει ο Σεπτέμβρης και θα βρισκόμαστε με χιλιάδες λουκέτα, θα βρισκόμαστε με χιλιάδες ανέργους, θα βρισκόμαστε με μια ύφεση που δεν ξαναείδαμε ούτε το 2008 και δεν θα έχουμε και μαξιλάρι.
Και αυτό θα είναι δικό σας έργο.
Βγαίνει ο κ. Στουρνάρας προχθές και μας λέει, μην ανησυχείτε, 4% θα είναι η ύφεση. Όταν το ίδιο το ΔΝΤ μιλάει για πάνω από 10, όταν η ίδια η Επιτροπή λέει ότι στον Νότο η ύφεση θα είναι 10%, αλλά όλοι λένε ότι η Ελλάδα θα είναι πρωταθλήτρια στην ύφεση εξαιτίας του γεγονότος ότι ο τουρισμός είναι το 20% του ΑΕΠ μας.
Αυτή είναι η αρνητική συγκυρία που ζούμε.
Αν λοιπόν κ. Μητσοτάκη είναι 4% ύφεση, εγώ αυτό το 4% σας το χαρίζω. Οτιδήποτε παραπάνω γράψει το κοντέρ όμως, θα έχει την υπογραφή σας και τη σφραγίδα σας. Θα είναι η ύφεση του κ. Μητσοτάκη εξαιτίας της αδράνειάς του, της ατολμίας του αλλά και της αδυναμίας του να προβλέψει τι ακριβώς χρειάζεται η ελληνική οικονομία.
Αλλά, εντάξει, είσαστε συνηθισμένοι εσείς στην ύφεση, διότι είχατε 25% αθροιστικά από το 2010 ως το ΄14, 25% αθροιστικά. Κι άλλο 15% τώρα, θα φτάσετε σε ποσοστά αυτοδυναμίας αλλά στην ύφεση, όχι σε πραγματικά ποσοστά.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Εμείς θεωρούμε ότι αυτή η κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία. Αλλά ως ευκαιρία για να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα, ως ευκαιρία για να ενισχύσουμε τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, ως ευκαιρία για να στηρίξουμε τους συνανθρώπους μας, ως ευκαιρία για να εμπνευστούμε όλοι μας από την αξία της αλληλεγγύης.
Όχι ως ευκαιρία για να βαθύνουν οι ανισότητες.
Και φυσικά –και το άφησα τελευταίο αυτό κ. Μητσοτάκη- όχι και ως ευκαιρία για σκανδαλώδεις εξυπηρετήσεις, για διασπάθιση του δημόσιου χρήματος μέσα στην πανδημία. Διότι το τελευταίο διάστημα αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δυστυχώς είναι τόσα πολλά που δεν μπορεί κανείς ούτε να τα σταχυολογήσει.
Και ευτυχώς, θα έλεγα, ότι το πέπλο σιωπής που προσπαθείτε να εξασφαλίσετε σε διάφορα ΜΜΕ δεν είναι ικανό να τα σκεπάσει.
Λοιπόν, δεν ξέρουμε από πού να αρχίσουμε.
Εγώ δεν μπορώ παρά να κάνω αναφορά στο μεγάλο σκάνδαλο των ημερών, που ήταν το θέμα με τα voucher των ΚΕΚ. Κι αυτό δεν είναι μόνο σκάνδαλο επειδή προφανώς κάποιοι ήθελαν να εξυπηρετήσουν 5-6 επιχειρηματίες, που θα έκαναν όλη τη δουλειά και θα έπαιρναν τη μερίδα του λέοντος 35 εκατ., αλλά είναι στον πυρήνα της πρακτικής το πρόβλημα. Ταπεινώσατε χιλιάδες επιστήμονες, ελεύθερους επαγγελματίες, όλους αυτούς που τους είχατε κάνει σημαία προεκλογικά, η μεσαία τάξη είναι αυτή, σε μια εξευτελιστική διαδικασία να παίρνουν ένα εξακοσάρι μέσα από ψευτο-τηλεκατάρτιση, μαθαίνοντας πώς να ανοίγουν τον υπολογιστή τους οι μηχανικοί και πώς να φτιάνουν φάκελο οι νομικοί. Ενώ την ίδια στιγμή μπορούσατε να δώσετε αυτά τα χρήματα –και το ξέρατε πάρα πολύ καλά ότι μπορούσατε να τα δώσετε- απευθείας. Διότι, υπάρχει αυτή τη στιγμή –το γνωρίζετε όλοι- η δυνατότητα αναπροσανατολισμού των προγραμμάτων ΕΣΠΑ και γνωρίζατε πάρα πολύ καλά ότι αυτά τα χρήματα μπορούσαν να δοθούν απευθείας. Δεν το γνωρίζατε;
Δεν ήρθατε να μου απαντήσετε στην ερώτηση που σας έκανα. Επιλέγετε βεβαίως το έδαφος της αντιπαράθεσης. Δικαίωμά σας. Ο λαός κρίνει όμως. Αλλά μιας και ήρθατε σήμερα και είμαστε εδώ, δώστε μου μια απάντηση.
Διότι ο κ. Γεραπετρίτης που ήρθε ως αντ’ αυτού να μου απαντήσει είπε ότι αυτό το έγγραφο που κατέθεσα προχθές, που αποδείκνυε ότι γνωρίζατε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι μπορούσατε αυτά τα χρήματα να τα δώσετε απευθείας στους δικαιούχους και όχι μέσω ψευτο-προγραμμάτων, μου είπε ότι ήταν ένα έγγραφο προγενέστερο των δραστηριοτήτων σας.
Κι εγώ σήμερα θέλω να καταθέσω στα πρακτικά την επιστολή που έστειλε η επίτροπος, η κ. Φερέιρα, στον κ. Βρούτση με ημερομηνία 18 Μαρτίου, που τον ενημέρωνε ότι μπορούσε να το κάνει το πρόγραμμα κανονικότατα χωρίς τη μεσολάβηση κατάρτισης. Απευθείας στους δικαιούχους. Αλλά αυτός επέλεξε κάτι άλλο.
Και το ερώτημα που απηύθυνα στον κ. Βρούτση ήταν: Αυτό το έκανε μόνος του ή σε συνεργασία μαζί σας; Και δεν έχει απαντήσει.
Αυτή η σιωπή, κατά την άποψή μου, είναι μια ύποπτη σιωπή που σας εκθέτει. Και, εν πάση περιπτώσει, είναι κάτι πολύ απλό, πείτε σήμερα εδώ: είχατε γνώση εσείς επ’ αυτού ή δεν είχατε; Και, εν πάση περιπτώσει, αν δεν είχατε και το έκανε όλα μόνος του, γιατί τον κρατάτε στη θέση του;
Γιατί ο κ. Βρούτσης μετά από αυτό, μετά από αυτή την εξευτελιστική διαδικασία στην οποία υπέβαλε εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες, και μετά από τις αποκαλύψεις μάλιστα, που έχουν προφανώς μια οσμή σκανδάλου, είναι στη θέση του; Ποιο είναι το μήνυμα που δίνετε στους άλλους υπουργούς; Εντάξει, δεν τρέχει τίποτα να κάνουμε και καμιά δουλίτσα;
Οφείλετε απαντήσεις σήμερα. Διότι αυτή η σκιά, όσο τον κρατάτε, είναι μια σκιά που θα σας ακολουθεί.
Και βεβαίως, όπως έλεγα, υπάρχουν και άλλα θέματα. Δεν ξέρει κανείς από πού να ξεκινήσει, πού να σταματήσει…
Υπάρχουν απευθείας αναθέσεις από το υπουργείο Παιδείας, από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Υπάρχουν «φιλικές» εταιρείες που ξαφνικά άλλαξαν αντικείμενο και άρχισαν να παίρνουν αναθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για απολυμάνσεις στις φυλακές, ενώ είχαν άλλο αντικείμενο τρεις μέρες πριν!
Υπάρχει κακοδιαχείριση. Υπάρχουν επιχειρήσεις που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια και τρεις μέρες μετά παίρνουν αναθέσεις. Υπάρχουν όλα αυτά.
Όμως, ακούστε κάτι, η κοινωνία δεν είναι τυφλή. Η κοινωνία τα βλέπει αυτά. Και δεν σας έχει δοθεί, δεν έχει δοθεί από κανέναν, και σίγουρα όχι από μας, λευκή επιταγή.
Αντί να αξιολογήσετε ως θετική τη στάση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης που βάλαμε πλάτη για να αντιμετωπιστεί η πανδημία, βάλαμε ως προτεραιότητα την ανθρώπινη ζωή, δεν κάναμε σημαία λάθη και παραλείψεις, έρχεστε εδώ και εμφανίζεστε ως αυτός ο οποίος δεν έχει κανένα λόγο να λογοδοτήσει, να μιλήσει, να δώσει απαντήσεις.
Κοιτάξτε -κλείνω με αυτό. Για μας η κρίση είναι πράγματι ευκαιρία. Αλλά είναι ευκαιρία όχι για να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε κέρδη και ζημιές σε μια αντιπαράθεση πολιτικών σκοπιμοτήτων, όχι για προσωπικές και μικροκομματικές επιδιώξεις, όχι, όπως κάνετε εσείς, που ζείτε τον μύθο του στρατηλάτη ή του Μωυσή, όπως σας χαρακτήρισε φιλικό σας μέσο, ούτε βεβαίως είναι ευκαιρία για δουλειές, για συρρίκνωση της δημοκρατίας, της λογοδοσίας, της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Αλλά είναι ευκαιρία, πρώτα πρώτα, να σταθούμε μπροστά σε κάθε πολίτη που δοκιμάζεται, σε κάθε οικογένεια που βλέπει με φόβο το μέλλον, και να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί τη δοκιμασία της πανδημίας. Να μην αφήσουμε κανέναν μόνο του στη δύσκολη αυτή μάχη.
Είναι ευκαιρία να αλλάξουμε προτεραιότητες, και πρακτικές. Να αλλάξουμε αντιλήψεις.
Να έρθει η κοινωνική πλειοψηφία που έχει ανάγκες στο προσκήνιο.
Είναι ευκαιρία να γυρίσουμε την πλάτη στις πολιτικές απαξίωσης του δημόσιου χώρου, στις λογικές αποθέωσης των νόμων της αγοράς, ακόμα και σε ευαίσθητους τομείς, όπως η Υγεία, η Παιδεία, το Περιβάλλον.
Είναι ευκαιρία να ενισχύσουμε τους δεσμούς αλληλεγγύης και συμπόρευσης μεταξύ των κοινωνικών ομάδων.
Είναι ευκαιρία, τέλος, να προωθήσουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.
Διότι η κρίση αυτό μας διδάσκει, ότι χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο στην Ευρώπη και στην Ελλάδα για να πάμε μπροστά.
Ένα κοινωνικό συμβόλαιο που στο προοίμιο του θα γράφει τα μέτρα εξόδου από τη νέα κρίση, με γνώμονα τη δίκαιη ανάπτυξη και τα συμφέροντα των πολλών.
Και από κεφάλαιο σε κεφάλαιο θα περιγράφει την πορεία της χώρας προς ένα δίκαιο, δημοκρατικό αύριο, με τον άνθρωπο και τις ανάγκες του στο επίκεντρο.
Και ακριβώς γι’ αυτό θα κάνουμε, εμείς τουλάχιστον, ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αυτό το νέο κοινωνικό συμβόλαιο να γίνει προγραμματική δέσμευση μιας προοδευτικής κυβέρνησης που έχει ανάγκη ο τόπος. Που θα βασίζεται σε μια ευρεία δημοκρατική και προοδευτική συμπαράταξη. Και που θα αναλάβει να βγάλει ξανά το καράβι από τα βράχια, από τα ταραγμένα νερά της ύφεσης και της κοινωνικής αδικίας, που εσείς για μια ακόμη φορά, η συντηρητική παράταξη, με την πολιτική σας έχετε οδηγήσει.
Σας ευχαριστώ.
Δευτερολογία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα,
στη συζήτηση, σύμφωνα με το άρθρο 142Α του Κανονισμού της Βουλής, με αντικείμενο την ενημέρωση του Σώματος για την κυβερνητική πολιτική σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης
Κύριε πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Μητσοτάκης δεν άντεξε σήμερα, στην δευτερομιλία του. Δεν άντεξε και έβγαλε τον πραγματικό του εαυτό, έδειξε τα πραγματικά του συναισθήματα. Όχι μόνο δεν αναγνωρίζει τη στάση που επέδειξαν όλες αυτές τις μέρες, πιστεύω όλα τα κόμματα και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση, σε αντίθεση με τον τρόπο που ο ίδιος άσκησε αντιπολίτευση σε κρίσιμα ζητήματα εθνικής σημασίας ζητήματα. Και σε ό,τι αφορά την κρίση χρέους και σε ό,τι αφορά εθνικά ζητήματα. Κυρίως, στην επίλυση της διαφοράς με τους βόρειους γείτονες, που τότε ουσιαστικά είχε υιοθετήσει όλη την ακραία κριτική του εθνολαϊκισμού και σήμερα εφαρμόζει αυτά που εμείς αποφασίσαμε ορθώς για τη χώρα. Το 1/10 της υπευθυνότητας που δείχνουμε εμείς σήμερα να επιδεικνύατε εσείς τότε, η χώρα θα ήταν σε καλύτερη θέση.
Και όχι μόνο. Δεν έχει αναγνωρίσει τίποτα για τις ευθύνες της δικής σας της παράταξης. Ευθύνες διαχρονικές. Και σωστά ακούστηκαν και από άλλους πολιτικούς αρχηγούς σήμερα εδώ. Όχι μόνο για την περίοδο της μεγάλης ύφεσης -το 25% του ΑΕΠ χάθηκε την περίοδο 2010-’14- αλλά και για πριν, όταν αφήσατε πράγματι τη χώρα με ένα έλλειμμα πάνω από 30 δισ. ευρώ.
Όχι μόνο δεν αναγνωρίζετε, λοιπόν, τις δικές σας ευθύνες, αλλά και με τρόπο εξόφθαλμα προκλητικό προσπαθείτε να οικειοποιηθείτε τη στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών και των κομμάτων που έβαλαν πλάτη για να βγούμε από την πανδημία, προκειμένου να εμφανιστείτε ως τροπαιούχος. Ως τροπαιούχος. Ότι χάρη σε εσάς έγιναν όλα αυτά.
Γιατί; Γιατί δεν ήταν αυτονόητο όταν όλες οι χώρες, η μία μετά την άλλη σε όλη την Ευρώπη, έπαιρναν τα ίδια ακριβώς μέτρα και σε όλο τον κόσμο, να πάρετε και εσείς αυτά τα μέτρα. Και άρα; Οφείλουμε τη ζωή μας σε εσάς. Να σας ανάψουμε κανένα κερί, να κάνουμε και κανένα τάμα να σας έχει καλά η Παναγία.
Δεν είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα, όμως. Και δεν είναι σοβαρή και υπεύθυνη στάση ηγέτη αυτή. Να προσπαθεί με τόσο εξόφθαλμο τρόπο, προκλητικό τρόπο, να οικειοποιηθεί τις συλλογικές θυσίες. Ναι, ήταν αυτονόητο ότι έπρεπε να κλείσουν.
Σας θυμίζω ότι στις 23 Μάρτη έγινε lock down στην Ελλάδα. Το Βέλγιο, που είναι πρώτο σε αριθμό θυμάτων σε όλη την Ευρώπη – εμείς είμαστε στη θέση 10, στους 10 καλύτερους δηλαδή, γεγονός είναι αυτό – το Βέλγιο που είναι πρώτη χώρα σε όλη την Ευρώπη με ανάλογο πληθυσμό με εμάς, έκλεισε στις 17 Μαρτίου.
Και στις 13 του Μάρτη, δέκα μέρες πριν κλείσουμε εμείς τα πάντα, η γειτονική μας Ιταλία είχε 133 θύματα και ήταν ένας συναγερμός αυτός. Αλίμονο αν δεν προχωρούσαμε όλοι σε αυτό που έπρεπε να γίνει, και έγινε σωστά.
Δεν θέλω, όμως, να μπω σε αυτή την ανούσια συζήτηση. Γιατί είναι και ανούσια και άχαρη και μακάβρια. Να συγκρίνει κανείς θανάτους. Να συγκρίνει τους θανάτους τους πολλούς σε άλλες χώρες και μάλιστα να υπονοεί ότι οφείλονται, στην Ισπανία για παράδειγμα, επειδή συγκυβερνά η Αριστερά. Τότε, πράγματι, θα πρέπει να πούμε ότι η Αλβανία και η Βουλγαρία είναι οι καλύτερες χώρες στην Ευρώπη, που έχουν μικρότερο αριθμό θανάτων από τους δικούς μας. Είναι μακάβρια αυτή η σύγκριση.
Θα επανέλθω όμως στο τέλος της ομιλίας μου, διότι ακούστηκε κάτι το οποίο δεν θα το αφήσω ασχολίαστο. Τώρα, όμως, θέλω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αξιοποιήσω τον περισσότερο χρόνο της δευτερολογίας μου κυρίως σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της επόμενης μέρας.
Διότι, πλέον η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που έβαλαν πλάτη, γνωρίζουνε ότι υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό για την επόμενη μέρα. Ένα μεγάλο ερωτηματικό που αφορά τη ζωή τους. Ένα μεγάλο ερωτηματικό που αφορά την εργασία τους, το εισόδημά τους. Και πράγματι θέλω να σας πω ότι ανέμενα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον την ομιλία σας, που είχατε προαναγγείλει τουλάχιστον ότι θα κάνετε εξαγγελίες σε κρίσιμα ζητήματα, ότι θα περιγράφατε την επόμενη μέρα. Τα μέτρα υποστήριξης της κοινωνίας, της οικονομίας, των εργαζόμενων, των ελεύθερων επαγγελματιών.
Δεν ακούσαμε, όμως, κάτι που να μας κάνει πιο αισιόδοξους σήμερα, φεύγοντας από τη σημερινή συζήτηση. Τίποτα συγκεκριμένο, τουλάχιστον. Μας είπατε απλά ότι η ύφεση θα είναι μεγάλη.
Δεν είστε οικονομικός σχολιαστής, είστε ο Πρωθυπουργός της χώρας. Ο Πρωθυπουργός της χώρας που οφείλει να εκτιμήσει ποια θα είναι αυτή η ύφεση και να πάρει μέτρα ώστε να μην είναι μεγάλη. Το μόνο που κατάλαβα με όσα δηλώσατε είναι ότι έχετε στο ίδιο επίπεδο εκτίμησης τον κ. Στουρνάρα και τον κ. Βαρουφάκη. Ε, κάντε τον κ. Βαρουφάκη Διοικητή της Τράπεζας, αν θέλετε. Διότι, μας είπατε ότι είναι ευφυολόγημα, λέει, όταν ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας προβλέπει 4%, να θεωρώ εγώ, ως Αρχηγός της Αντιπολίτευσης, ότι οτιδήποτε παραπάνω θα οφείλεται στον Πρωθυπουργό. Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας του οποίου θα ανανεώσετε τη θητεία. Μη γελάτε, εσείς θα το κάνετε αυτό, εκτός αν δεν το κάνετε αυτό. Πείτε το.
Βγείτε και πείτε ότι αυτά που λέει είναι αερολογίες. Βγείτε και πείτε ότι όταν η ΕΚΤ προβλέπει πάνω από 10%, όταν ο ΟΑΣΑ λέει ότι η χώρα που θα πληγεί περισσότερο σε όλη την Ευρώπη είναι η Ελλάδα, έχουμε ένα Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και λέει αερολογίες. Πείτε το.
Αλλά, η ύφεση η οποία θα μας χτυπήσει θα είναι τεράστια, ακριβώς επειδή εσείς δεν υιοθετείτε ένα πρόγραμμα εμπροσθοβαρές που θα κρατήσει ζωντανή την πραγματική οικονομία, που θα κρατήσει σε λειτουργία τη μηχανή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, ώστε να μπορέσει να επανεκκινήσει πιο εύκολα.
Ήρθατε εδώ και εξαγγείλατε – η μόνη ουσιαστική είδηση που βγήκε, νομίζω, σήμερα – την παράταση για τρεις μόνο μήνες της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Και συγκρίνετε το σήμερα, μετά δηλαδή την πρωτοφανή αυτή υγειονομική κρίση που έχει δημιουργήσει και πρωτοφανείς οικονομικές συνέπειες – κάποιοι μιλούν για τη συμμετρική μεν, αλλά και η χώρα μας πρωταθλήτρια, για τη μεγαλύτερη κρίση που έχει αντιμετωπίσει παγκόσμια η οικονομία από τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο σίγουρα, ίσως και από τη δεκαετία του ’20 – και έρχεστε και συγκρίνετε τη Συμφωνία που είχαμε εμείς με τους θεσμούς, όταν η οικονομία έτρεχε με 2,9%, τόσο την παραλάβατε, με αυτό το οποίο βρισκόμαστε σήμερα που είναι απολύτως προφανές ότι θα δημιουργηθεί μια νέα τεράστια φούσκα κόκκινων δανείων, δίπλα στην υπάρχουσα.
Και το κάνετε αυτό, ενώ γνωρίζετε ότι εμείς είχαμε ένα πλαίσιο, το οποίο κι εσείς συμφωνήσατε τότε. Μπορεί να αποδειχθεί και αποδείχθηκε ότι ενδεχομένως να χρειάζεται μεγαλύτερη περίμετρος, αλλά είχαμε πάρει μία παράταση μέχρι τέλους του χρόνου, ώστε μέχρι τέλους του χρόνου, τον Δεκέμβρη του ’19, 1/1/2020, να κατατίθετο ένα επαρκές πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας. Δεν είχαμε πάρει παράταση για να καταργηθεί η προστασία. Και έρχεστε σήμερα εσείς και παίρνετε τρίμηνη παράταση. Δεν θα σας κάνω κριτική γι’ αυτό το οποίο θα φέρετε, θα το δούμε όταν το φέρετε.
Τρίμηνη, γιατί; Σε τρεις μήνες θα έχει σωθεί η ύφεση; Και τα προβλήματα στην αγορά θα έχουν εξαντληθεί; Σε τρεις μήνες υπάρχει κάποια πίεση, υπάρχει έναν deadline; Εμείς είχαμε πράγματι ένα deadline. Οι τράπεζες έπρεπε να προχωρήσουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε stress test. Και τα κόκκινα δάνεια πίεζαν τους ισολογισμούς τους. Τώρα δεν θα γίνουν πουθενά stress tests.
Γιατί εσείς λοιπόν υποχωρείτε σε αυτή την άτεγκτη πίεση και την απάνθρωπη πίεση από την πλευρά θεσμικών παραγόντων; Που δεν βγαίνουν και δημόσια να το πουν, ότι σε καιρό κορωνοϊού και ύφεσης, η οποία θα είναι πρωτοφανής, πρέπει να άρουμε την προστασία της πρώτης κατοικίας.
Και, βεβαίως, να κάνω την παρατήρηση ότι το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι μόνο η προστασία της πρώτης κατοικίας, αλλά και το νέο πτωχευτικό πλαίσιο. Το νέο πτωχευτικό δίκαιο.
Και εδώ θα ήθελα να ακούσω ένα σχόλιό σας: αληθεύει ότι ετοιμάζετε ένα σχέδιο εξαέρωσης της μεσαίας τάξης; Ποιο θα είναι αυτό το πλαίσιο;
Φέραμε τροπολογία επανειλημμένα για να υπάρξει παράταση μέχρι τέλος του χρόνου. Και την τροπολογία αυτή δεν την κάνατε δεκτή. Τώρα έρχεστε και παρατείνετε τρεις μήνες. Προφανώς την 1η Αυγούστου, εκτός αν ετοιμάζετε σχέδια να αποδράσετε μέχρι τότε. Το πρόβλημα θα είναι εδώ και θα πρέπει στο πρόβλημα αυτό να απαντήσετε. Ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα.
Έρχεστε εδώ και λέτε, έχετε δώσει δισ. Εντάξει, άμα δώσατε 24 δισ., μια χαρά είμαστε. Εμείς είπαμε 26, 14 και 12 εγγυήσεις, για 2 δισ. θα τα χαλάσουμε; Μια χαρά.
Πού είναι αυτά τα λεφτά; Πού είναι αυτά τα λεφτά; Είναι λεφτά για να εξαγγέλλονται στις ειδήσεις, αλλά στις πραγματικές επιχειρήσεις και στους δικαιούχους δεν έχει πάει ούτε ένα ευρώ. Είναι τα λεφτά της εξαγγελίας αυτά. Αλλά ούτε ένα ευρώ. Ούτε ένα ευρώ. Η πραγματικότητα είναι αυτή που δείχνει πόσοι είναι αυτοί αλήθεια που έχουν πάρει σήμερα το επίδομα των 800 ευρώ, ποιοι και πόσοι είναι αυτοί που έχουν πάρει τα 600 ευρώ.
Ετέθη το ερώτημα, νομίζω η κ. Γεννηματά το έθεσε. Και ο κ. Βαρουφάκης. Για την προκαταβολή φόρου. Είναι απολύτως λογικό να τίθεται αυτό το ζήτημα.
Δεν είναι παράλογο να τίθεται αυτό το ερώτημα.
Είναι κρίσιμο και εύλογο να τίθεται το ερώτημα αυτό. Διότι μία τουριστική επιχείρηση θα έχει δραστική μείωση των εισοδημάτων της το ’20. Προφανώς και θα δυσκολευτεί να πληρώσει ακόμα και τον φόρο που αναλογεί το ’19. Πώς θα καταφέρει αυτή η επιχείρηση να καταβάλει προκαταβολή με βάση το εισόδημα αυτό;
Οι κλειστές επιχειρήσεις, οι επιχειρήσεις σε αναστολή, υποχρεούνται να καταβάλλουν δημοτικά τέλη σήμερα. Έχουν πάγια και ανελαστικά έξοδα. Τι θα κάνετε γι’ αυτό; Στην Ε.Ε. έχουν δοθεί 138 δισ. για την ενίσχυση και τον δανεισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Εσείς εδώ τι ακριβώς κάνετε; Τι θα γίνουν αυτά, με τη δυνατότητα της χώρας, των τραπεζών, μάλλον, να έχουν δυνατότητα δανεισμού μέσα από το έκτακτο πρόγραμμα της ΕΚΤ; Θα δοθούν αυτά τα χρήματα στην πραγματική οικονομία μέσα από εγγυήσεις; Ή οι τράπεζες θα συνεχίσουν να έχουν τις κάνουλες κλειστές και να δανείζουν μόνο σε όποιον μπορεί να αποδείξει ότι δεν χρειάζεται δανεισμό; Γιατί αυτό συμβαίνει σήμερα.
Αυτά είναι κρίσιμα ερωτήματα. Περιμένει να τα ακούσει ο κόσμος της αγοράς. Βέβαια, ο κόσμος της αγοράς έχει δει και πολλά ευτράπελα.
Εξαγγείλατε στις 17 Μαρτίου, ο κ. Σταϊκούρας, πάγωμα της εξυπηρέτησης των χρεών στις τράπεζες. Το εξαγγείλατε –είναι από αυτά που εξαγγέλλονται ωραία– αλλά ουδέποτε νομοθετήθηκε και οι οφειλέτες συνεχίζουν να πληρώνουν κανονικά ή κοκκινίζουν τα δάνειά τους. Και οι οχλήσεις των εισπρακτικών εταιριών συνεχίζονται, παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις για το αντίθετο.
Πήγατε και αναστείλατε για 75 μέρες τις επιταγές, τις μεταχρονολογημένες, επίσης δημιουργώντας μία ανισορροπία στην αγορά. Σφίξατε τη θηλιά σε αυτούς που έχουν στα χέρια τους τις επιταγές, χωρίς να προβλέψετε προεξόφληση από τις τράπεζες, παρά μόνο για πολύ λίγους, για τα δάνεια των ενήμερων εξαγωγέων. Η δε μεγάλη πλειοψηφία της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας είναι αυτή η οποία παραμένει αποκλεισμένη από το τραπεζικό σύστημα. Δώσατε, δηλαδή, παράταση που αφορά μόνο αυτόν που εκδίδει τις επιταγές και όχι στον κομιστή.
Τεράστια ζητήματα αυτά, τα οποία θέλουν απαντήσεις.
Μας λέτε ότι δεν γίνονται απολύσεις. Μήπως σας αποκρύβουν την πραγματικότητα; 42 χιλιάδες λιγότερες προσλήψεις τον Μάρτη. Τον Μάρτη μόνο. Τον Μάρτη. 42 χιλιάδες.
Αλλά προσέξτε, ναι, ακριβώς αυτό σας λέω. Πριν έρθει ο λογαριασμός. Ο ουσιαστικός λογαριασμός, διότι είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που επιδοτείτε την αναστολή της εργασίας – προφανώς με την προϋπόθεση, κατά τη διάρκεια, δεν μπορεί να είναι και αναστολή και παύση, και ανεργία, προφανώς – αλλά όταν αυτές οι επιχειρήσεις τώρα θα έρθουν να δουλέψουν, να επανεκκινήσουν χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη, οι απολύσεις προφανώς θα είναι ανεξέλεγκτες και δεν θα φταίνε οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες γι’ αυτό.
Πείτε μου εσείς, τώρα: Πώς θα μπορέσει ένας επιχειρηματίας που έχει ένα εστιατόριο, που είναι στον χώρο της εστίασης, και είναι αναγκασμένος τώρα που ανοίγει ο καιρός – είχε 4 τραπέζια έξω, να έχει 1 τραπέζι έξω – πώς θα μπορέσει αυτός να κρατήσει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων που είχε;
Μα είναι δυνατόν να έρχεστε εδώ λες και είστε σε άλλη χώρα και να με επικρίνετε κι από πάνω που σας λέω ότι με την πολιτική σας θα γιγαντωθεί ο αριθμός των απολύσεων και της ανεργίας; Εκτός αν θέλετε να συνεχίσουμε να ζούμε σε μια κατάσταση εικονικής πραγματικότητας. Να βλέπουμε μονάχα αυτά που επιλέγουν να μας δείχνουν τα Μέσα Ενημέρωσης και τα σάιτ που αφειδώς χρηματοδοτείτε και να σας αποθεώνουμε όλοι, να λέμε τι καλός που είστε.
Το πρόγραμμα SURE. Προφανώς και τώρα θα αλλάξετε την τακτική διότι ούτε σ’ αυτό το πρόγραμμα δεν θα μπορούσατε να μπείτε, διότι η Ε.Ε. φτιάχνει πρόγραμμα για την επιδότηση της εργασίας και όχι επιδότηση της αναστολής της εργασίας. Και τώρα φυσικά θα το μαγειρέψετε λίγο, θα το κουκουλώσετε. Θα πείτε το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας το οποίο δημιουργήσαμε ως ευκαιρία μέσα στην κρίση, θα γίνει πάγιο, δηλαδή μισή δουλειά – μισός μισθός και ένα κομμάτι του μισθού θα το δίνει ο εργοδότης, ένα κομμάτι ενδεχομένως θα το δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ωραία πράγματα. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες, να κάνω τις συγκρίσεις με το τι ακριβώς γίνεται στη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Δανία, Το 100% δίνει η Γαλλία, το 95% η Σουηδία, το 75% η Δανία.
Αλλά υπάρχουν και ειδικές ομάδες πληθυσμού, το πρόβλημα των αγροτών για παράδειγμα. Το δικό μας πρόγραμμα, το «Μένουμε όρθιοι», το οποίο λοιδορείτε διαρκώς, έχει αυτή τη λογική. Τη λογική, δηλαδή ότι έχεις συγκεκριμένο ντεπόζιτο καυσίμων το οποίο είναι γεμάτο – και αφήστε τα τώρα αυτά ότι δεν το υπόγραψε ο Τσακαλώτος και αφήστε αυτή την υποτιμητική συμπεριφορά. Κυβερνήσαμε 4,5 χρόνια και βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια εκεί που εσείς τρεις φορές αποτύχατε και ρυθμίσαμε το χρέος και έχουμε δημιουργήσει εμείς την αξιοπιστία της χώρας διεθνώς. Εμείς τη δημιουργήσαμε την αξιοπιστία την οποία εξαντλήσατε μέσα σε οκτώ μόλις μήνες, υποσχόμενος ότι μέσα από μειώσεις φόρων σε υψηλά εισοδήματα θα φέρετε ανάπτυξη 4%.
Και τώρα σας έσωσε ο κορωνοϊός, βέβαια, διότι θα λέτε «έφταιγε ο κορωνοϊός». Αλλά η αλήθεια είναι ότι επί τρία συνεχόμενα τρίμηνα από τότε που παραλάβατε με 2,9% ανάπτυξη, είχαμε επιβράδυνση και η αλήθεια επίσης είναι ότι πριν έλθει ο κορωνοϊός στις αρχές του 2020 ήσασταν δύο δισ. κάτω από το στόχο για το πλεόνασμα.
Οι αγρότες λοιπόν, τι θα κάνουνε, πώς θα επιβιώσουν οι αγρότες; Έχετε κάποιο σχέδιο; Έχετε κάποιο σχέδιο για τους αγρότες, Εμείς λέγαμε να υπάρξει μη επιστρεπτέα ενίσχυση σε συγκεκριμένους κλάδους της παραγωγής, στον τουρισμό, στην αγροτική παραγωγή, στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Μη επιστρεπτέα.
Εσείς λέτε επιστρεπτέα και αυτή η επιστρεπτέα, δύο χρόνια άτοκη και μετά θα δούμε. Κάτι ακούμε για κάτι επιτόκια τα οποία είναι τοκογλυφικά. Η λογική μας, λοιπόν, κ. Μητσοτάκη, είναι ότι όταν έχεις ένα ντεπόζιτο το οποίο έχει καύσιμα, για να μπορέσεις να βγεις από την καταιγίδα, να σταθείς όρθιος πρέπει να το αξιοποιήσεις, όχι να το εξαντλείς κάνοντας κύκλους μέσα στην καταιγίδα. Αυτό κάνετε εσείς τώρα.
Στον πολιτισμό, χιλιάδες άνθρωποι εργαζόμενοι και επιχειρήσεις, η θερινή περίοδος είναι ζωτικής σημασίας γι’ αυτούς, προαναγγείλατε ακύρωση όλων των εκδηλώσεων. Δεν υπήρξε η παραμικρή στήριξη σ’ αυτούς τους ανθρώπους παρότι πολύ σημαντικοί άνθρωποι από τον Μίκη Θεοδωράκη μέχρι σημαντικούς συνθέτες, στιχουργούς έχουν βγει και έχουν μιλήσει για ενίσχυση στον κόσμο του πολιτισμού. Είναι φανερό ότι η σχέση που θέλετε να έχετε εσείς μαζί τους, είναι να τους χρησιμοποιείτε ως φωτογραφικό ντεκόρ, σε σκηνοθετημένα στιγμιότυπα για λόγους επικοινωνιακής εκμετάλλευσης. Αλλά να στηρίξετε 200 χιλιάδες ανθρώπους που σήμερα βυθίζονται στην κρίση, δεν έχετε σχέδιο.
Κλείνω με τον τουρισμό. Συμβάλλει 20% στο ΑΕΠ της χώρας. Θα υπάρξει κάποιο σχέδιο συγκεκριμένο για προγράμματα κοινωνικού τουρισμού έστω, για να ενισχυθεί ο εσωτερικός τουρισμός; Εάν δεν έχετε κανένα σχέδιο και είσαστε στο «βλέπουμε και κάνουμε», τουλάχιστον μην κατηγορείτε την αντιπολίτευση που κάνει αυτό που υποχρεούται να σας κάνει: κριτική. Και μην ενοχλείστε κιόλας από την κριτική αυτή.
Βλέπω δίπλα σας τον κ. Βρούτση, κάθεται εκεί αμίλητος. Εντάξει, εδώ μιλάμε για κορυφαίο θράσος. Ήρθατε και κατηγορήσατε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήλθε να υλοποιήσει προγράμματα κατάρτισης τα οποία είχατε δεσμεύσει εσείς για το πλαίσιο 2014-2020, το ξέρετε αυτό, διότι εάν δεν υλοποιούσε προγράμματα κατάρτισης, δεν θα μπορούσε καν να εκταμιεύσει αυτά τα χρήματα. Αλλά ήταν προγράμματα κανονικά και δεν έδινε απευθείας αναθέσεις σε 6 ιδιοκτήτες φίλους μας που έχουν σχέση με τους συνεργάτες των υπουργών μας. Αλλά έδινε σε κοινωνικούς φορείς.
Δεν μου απαντήσατε, όμως: Αισθάνεστε άνετα που επί τρεις βδομάδες ο υπουργός σας, δίπλα σας τον έχετε, έβγαινε στις τηλεοράσεις ενώ είχε την επιστολή που σας έδωσα από την Επίτροπο, και έλεγε ψέματα στον ελληνικό λαό; Ότι είναι άρτια τα προγράμματα με κάποια μικρά ψεγάδια; Τώρα είπατε εσείς ότι ήταν άθλια τα προγράμματα κι ότι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς διότι έπρεπε τα χρήματα αυτά να τα εκταμιεύσει.
Ψεύδονταν και τον κρατάτε, τον ψεύτη και τον υβριστή. Τι να καταλάβω εγώ λοιπόν; Να καταλάβω εγώ ότι είσαστε τόσο καλός που παραδέχεστε τα λάθη σας; Εάν τα παραδέχεστε, θα τον είχατε διώξει. Ή να καταλάβω ότι φοβάστε να τον διώξετε μην μιλήσει και πει πράγματα που δεν πρέπει να πει;
Έρχομαι και κλείνω τώρα, να μην το ξεχάσω. Μάσκες. Ωραίο είναι αυτό το παραμυθάκι να τις ράβουμε. Αλλά, κοιτάξτε να δείτε, μια πολυμελής οικογένεια αν πρέπει να σπαταλάει, να ξοδεύει, 10 ευρώ την ημέρα για να βρίσκει μάσκες, με τα εισοδήματα να έχουν φτάσει στο ναδίρ, νομίζω ότι αυτό δεν είναι σοβαρή κατάσταση. Και, εν πάση περιπτώσει, πρέπει να υπάρξει διατίμηση, έξι λεπτά έκαναν, τώρα φτάνουν 1,2 – 1,6 ευρώ η μία.
Και έρχομαι και κλείνω για να μην απασχολώ άλλο κ. Πρόεδρε, να μην μακρηγορήσω.
Είπα ότι στην αρχή της τοποθέτησης σας, κ. Μητσοτάκη, δεν μπορέσατε παρά να βγάλετε τον πραγματικό σας εαυτό, αυτόν του αγνώμονα που δεν αναγνωρίζει τη στάση της αντιπολίτευσης παρά τη βλέπει ως αδυναμία. Και ήρθατε εδώ και είπατε αυτό το οποίο προφανώς εσείς το διαδίδετε τόσο καιρό στο διαδίκτυο, τι θα γινόταν σ’ αυτή τη χώρα εάν, αν τι; Αν ήταν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν ήσασταν εσείς, ο σωτήρας μας.
Θα σας πως εγώ, λοιπόν, τι θα γινόταν. Πρώτα απ’ όλα δεν θα υπήρχε υπουργός Ανάπτυξης ο οποίος, την ώρα της κρίσης, θα έβγαινε και θα έλεγε ότι είναι η φυσική ροπή της αγοράς η αισχροκέρδεια και δεν χρειάζεται διατίμηση. Δεν θα υπήρχε υπουργός ο οποίος θα έβγαζε τουίτ για να διαφημίζει 5 ευρώ μαθήματα αρχαίων ελληνικών όταν όλοι μας έπρεπε και είχαμε μπει σε ένα καθεστώς αλληλεγγύης.
Δεν θα υπήρχε υπουργός να βγαίνει και να υβρίζει τους Έλληνες πολίτες που κάθονται σπίτι τους και δεν έχουν εισόδημα, ότι θα γίνουν 300 κιλά. Δεν θα υπήρχε υπουργός να στήνει δουλίτσες. Δεν θα ανέβαινε από τα 800 ευρώ στα 1600 ευρώ η τιμή της κλίνης στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Δεν θα πήγαιναν 30 εκατ. ευρώ για τεστ στους ιδιώτες, αλλά θα πήγαιναν στα δημόσια ιδρύματα. Δεν θα είχαμε υπουργό σαν τον κ. Βρούτση να κάνει δουλειές με κέντρα κατάρτισης και να εξευτελίζει 150 χιλ. επιστήμονες – ελεύθερους επαγγελματίες. Και θα είχαμε σταθεί δίπλα σε όλους, όχι μόνο στους ασθενείς, αλλά και σ’ αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να ατενίσουν με αισιοδοξία το μέλλον γιατί δεν θα έχουν εισόδημα.
Θα εφαρμόζαμε ό,τι ισχύει σε όλη την Ευρώπη. Θα επιδοτούσαμε την εργασία, θα δίναμε τη δυνατότητα να στηριχθεί η οικονομία από το μαξιλάρι, ναι, που εμείς δημιουργήσαμε από τις θυσίες του ελληνικού λαού για μια ώρα ανάγκη. Όχι για να τα κρατήσουμε προκειμένου κάποιοι άλλοι που σίγουρα θα χρειαστούν στο μέλλον, μεγάλες επιχειρήσεις, να έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτηθούν. Αλλά η μικρή και η μεσαία επιχείρηση, η εργασία, ο κόσμος της δουλειάς.
Αυτό θα κάναμε εμείς κι αυτό θα κρίνει ο ελληνικός λαός.
