Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Το 2016, η Χίλαρι Κλίντον άγγιξε τη γυάλινη οροφή. Και σχεδόν τη ράγισε. Η πρώην Πρώτη Κυρία και τέως Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κέρδισε τον Ντόναλντ Τραμπ στη λαϊκή ψήφο για τον Λευκό Οίκο, αλλά έχασε το Οβάλ Γραφείο, επειδή η καλοκουρδισμένη μηχανή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος είχε στοχεύσει σωστά τις Πολιτείες-Κλειδιά που επέτρεψαν στον εκκεντρικό μεγιστάνα του real estate να συγκροτήσει προεδρική πλειοψηφία στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων.
Το Οχάιο, η Φλόριντα και η Πενσιλβάνια ήταν μάλλον αναμενόμενες, καθώς σε κάθε προεδρική εκλογή εξελίσσονται σε θρίλερ με αβέβαιη έκβαση. Ο αιφνιδιασμός που ανέτρεψε τα πάντα ωστόσο, ήταν η Μινεζότα, το Ουισκόνσιν και το Μίσιγκαν.
Με τον Τζο Μπάιντεν να έχει στο πλευρό του τον Μπαράκ Ομπάμα και το Δημοκρατικό Κόμμα ενωμένο γύρω του, σε αντίθεση με ό, τι συνέβη το 2016 με την υποψηφιότητά της Χίλαρι Κλίντον, και σχετικά νωρίς, ώστε να υπάρχει επαρκής χρόνος μέχρι τον Νοέμβριο για να σταλεί το μήνυμα με αποτελεσματικότητα, ο Ντόναλντ Τραμπ βλέπει… να μην του βγαίνει τίποτα.
Το σενάριο, στη σκιά και της πανδημίας του κορονοϊού, γίνεται… όλο και χειρότερο για τον 45ο Πρόεδρο των ΗΠΑ. Και η “μαχαιριά” που δείχνει το μέλλον, είναι τα αποτελέσματα στο Ουισκόνσιν. Το 2016, ο Τραμπ έγινε ο πρώτος Ρεπουμπλικανός υποψήφιος Πρόεδρος που κέρδισε την Πολιτεία, μετά από 32 χρόνια. Από τότε, οι Ρεπουμπλικανοί έχουν χάσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τις 7 από τις 8 κάλπες που στήθηκαν στην Πολιτεία. Για Γερουσία, Βουλή των Αντιπροσώπων, Κυβερνήτη, Δήμαρχο, Ανώτατο Δικαστήριο.
Η “επιστροφή” του Ουισκόνσιν στην αγκαλιά των Δημοκρατικών, δείχνει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι καθοδόν για να γίνει… Πρόεδρος μιας θητείας. Και όσο διαρκεί η πανδημία του κορονοϊού, χάνει πολύτιμο χρόνο ανάκαμψης.
