Του Νίκου Φυλάγγελου
Τα συμπεράσματα προκύπτουν εύλογα.
Και είναι απολύτως αναμενόμενα, ως προς τη γεωμετρική εξέλιξή τους.
Η όποια διαφοροροποίηση στο σχήμα ισορροπίας Εκκλησίας-Κράτους, περνάει μέσα από την Εκκλησία.
Καλύτερα, περνάει μέσα από τον συμβιβασμό του Κράτους με τις προτεραιότητες της Εκκλησίας.
Τα δόγματα άλλωστε, δεν κατάφεραν… τυχαία να επιβιώσουν διαχρονικά.
Να δείξουν αξιοσημείωτες αντοχές, μεγαλύτερες από κάθε άλλον Θεσμό.
Το κόμμα της Εκκλησίας είναι το μεγαλύτερο, πλέον μαζικό και συμπαγές.
Και φυσικά… ανίκητο.
