Του Μανώλη Κομνηνού
Με ανάρτηση στην προσωπική σελίδα του στο Facebook, ο Γιάννης Στρατάκης κατέθεσε τις απόψεις του για τις δραματικές εξελίξεις με την πανδημία του κορονοϊού στην Ελλάδα.
Ο καλός δημοσιογράφος σημείωσε χαρακτηριστικά τα εξής:
Σχολεία και τώρα τι;
Πολύ φοβάμαι ότι βρισκόμαστε σ ένα κρίσιμο σημείο, όσον αφορα στην πανδημία, στην χώρα μας, που αν η κυβέρνηση δεν πάρει γενναίες αποφάσεις, αυτά που θα ακολουθήσουν θα είναι εφιαλτικά!
Η κυβέρνηση έπρεπε «από χθες» να έχει εγκαταλείψει το ανόητο αφήγημα της επιστροφής στην κανονικότητα.
Ήδη το πληρώσαμε πολυ ακριβά με την προχειρότητα στο άνοιγμα του τουρισμού, καθώς αντί ψιχίων, σπαταλήσαμε το κεφάλαιο από την επιτυχή αντιμετώπιση που πρώτου κύματος της πανδημίας, αντί να το μετατρέψουμε σε συγκριτικό πλεονέκτημα για έναν ασφαλή τουριστικό προορισμό!
Και τώρα πάλι εν ονόματι της κανονικότητας η κυβέρνηση και μάλιστα με πολιτικό τσαμπουκά και με το έτσι θέλω, άνοιξε τα σχολεία. Θυμόσαστε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε ότι τα σχολεία ανοίγουν 7 Σεπτεμβρίου για να προλάβει τις οποίες ενστάσεις και αντιδράσεις που θεωρούσαν ότι ήταν νωρίς.
Τελικά άνοιξαν στις 15 Σεπτ. χωρίς ουσιαστικές παρεμβάσεις και μέτρα, και με όλες τις προσπαθειες να εξαντλούνται σε μια επιχείρηση με «καθρεφτάκια» δηλαδη, παγούρια και μασκες, αλλά και σ αυτό ακόμα τα θαλάσσωσαν καταλήγοντας στο γνωστό φιάσκο.
Τώρα λοιπόν βρισκόμαστε, σε ένα σημείο που:
• Η αντοχή του Εθνικού Συστήματος Υγείας δοκιμάζεται επικίνδυνα.
• Τα Μέσα μαζικής μεταφοράς δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες διασποράς του ιού.
• Τα ούτως ή άλλως ελλιπή μέτρα, αυτουπονομεύονται, με υπουργούς που επιδεικνύουν την θρησκευτική τους ευλάβειας και
• Τα σχολεία με την ανεμελιά της κυβέρνησης εξακολουθούν να λειτουργούν…
Αργά ή γρήγορα η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να κλείσει τα σχολεία αφού πρώτα θα έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά την εμμονή της, για επιστροφή στην κανονικότητα.
Οποίος αγνοεί την πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ, πίσω από το δάκτυλο …της επικοινωνιακής υπεροπλίας.
Καλα τα αστυνομικά μέτρα, αλλά από μόνα τους όχι μόνο δεν θα λύσουν το πρόβλημα αλλά ενδεχομένως να το εκτρέψουν σε χειρότερες στράτες.
Τι άλλο λοιπόν πρέπει να συμβεί για να αλλάξει ρότα η κυβέρνηση των αρίστων;
