Του Νίκου Φυλάγγελου
Η σχετική αποστοφή του εκπροσώπου του ΔΝΤ Τζέρι Ράις, περί της ευπρόσδεκτης χρησιμότητας αποπληρωμής του ελληνικού χρέους προς το Ταμείο, δεν θα μπορούσε φυσικά να περάσει απαρατήρητη.
Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που έρχεται στο μέσο μιας διπλά ενδιαφέρουσας συγκυρίας. Από τη μια, με φόντο τις πολλαπλές κάλπες στην Ελλάδα, και από την άλλη στο περιθώριο σχετικών σεναρίων και πληροφοριών περί πρόθεσης του Αλέξη Τσίπρα να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ταγίπ Ερντογάν, και να προχωρήσει στην αποπληρωμή του ελληνικού χρέους προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σε πρακτικό επίπεδο, τα… οικονομικά μεγέθη το επιτρέπουν. Σε σημειολογικό επίπεδο, η χρησιμότητα θα ήταν μεγαλύτερη για τον Πρωθυπουργό, σε μια τελική ευθεία εκλογών, στις οποίες σπρώχνει το σενάριο “οριστική έξοδος από τα Μνημόνια”.
Ξεχρεώνοντας και το ΔΝΤ, ο Πρωθυπουργός κέρδιζει χρόνο και ζωτικό χώρο στο πώς θα του συμπεριφερθούν οι αγορές, αναφορικά με τη θετική προσέγγιση των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας. Ίσως και να… κάνουν τα στραβά μάτια, σε τυχόν προεκλογικές παροχές, που θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες.
