Του Γιώργου Παπακώστα
Δημοσιογράφος
Μέσα από αγώνες όπως ο χθεσινοβραδινός, μεταξύ του Ολυμπιακού και της Γουλβς, οι ομάδες “αποφασίζουν” αν θέλουν να λέγονται απλώς καλές ή να περάσουν στο επόμενο επίπεδο. Στο επίπεδο ενηλικίωσης όπου μπροστά τους δεν βλέπουν κανένα αντίπαλο, κανένα τραυματισμό, καμία ατυχία, παρά μόνο την “δουλειά που πρέπει να γίνει” no matter what…
Σε ένα άδειο από οπαδούς Γεώργιος Καραϊσκάκης, χθες το βράδυ ο Ολυμπιακός ίσως έπαιξε τον καλύτερο φετινό αγώνα του. Αν και έχασε τον Σεμέδο με κόκκινη κάρτα στο 27’, αγωνίστηκε με προσήλωση και οργάνωση στα υπόλοιπα 60 λεπτά, κατάφερε να προηγηθεί με τον Ελ Αραμπί και ισοφαρίστηκε από μια καραμπόλα στο πόδι του Μπουχαλάκη, χωρίς μέχρι τότε να έχει απειληθεί ιδιαίτερα από την αγγλική ομάδα.
Η ρεβάνς παραμένει ανοιχτή για τους Πειραιώτες κι αν επαναλάβουν την χθεσινοβραδινή απόδοση, θα έχουν μεγάλη τύχη για την πρόκριση στην επόμενη φάση. Αυτό που αξίζει να παρατηρήσει κανείς είναι πως ο Πέδρο Μαρτίνς έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο, το οποίο παρ´όλες τις συνεχείς ατυχίες και αναποδιές, καταφέρνει πάντα να εμφανίζεται αξιόμαχο, συγκεντρωμένο στην τακτική του, να μην απογοητεύεται ποτέ και εντέλει να έχει αυτή την εικόνα που ονειρεύονται οι οπαδοί του. Την τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός έδειχνε τέτοια αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του ήταν την εποχή του Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Πορτογάλος δείχνει να τον ξεπερνάει…
