Του Νίκου Φυλάγγελου
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Ότι η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθούν αθροιστικά πέριξ του 70%, όπως εκτιμούσαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι δημοσκόποι. Δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη πάνω από το 40%, και ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα πέριξ του 28%.
Σε μια τέτοια περίπτωση, θα βρεθούμε μπροστά σε έναν νέο δικομματισμό, συμπαγή και ισχυρό, που θα διαμορφώνει καινούριες παραμέτρους για το μέλλον του τόπου. Από τη μια, ένας καθαρός θριαμβευτής, με λευκή επιταγή από τους πολίτες, μεγάλες προσδοκίες και ανοικτό ορίζοντα τετραετίας να αποδείξει ότι μπορεί να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε. Απ’ την άλλη, ένας μεγάλος ηττημένος, αλλά την ίδια στιγμή κυρίαρχος στην αντιπολίτευση, και κυρίως στον πολιτικό χώρο τον οποίο επιδιώκει να εκφράσει.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και την ιστορική συρρίκνωση των κομμάτων διαμαρτυρίας που “γέννησε” το Μνημόνιο, με πολλά να μην συμμετέχουν στις εκλογές, και άλλα να συμπιέζονται οριακά στο γειτονιά του 3%, η επόμενη μέρα για τον τόπο είναι τελείως διαφορετική. Και… ενδιαφέρουσα.
