Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι η τελευταία πριν από τις κρίσιμες εκλογές της 26ης Μαΐου. Προσωπικά εύχομαι να είναι και η τελευταία με την παρούσα σύνθεση και την επόμενη φορά να είμαστε πολλοί περισσότεροι. Με γεμάτη την αίθουσα της Γερουσίας διότι θα έχει τότε ήδη ξημερώσει μια νέα φωτεινή μέρα για την Ελλάδα. Το γνωρίζετε όλοι η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει. Οι εκλογές της 26ης Μαΐου δεν θα είναι μόνο για το Ευρωκοινοβούλιο, για τους Δήμους, για τις Περιφέρειες. Θα είναι η πρώτη φορά, μετά από τέσσερα χρόνια, που η κοινωνία θα μιλήσει με τη δική της φωνή και θα μετατρέψει τις εκλογές σε ένα βροντερό δημοψήφισμα κατά της χειρότερης κυβέρνησης που έχει γνωρίσει ο τόπος από την Μεταπολίτευση και μετά.
Οι πολίτες θα απαντήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ για όλα όσα τους έφερε: τα ατελείωτα ψέματα, την εξαπάτηση, τους αβάσταχτους φόρους, τον ευτελισμό της δημόσιας ζωής, το διχασμό, την προσβλητική Συμφωνία των Πρεσπών. Με άλλα λόγια, εκείνη την Κυριακή, ένα πρέπει να είναι το μήνυμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ: Ως εδώ. Αξίζουμε καλύτερα. Και ένα πρέπει να είναι το σύνθημα προς τη Νέα Δημοκρατία: «Προχωρήστε μπροστά. Μαζί, μπορούμε!»
Στις εκλογές αυτές, οι στόχοι μας είναι σαφείς. Καθαρή, ευρεία, μεγάλη νίκη στις Ευρωεκλογές. Δεύτερον, καμιά Περιφέρεια σε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο το δυνατόν περισσότερες Περιφέρειες σε στελέχη που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία. Και στους τρεις μεγάλους Δήμους να εκλεγούν στελέχη που πρόσκεινται και υποστηρίζονται από την Παράταξή μας. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα αναγκάσει τον κ. Τσίπρα να συρθεί σε εθνικές κάλπες, αν δεν τις έχει ήδη προκηρύξει μέχρι τότε. Διότι, φυσικά, αν ο κ. Τσίπρας είχε στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία, θα είχε ήδη επισπεύσει τις βουλευτικές εκλογές, έτσι ώστε να δοθεί καθαρή πολιτική λύση στο αδιαμφισβήτητο πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Αλλά παραμένει κολλημένος στην εξουσία, την οποία ασκεί με όλο και μεγαλύτερο αυταρχισμό.
Όλοι πια έχουν καταλάβει τι είναι ο κ. Τσίπρας: είναι ένας αριστερός Ορμπάν του Νότου. Αυταρχικός στο εσωτερικό, με διαρκείς παρεμβάσεις σε ανεξάρτητους θεσμούς και στη Δικαιοσύνη. Πάνω απ’ όλα όμως ένας αμετανόητος λαϊκιστής. Γι’ αυτό ακριβώς εμείς ήμασταν το πρώτο μεγάλο Κόμμα το οποίο κατήγγειλε τον κ. Όρμπαν εντός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Και αυτά που δεν δεχόμαστε στην Ουγγαρία σίγουρα δεν θα επιτρέψουμε να συμβούν στην Ελλάδα.
Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Γι’ αυτό εξάλλου υπάρχουν οι κάλπες για να ανοίγουν δρόμους. Και το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, όσο και των αυτοδιοικητικών εκλογών θα δείξει το δρόμο της εξόδου στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αναρωτιέμαι: Άραγε με ποια νομιμοποίηση θα συνεχίσει μια «κυβέρνηση-κουρελού» που βασίζεται ήδη, εδώ και μήνες, σε μισθωμένους βουλευτές και σε ευκαιριακές πλειοψηφίες στη Βουλή; Τα ψέματα λοιπόν τελειώνουν. Το βράδυ της 26ης Μαΐου είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα είναι τέτοιο που δεν θα υπάρχει καμία αμφιβολία σε κανέναν Έλληνα πολίτη ότι στη χώρα μας συντελείται μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Και μιας και μίλησα για ψέματα, θέλω να σας θυμίσω ότι πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια, τέτοιες μέρες ήταν, ο κ. Τσίπρας έδινε μια συνέντευξη στην οποία απέκλειε κατηγορηματικά την προοπτική του 3ου Μνημονίου και έλεγε όχι σε οποιαδήποτε μείωση συντάξεων. Δεν χρειάζεται να θυμίσω τι έγινε στην πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση. Ειδικά οι συνταξιούχοι, οι νέοι συνταξιούχοι που τώρα βγαίνουν στη σύνταξη, γνωρίζουν καλά τι που έχουν υποστεί από το νόμο Κατρούγκαλου. Όλα όμως τα ψέματα έχουν ένα τέλος. Ακόμη και τα ψέματα τα οποία μας στοίχησαν παραπάνω από 100 δισ. ευρώ, που υποθήκευσαν τη δημόσια περιουσία, μας καταδικάζουν σε λιτότητα δεκαετιών και αυτή είναι δυστυχώς η πολιτική κληρονομιά που αφήνει πίσω του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Να το θυμούνται πάντα οι Έλληνες πολίτες, αλλά και οι πολίτες της Ευρώπης, διότι αυτά τα οποία έγιναν στην Ελλάδα αυτά τα τέσσερα χρόνια μας επιτρέπουν να βγάλουμε συμπεράσματα και για τις ευρωπαϊκές εκλογές. Εκεί οδηγούν ο λαϊκισμός, η δημαγωγία, το ψέμα, η ανικανότητα, ο τυχοδιωκτισμός, ο κυνισμός. Και όλα αυτά θα κριθούν στις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις του 2019. Και επειδή οι Έλληνες έχουν βιώσει από πρώτο χέρι αυτήν την τετραετία, δεν χρειάζεται να πω πολλά ούτε για τα ψέματα του κ. Τσίπρα ούτε για τη σκοτεινή πλευρά μιας διακυβέρνησης, η οποία δεν έχει πια μυστικά. Άλλωστε, τα αεροπορικά ταξίδια του κ. Παππά από τη Βενεζουέλα μέχρι την Κύπρο, ιχνογραφούν διαδρομές σκανδάλων που η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να τις αποκρύψει.
Δεν θα επεκταθώ, λοιπόν, άλλο στα θέματα αυτά. Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γιατί υπηρετήσαμε το θεσμικό μας ρόλο ως Αντιπολίτευση και έρχεται σύντομα η ώρα που θα αναλάβουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης. Μετά από τέσσερα σκοτεινά χρόνια η ελληνική κοινωνία έχει σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, την ανάγκη μιας θετικής διεξόδου. Οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να ξέρουν πού θέλουμε να πάμε την Ελλάδα και εμείς έχουμε την υποχρέωση να τους το εξηγήσουμε. Και γι’ αυτό και ξεδιπλώνουμε, με μεθοδικότητα, με συστηματικότητα, όλες τις πτυχές του προγραμματικού μας λόγου, γιατί έχουμε απαντήσεις σε όλα τα μεγάλα ζητήματα. Ξέρουμε πολύ καλά τι πρέπει να αλλάξει. Και όσο ο κ. Τσίπρας λέει στους πολίτες ότι τα πράγματα στη χώρα πάνε καλά, τόσο περισσότερο αυτοί εξοργίζονται. Ας βγει λίγο από το σιδηρόφρακτο Μαξίμου να δει τη ρημαγμένη Ελλάδα που παραδίδει. Να ακούσει τους Έλληνες, να αφουγκραστεί τη βουβή οργή τους. Αλλά δεν μπορεί…
Έχω γυρίσει, όπως και εσείς εξάλλου, ολόκληρη τη χώρα. Ξέρουμε καλά τα προβλήματα τα οποία θα παραλάβουμε. Σήμερα ένας στους δύο Έλληνες χρωστά στην εφορία ή σε κάποιο ταμείο. Και οι πολίτες φορτώθηκαν 29 νέους φόρους και έγιναν 17 παρεμβάσεις που μείωσαν τις συντάξεις τους. Οι κατασχέσεις λογαριασμών ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια. Και αυτό από το Κόμμα το οποίο -να το θυμίζουμε- είχε υποσχεθεί σεισάχθεια. 2 στους 10 αδύναμοι συμπολίτες μας δυσκολεύονται να πληρώσουν το ρεύμα τους. 4 στους 10 δυσκολεύονται με την ιδιωτική συμμετοχή στα φάρμακά τους. Χωρίς ΕΚΑΣ, με τιμές που όλο ανεβαίνουν λόγω Φ.Π.Α., τα μεγαλύτερα θύματα της πολιτικής του κ. Τσίπρα είναι οι πιο αδύναμοι συμπολίτες μας. Οι φόροι διέλυσαν τη μεσαία τάξη που ήταν και παραμένει η σπονδυλική στήλη της κοινωνίας μας. Και τα δυσβάσταχτα πλεονάσματα πνίγουν την οικονομία. Νέες επενδύσεις που τόσο χρειάζεται η χώρα γίνονται με το σταγονόμετρο. Πριν από λίγες ημέρες επισκέφθηκα το χώρο του παλιού αεροδρομίου στο Ελληνικό. Είναι, δυστυχώς, ο καθρέφτης της σημερινής Ελλάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί που θα έπρεπε να είχε ήδη στηθεί το μεγαλύτερο εργοτάξιο στη χώρα, να δουλεύουν δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, αντικρίζει κάποιος χαλάσματα από μια άλλη εποχή. Μια εποχή που η Ελλάδα είχε δείξει το καλύτερο πρόσωπό της. Αυτό των Ολυμπιακών αγώνων.
Η αγορά σήμερα είναι παγωμένη. Σε όποιον επαγγελματία και αν μιλήσετε, σε όποιο μικρό μαγαζί και αν μπείτε, αυτό θα σας πουν. Και οι τράπεζες παραμένουν -και σήμερα ακόμα- όμηροι των κόκκινων δανείων, έχοντας χάσει. βέβαια, το 98% της αξίας των μετοχών τους. Ζημιώθηκαν οι μικρομέτοχοι και μαζί φυσικά και το Ελληνικό Δημόσιο. Εμείς -και τα εξηγήσαμε πολύ καλά στη Βουλή και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και μέχρι τη λήξη της σημερινής συνεδρίασης- στηρίζουμε την προστασία της πρώτης κατοικίας για τους πιο ευάλωτους συμπολίτες, αλλά πιστεύουμε ότι πρέπει να στηρίζονται και οι συνεπείς δανειολήπτες. Θέλουμε να εντοπίσουμε τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, οι οποίοι και σήμερα ακόμα κρύβονται πίσω από διατάξεις. Ταυτόχρονα όμως να δώσουμε τη δυνατότητα στις τράπεζες, έστω και με μια μικρή κίνηση, να πουν ένα μπράβο, ένα ευχαριστώ, μια επιβράβευση στους συμπολίτες μας οι οποίοι και αυτοί αντιμετώπισαν πολύ μεγάλες δυσκολίες, αλλά τελικά έκοψαν άλλες δαπάνες για να μπορούν να είναι εντάξει στα δάνεια τα οποία πήραν από τις τράπεζες. Τα 30 εκατομμύρια τα οποία δίνει η κυβέρνηση στις τράπεζες σήμερα ας πάνε για ελάφρυνση αυτών των συμπολιτών μας. Να είναι μια μικρή, αλλά σημαντική κίνηση επιβράβευσης αυτών που τα βγάζουν πέρα δύσκολα, αλλά ήταν, παρά τις δυσκολίες, εντάξει στις υποχρεώσεις τους.
Την ίδια ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, οι γειτονιές ζουν καθημερινά με το φόβο της αυξημένης εγκληματικότητας. Όχι μόνο οι γειτονιές, αλλά και η ελληνική Περιφέρεια. Το κράτος αποδεικνύεται ανίκανο να προστατέψει τους πολίτες. Η κυβέρνηση συνεχίζει συστηματικά να φορτώνει το Δημόσιο με κομματικούς φίλους. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα το κάνει μέχρι και την τελευταία στιγμή. Και το Ασφαλιστικό, η Υγεία, η Παιδεία γίνονται αντικείμενο απαράδεκτων πειραματισμών. Αναξιοκρατία και κομματισμός υπονομεύουν σήμερα τα θεμέλια της κοινωνίας. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση. Είναι αυτή η αίσθηση ότι στην Ελλάδα δεν μπορείς να προκόψεις αν πραγματικά δουλεύεις σκληρά, που οδήγησε μισό εκατομμύριο νέους να καταφύγουν στο εξωτερικό και να προσφέρουν σε άλλες χώρες τις γνώσεις τους και την εργασία τους. Και σε όλους αυτούς, η κυβέρνηση, ακόμα και σήμερα, τους αρνείται τη δυνατότητα ψήφου από το εξωτερικό. Θα το ξαναπώ, για άλλη μια φορά, στους συμπολίτες μας που ζουν μακριά από την πατρίδα. Γυρίστε πίσω και ψηφίστε στις επόμενες εκλογές. Θα είναι η τελευταία φορά που θα χρειαστεί να το κάνετε, γιατί από τις μεθεπόμενες εκλογές θα ψηφίζετε από το μόνιμο τόπο διαμονής σας.
Σε αυτήν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή ο ΣΥΡΙΖΑ προσέθεσε και μία μεγάλη εθνική πληγή: τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ένα μεγάλο λάθος που αναγνώρισε «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα στους γείτονές μας και ήδη εκδηλώνει τις πρώτες αρνητικές συνέπειες. Πότε με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ήδη τα μακεδονικά προϊόντα της Βόρειας Ελλάδας και πότε με το σλαβικό ιδίωμα, το οποίο αναγνωρίσαμε εμείς ως «μακεδονική» γλώσσα και το οποίο χρησιμοποιείται ως όχημα αλυτρωτισμού. Ξαναλέω ότι η Νέα Δημοκρατία θα κάνει τα πάντα για να αμβλύνει τα αρνητικά τετελεσμένα της συμφωνίας των κυρίων Τσίπρα, Καμμένου και Κοτζιά. Αύριο θα βρεθώ, για άλλη μια φορά, στη Θεσσαλονίκη και θα έχω σύσκεψη με όλους τους επαγγελματικούς φορείς για να εξετάσουμε τι μπορούμε να κάνουμε με το πρόβλημα των μακεδονικών προϊόντων μας, το οποίο είναι μεγάλο. Υπενθυμίζω, για άλλη μια φορά, ότι διατηρούμε πάντα το δικαίωμα του βέτο σε κάθε απόπειρα ένταξης των Σκοπίων στην Ε.Ε., αν δεν εξυπηρετούνται τα εθνικά μας συμφέροντα.
Δυστυχώς, όμως, ανησυχητικοί και ανεύθυνοι είναι και οι χειρισμοί της κυβέρνησης σε όλο το φάσμα των εθνικών μας θεμάτων. Είναι απαράδεκτο όταν η Τουρκία αμφισβητεί νόμιμα δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ να μας καλεί και να μας λέει «να μην είμαστε μονοφαγάδες». Και είναι αδιανόητο, την ώρα που κάποιοι στην Άγκυρα προβάλλουν ανυπόστατες διεκδικήσεις, Έλληνας υπουργός να τους αναγνωρίζει με μεγάλη ευκολία ενεργειακά δικαιώματα. Ενώ άλλος συνάδελφός του, να εξαιρεί το Καστελόριζο από το Αιγαίο, ακρωτηριάζοντας έτσι τα Δωδεκάνησα. Πρόκειται -και είμαι ήπιος στο χαρακτηρισμό μου- για επιπόλαιες ενέργειες που είναι σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της χώρας. Δυστυχώς, όμως, εγγράφουν αρνητικά προηγούμενα. Λάθος δηλώσεις, με λάθος τρόπο, τη λάθος στιγμή, από ανεύθυνα στόματα που εκπέμπουν λάθος μηνύματα. Και πώς απαντά σε όλα αυτά που συμβαίνουν ο κ. Τσίπρας; Όπως πάντα: Με νέα ψέματα και με ένα νέο παιχνίδι εντυπώσεων.
Επιτρέψτε μου να αφιερώσω λίγο χρόνο για να επιχειρήσω να αποδομήσω την κριτική την οποία γνωρίζουμε ότι ο κ. Τσίπρας θα κάνει στη Νέα Δημοκρατία και σε εμένα προσωπικά πηγαίνοντας από τώρα μέχρι τις εκλογές. Θα μας κατηγορήσει ο κ. Τσίπρας όλους μας -και εμένα προσωπικά- ότι είμαστε ακροδεξιοί και ότι ταυτιζόμαστε με τις ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη. Και θα το πει ποιος αυτό; Αυτός, που κυβέρνησε τέσσερα χρόνια με τον κ. Καμμένο. Αυτός που στο τέλος του 2014 έσυρε τη χώρα σε εκλογές μαζί με τη Χρυσή Αυγή. Και μιλάει για «ακραίους» αυτός που δεν μπορεί να διασφαλίσει, εδώ και τέσσερα χρόνια, ότι θα ολοκληρωθεί η δίκη της Χρυσής Αυγής. Θα μας πει ο κ. Τσίπρας ότι είναι φίλος των αδυνάμων, λέγοντας πως εμείς είμαστε με τους λίγους, με το κεφάλαιο, με την «ελίτ». Θα το πει ποιος αυτό; Ο κ. Τσίπρας που έκοψε το ΕΚΑΣ; Που έκοψε τις συντάξεις χηρείας; Θα το πει σε εμάς, που μιλάμε για Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα σε 800.000 πολίτες; Σε μας που θέλουμε να συνδέσουμε τους κατώτατους μισθούς με την ανάπτυξη της χώρας; Εγώ είμαι με την «ελίτ» και τη διαπλοκή που προτείνω για υποψήφιο ευρωβουλευτή έναν άνθρωπο σαν τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο και όχι αυτός που θέλει στην Ευρωβουλή τον Κόκκαλη; Λένε -αν θυμάμαι καλά το είχε πει ο Φρανσουά Μιτεράν- ότι η πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων. Το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ως εμβληματική μορφή στο ευρωψηφοδέλτιό του τον Μανώλη Γλέζο. Σήμερα, το 2019, έχει στα ψηφοδέλτιά του το όνομα που ταυτίζεται με τη διαπλοκή. Συγγνώμη, δεν το είπα σωστά. Που είναι η διαπλοκή στην Ελλάδα σήμερα.
Τέλος, ο κ. Τσίπρας τελευταία εμφανίζεται ως ευρωπαίος πολιτικός και επαγγέλλεται ένα νέο ευρωπαϊκό όραμα απέναντι σε εμάς. Μάλιστα! Βγάζει γλώσσα και μιλά σε εμάς για την Ευρώπη, ποιος; Ο φίλος του Μαδούρο, κατηγορώντας την Παράταξη που έβαλε τη χώρα στην Ευρώπη πριν από 40 χρόνια και που πριν από τέσσερα χρόνια την κράτησε στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα που τα αεροπλάνα του δικτάτορα της Βενεζουέλας προσγειώνονται μυστικά στην Αθήνα. Και ξέρει περισσότερα για την Ευρώπη ο Πρωθυπουργός που αγνοούσε ότι η θάλασσα έχει σύνορα, που έμπλεκε τη Μυτιλήνη με τη Λέσβο και όχι εμείς που πρώτοι αντιπαρατεθήκαμε με τον Όρμπαν και πρωταγωνιστούμε στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Όσο για το δήθεν «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ δεν περίμενε να γίνει ανέκδοτο με τα αμαρτήματα της κ. Λοΐζου. Είχε ήδη πνιγεί στη Μάνδρα, είχε ήδη καεί στο Μάτι, όπως απέδειξαν, επίσημα πλέον, και τα σχετικά πορίσματα της Δικαιοσύνης. Και, βέβαια, είχε εξανεμιστεί στη Μόρια μαζί με το 1,6 δισ. για πρόσφυγες, που ερευνά ακόμη η Ευρωπαϊκή Αρχή Διαφθοράς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η τετραετία που τελειώνει, είναι μια τετραετία ντροπής. Και σε αυτήν την ατμόσφαιρα η χώρα βαδίζει προς εκλογές: Με την κυβέρνηση να προπαγανδίζει μια εικονική πραγματικότητα με το ίδιο θράσος με το οποίο παρουσίασε και τα εκδοτήρια του μετρό της Θεσσαλονίκης βαμμένα σε μουσαμάδες. Με ανοιχτό ακόμη, δυστυχώς, το στοίχημα του δανεισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας με λογικά επιτόκια. Με τα βαριά μέτρα του άτυπου 4ουΜνημονίου σε ισχύ. Και με παράτυπους διορισμούς και θολές υποσχέσεις να διατρέχουν τη χώρα μήπως και έτσι συγκρατηθούν λίγες ψήφοι.
Απέναντι σε αυτήν τη γκρίζα πραγματικότητα, εμείς αντιπαρατάσσουμε έναν άλλο δρόμο: Με λιγότερους φόρους και εισφορές. Με περισσότερες επενδύσεις που θα φέρουν νέες καλά πληρωμένες δουλειές. Με έσοδα που δεν θα συρρικνώνονται διαρκώς για να μετατραπούν, κάποια στιγμή, σε σποραδικά επιδόματα σε εξαθλιωμένους ψηφοφόρους. Αλλά με διαρκή αύξηση του δημόσιου πλούτου, τον οποίον θα ωφελούνται όλοι οι Έλληνες, πρωτίστως οι πιο αδύναμοι.
Οι δεσμεύσεις μας είναι ξεκάθαρες. Και είναι καλό σε κάθε ευκαιρία να τις επαναλαμβάνουμε, ώστε να γίνουν κτήμα κάθε Έλληνα πολίτη. Θα μειώσουμε τον ΕΝΦΙΑ κατά 30%, εντός 2 ετών. Όπως θα μειώσουμε και τον φόρο στις επιχειρήσεις από το 28% στο 20%. Και με το νέο ασφαλιστικό το οποίο θα προτείνουμε, θα μειώσουμε τις κύριες εισφορές εντός τετραετίας από το 20% στο 15%. Και θα μειώσουμε αμέσως τον Φ.Π.Α. στην εστίαση στο 13%, όπως είχαμε κάνει με την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Θα δεσμευθούμε ότι θα υποστηρίξουμε το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, το οποίο εξάλλου εμείς πρώτοι εισαγάγαμε ως καινοτόμο θεσμό στήριξης των συμπολιτών μας που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα. Θα δώσουμε 1.000 ευρώ αφορολόγητο για κάθε παιδί, αλλά θα ενισχύσουμε και κάθε νέα γέννηση με 2.000 ευρώ για να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα που έχει σήμερα η χώρα.
Το Κυβερνητικό μας Πρόγραμμα έχει τίτλο «Για μια Καλύτερη Ζωή». Δεν θα κουραστώ να το δείχνω γιατί πράγματι είναι ένα κείμενο το οποίο αξίζει να διαβάσουν οι συμπολίτες μας. Διότι εκεί δεν περιγράφονται μόνο οι επιλογές μας για ένα τολμηρό αναπτυξιακό σχέδιο, αλλά και όσα θα οικοδομήσουν ένα νέο ευέλικτο κράτος ασφάλειας στην υπηρεσία του πολίτη. Με πνεύμα εθνικής αυτοπεποίθησης και υγιούς πατριωτισμού που τόσο έχει σήμερα ανάγκη η χώρα. Μόνο το τελευταίο διάστημα το πρόγραμμά μας πλαισιώθηκε και από ειδικές μεγάλες αναλυτικές ημερίδες για την Παιδεία, την Υγεία και τις Υποδομές. Πρόκειται για διαδικασίες πρωτόγνωρες στην κομματική ζωή της χώρας ως προς την ποιότητα και το βάθος των προτάσεών μας. Και χαίρομαι γιατί η προσπάθεια αυτή βρίσκει ανταπόκριση. Όχι μόνο στους ειδικούς του κάθε τομέα, αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα. Όταν μιλάμε στους πολίτες συγκεκριμένα και εξηγούμε πώς η ζωή τους θα γίνει καλύτερη, οι πολίτες ανταποκρίνονται και μας ακούν.
Στην Παιδεία οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι πρέπει επιτέλους τα πανεπιστήμια να συνδεθούν με την αγορά εργασίας και την πραγματική οικονομία. Χαιρετίζουν την ενίσχυση της τεχνολογικής εκπαίδευσης και τη δημιουργία ενός πρότυπου σχολείου σε κάθε περιφερειακή ενότητα. Στην Υγεία, εκτίμησαν ιδιαίτερα τα μέτρα μας για την πρόληψη για δωρεάν προληπτικές εξετάσεις, όπως και την έμφαση σε αξιοπρεπείς συνθήκες περίθαλψης στα δημόσια νοσοκομεία. Ενώ ήδη γνωρίζουν τις δέκα μεγάλες ενότητες έργων υποδομής που προγραμματίζουμε. Χαιρετίζουν το γεγονός ότι προβλέπουμε κεντρικό σχεδιασμό, που θα πιάνει τόπο, ώστε κράτος και περιφέρειες να δουλέψουν μαζί, για να μπορέσουμε να καλύψουμε τα κενά υποδομών, όπου υπάρχουν. Και βέβαια τα έργα να γίνονται προς όφελος των πολιτών και όχι των εργολάβων. Είναι υποχρέωσή μας, υποχρέωση του καθένα και της καθεμιάς ξεχωριστά να εξειδικεύσουμε αυτό το πρόγραμμα υποδομών στις εκλογικές περιφέρειες. Να μιλήσουμε στη Λευκάδα για τη σημασία της υποθαλάσσιας σύνδεσης, στο Καρπενήσι για τη σημασία που αποδίδουμε στη σύνδεση της Ευρυτανίας με τη Λαμία, στην Πέλλα για την ανάγκη να σπάσει επιτέλους η απομόνωσή της, στη Δράμα για το πόση σημασία αποδίδουμε στη σύνδεσή της με την Εγνατία Οδό. Και βέβαια στο Λεκανοπέδιο, στο οποίο κατοικούν οι μισοί συμπολίτες μας, για το πόσο σημαντικό είναι να δρομολογηθεί γρήγορα η υποθαλάσσια σύνδεση της Σαλαμίνας, για το πόσο κρίσιμη θα είναι για την ποιότητα ζωής όλων των κατοίκων του Λεκανοπεδίου το έργο, το οποίο εξαγγείλαμε, που θα συνδέει την Ελευσίνα με την Υλίκη, παρακάμπτοντας έτσι το Λεκανοπέδιο. Και βέβαια για το πόσο κρίσιμο είναι για τα τέσσερα εκατομμύρια των συμπολιτών μας που κατοικούν στο Λεκανοπέδιο να δώσουμε επιτέλους μια ουσιαστική λύση στο τεράστιο πρόβλημα των σκουπιδιών, το οποίο θα το βρούμε μπροστά μας, και το οποίο αποτελεί άλλη μια «παρακαταθήκη» μιας ανίκανης περιφερειακής διοίκησης, η οποία μας πήγε πολλά χρόνια πίσω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία πηγαίνει στις κάλπες με σταθερή πυξίδα: Σε κάθε Περιφέρεια, που επισκέφτηκα -και τις επισκέφτηκα όλες- οι υποψήφιοί μας έχουν συγκεκριμένο πρόγραμμα για την περιοχή τους. Κι έχουμε συνεργαστεί μαζί τους, έτσι ώστε τα δικά τους αναπτυξιακά σχέδια να κουμπώνουν με τις δικές μας αναπτυξιακές προτεραιότητες. Ακριβώς γι’ αυτό δίνουμε πολιτική χροιά, πολιτικό χρώμα στις περιφερειακές εκλογές. Γιατί οι συσχετισμοί που θα προκύψουν πρέπει να συμβάλουν από την πρώτη στιγμή σε μία συντονισμένη και ισόρροπη ανάπτυξη υπέρ όλων των Ελλήνων.
Όσο για τις ευρωεκλογές, πιστεύω ότι διαθέτουμε μακράν το καλύτερο ψηφοδέλτιο. Με έμπειρα στελέχη της Παράταξης, με επικεφαλής τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη -και τον ευχαριστούμε για τον αγώνα, τον οποίο δίνει για την Παράταξή μας από ένα άλλο μετερίζι- με τους εν ενεργεία ευρωβουλευτές μας -τους οποίους ευχαριστώ για την προσφορά τους και για τη διαδρομή τους στο Ευρωκοινοβούλιο- με βουλευτές οι οποίοι παίρνουν το ρίσκο να παραιτηθούν από τη Βουλή για να δώσουν τη μάχη των ευρωεκλογών. Δεν χρειάζεται να το παίζουν δίπορτο. Αλλά και με πολλούς άξιους ανθρώπους από όλους τους κοινωνικούς χώρους. Με γνώσεις, με διάθεση για προσφορά, με δημιουργικές απόψεις για την Ευρώπη του αύριο. Είναι τα στελέχη που θα δώσουν το μήνυμα ότι αξίζουμε καλύτερα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Είναι εκείνοι που αξίζει να εκπροσωπήσουν τις Ελληνίδες και τους Έλληνες στο Ευρωκοινοβούλιο. Να εργαστούν για μια ανοιχτή Ευρώπη της ισόρροπης ανάπτυξης και της αλληλεγγύης. Και όλοι μαζί να αγωνιστούμε με τις δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, για να δημιουργήσουμε στην Ευρώπη εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Να αγωνιστούμε για βιώσιμη ανάπτυξη. Αλλά να αγωνιστούμε και για ασφάλεια. Για μία Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα σταθεί δίπλα μας στο Προσφυγικό με την προστασία των συνόρων της Πατρίδας μας, που είναι και τα σύνορα της Ευρώπης. Ως προς την Ευρώπη, το δίλημμα είναι ξεκάθαρο. Θέλουμε μια Ελλάδα που να είναι με την ευρωπαϊκή πλειοψηφία, συνδιαμορφωτής των ευρωπαϊκών εξελίξεων ή να συνταχθούμε με μια μειοψηφία που δεν θα έχει κανένα λόγο και ρόλο στην Ευρώπη της επόμενης μέρας;
Με κατηγορεί ο κ. Τσίπρας, ότι είμαι φίλος του κ. Βέμπερ. Και ρωτώ εγώ, γιατί είναι κακό αυτό; Ο επόμενος Πρόεδρος της Επιτροπής κατά πάσα πιθανότητα -είμαι περίπου βέβαιος- θα προέρχεται από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ρωτώ λοιπόν ποιος είναι σε καλύτερη θέση, την επόμενη μέρα να διεκδικήσει π.χ. περισσότερους πόρους για τους αγρότες μας ή περισσότερους πόρους για την φύλαξη των συνόρων μας; Ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Νέα Δημοκρατία; Ο κ. Τσίπρας ή εγώ; Πώς στέκεται ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε όλα αυτά; Είναι όπως πάντα κατώτερος των περιστάσεων. Επιμένει να κινείται με πρακτικές παρακράτους και να στήνει πολιτικές παράγκες της τελευταίας στιγμής. Λυπάμαι που θα το πω αυτό, αλλά είδαμε κάποιοι που φτιάχτηκαν από αυτήν την Παράταξη, που δεν θα υπήρχαν πολιτικά χωρίς τη Νέα Δημοκρατία να θυμούνται, αίφνης, ότι υπάρχουν! Και, με την χορηγία βέβαια πάντα του ΣΥΡΙΖΑ και της κρατικής Ε.Ρ.Τ., ανέλαβαν να εκτελέσουν μια αποστολή που στρέφεται μόνο κατά της Νέας Δημοκρατίας. Είναι ντροπή.
Σκεφτόμουν τώρα που ανέβαινα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, την πρώτη μου ομιλία που έκανα σε εσάς πριν από τρία χρόνια και κάτι. Από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκα, κάποιοι φαντάζονταν τη Νέα Δημοκρατία ως φιλοΣΥΡΙΖΑ αντιπολίτευση, που θα αντιπολιτευόταν χαλαρά και που και που θα έβαζε και λίγο πλάτη στην κυβέρνηση. Λυπάμαι που δεν τους έκανα τη χάρη. Και αν κάποιοι νομίζουν ότι θα κλονίσουν τη συνοχή μας με στήριξη σε γραφικά μορφώματα, που εκφράζουν μόνο, το επαναλαμβάνω μόνο προσωπικές φιλοδοξίες, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Ματαιοπονούν, λοιπόν, όσοι τα σχεδιάζουν όλα αυτά στα υπόγεια του Μαξίμου. Οι πολίτες θα δώσουν την απάντησή τους, όπως πρέπει και εκεί που πρέπει. Δεν θα το κάνουν ούτε πρόχειρα, ούτε εύκολα. Αλλά με σκέψη, με ωριμότητα και με ευθύνη. Υπάρχει μια βουβή οργή σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Αυτή η βουβή οργή το βράδυ των εκλογών θα εκφραστεί εκκωφαντικά. Και η σιωπηλή πλειοψηφία θα ακουστεί ξεκάθαρα και βροντερά.
Στις 26 Μαΐου δεν υπάρχουν περιθώρια για αποχή από την κάλπη, για χαλαρή ψήφο σε πολιτικά πυροτεχνήματα της συγκυρίας. Θα είναι η Κυριακή που οι Έλληνες θα ζυγίσουν τέσσερα δεδομένα. Θα θυμούνται τέσσερα πράγματα από τον κ. Τσίπρα: Τα ψέματα, τους φόρους, το διχασμό και την εθνική πληγή του Σκοπιανού. Όλα αυτά, με την υπογραφή του κ. Τσίπρα! Ταυτόχρονα, θα κληθούν να πουν το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι για το αύριο: Θέλουν αλήθεια ή ψέμα; Πρόοδο ή μιζέρια; Λόγια ή αποτέλεσμα; Ασφάλεια ή μολότοφ; Ευρώπη ή Μαδούρο; Και, τελικά, πατριωτική ευθύνη ή ανεύθυνους πειραματισμούς; Θα το πω ανοιχτά: Ο αποτελεσματικότερος τρόπος να τιμωρηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία. Στη μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σταθερά μπροστά χωρίς τον κίνδυνο μια νέας πολιτικής αστάθειας. «Διαφωνώ και καταδικάζω τον ΣΥΡΙΖΑ» σημαίνει την 26ης Μαΐου «ψηφίζω Νέα Δημοκρατία». Δεν χωρούν δισταγμοί. Αυτή είναι η πιο σίγουρη, η πιο αξιόπιστη επιλογή, που βάζει οριστικό τέλος στη σκοτεινή περίοδο αυτής της κυβέρνησης.
Από την πλευρά μας, είμαστε, πια, πιο δυνατοί, πιο έμπειροι, πιο ανανεωμένοι. Διδαγμένοι σίγουρα από την αρνητική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ, διδαγμένοι και από τα δικά μας λάθη. Δεν συμβιβαζόμαστε με το μέτριο. Διεκδικούμε πάντα το καλύτερο. Αλλά σε αυτήν την προσπάθεια χρειάζονται όλοι. Όταν ναυαγούν το Κράτος Δικαίου, όταν δοκιμάζεται η κοινωνική συνοχή, τότε οι ιδεολογικές αποχρώσεις ξεθωριάζουν και προτάσσεται το μεγάλο εθνικό διακύβευμα της 26ης Μαΐου. Η έκφραση των δυνάμεων της Δημοκρατίας, του Εκσυγχρονισμού, της Προόδου σε ένα ρεύμα αναγέννησης της χώρας. Αυτό το ρεύμα εκφράζει, σήμερα, η Νέα Δημοκρατία. Ένα ρεύμα Λογικής, Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έκρυψα ποτέ τη φιλοδοξία μου για «μία κυβέρνηση όλων των Ελλήνων με τους πιο άξιους των Ελλήνων». Απευθυνόμαστε -και το ξαναλέω- σε όλους, σε παλιούς φίλους που για κάποιους λόγους απομακρύνθηκαν. Τους βλέπουμε όλοι να επιστρέφουν σιγά-σιγά στη Νέα Δημοκρατία. Τους ξανασυναντάμε σε συγκεντρώσεις μας μετά από πολλά χρόνια. Τους λέμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι το σπίτι τους. Και η θέση τους είναι δίπλα μας. Απευθυνόμαστε, όμως, και σε εκείνους που σκέπτονται την αποχή. Τους καλώ να μην αφήνουν, πλέον, σε άλλους να αποφασίζουν γι’ αυτούς. Το λέω ειδικά για τα νέα παιδιά τα οποία θα ψηφίσουν για πρώτη φορά, να μην τραγουδήσουν ξανά τους στίχους ενός καλλιτέχνη της δικής μας γενιάς: «Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για εμένα χωρίς εμένα». Μην αφήσετε ποτέ, λέω στους νέους, να γίνει κάτι για εσάς χωρίς εσάς. Απευθυνόμαστε, όμως, και στους φίλους, υποστηρικτές άλλων κομμάτων. Ο λαϊκισμός πρέπει σήμερα να βρει μια κοινή και μια ριζική απάντηση. Τώρα. Και η χώρα χρειάζεται καθαρές λύσεις.
Απευθυνόμαστε και στους πολίτες που πίστεψαν στα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ και προδόθηκαν. Που αναζήτησαν το νέο, μόνο για να διαπιστώσουν ότι ξανασυναντήθηκαν με το παλιό -στη χειρότερη, μάλιστα, εκδοχή του. Που έπαθαν, έμαθαν και έχουν κάθε δικαίωμα να διορθώσουν την επιλογή τους. H Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα ανοιχτό σε όλους. Έχουμε μπροστά μας οκτώ εβδομάδες μάχης. Και σας θέλω όλους δίπλα μου στην πρώτη γραμμή. Τώρα είναι η ώρα που θα κριθούμε από το λαό. Και όλα τα στελέχη μας πρέπει να στρατευτούν σε αυτόν τον κοινό σκοπό που θα αποτυπωθεί στο αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, των Περιφερειακών εκλογών και τριών μεγάλων δήμων. Εκεί η φωνή μας θα είναι μία, η στάση μας θα είναι μία στο ψηφοδέλτιο της παράταξης.
Χωρίς αμφιβολία, θα υπάρξουν νέα κύματα υποσχέσεων και λαϊκισμού. Μπόλικες δόσεις λάσπης και ύπουλων αντιπερισπασμών. Θα είμαστε προετοιμασμένοι. Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε σε καμία περίπτωση ένα σύστημα εξουσίας που, θυμίζω, έκανε τα πάντα για να αναρριχηθεί στην εξουσία και θα κάνει τα πάντα για να κρατηθεί σε αυτήν. Έχει αποδείξει, άλλωστε, ότι δεν έχει κανένα όριο. Όμως, οι δημοκρατίες έχουν αυτήν την ομορφιά, έχουν διάλογο και έχουν εκλογές. Γι’ αυτό, όμως, δεν εφησυχάζουμε. Δεν επαναπαυόμαστε. Σίγουρα δεν πανηγυρίζουμε προκαταβολικά. Δουλεύουμε σκληρά, καθημερινά, δίπλα στον πολίτη. Και κάνουμε το κυβερνητικό μας πρόγραμμα κτήμα όλων των Ελλήνων. Μετατρέπουμε την προσωπική μας στάση σε παράδειγμα. Μιλάμε πολιτικά, μιλάμε, όμως, και ανθρώπινα. Στο διχασμό απαντάμε με νηφαλιότητα και ενότητα. Και απέναντι στο ψέμα βάζουμε την αλήθεια. Αντιμετωπίζουμε τον κυνισμό με δημοκρατικό ήθος, όπως το κάνουμε κάθε μέρα στη Βουλή. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε μέχρι να τελειώσει η κοινοβουλευτική περίοδος.
Μαζί έχουμε πετύχει πολλά αυτά τα τρία χρόνια. Αναλογιστείτε λίγο πού βρισκόμασταν πριν από μια τριετία. Για να φτάσουμε εδώ πέρα που είμαστε δουλέψαμε όλες και όλοι σκληρά. Και θέλω πραγματικά από καρδιάς να ευχαριστήσω τον καθένα, την καθεμία ξεχωριστά για την αφοσίωση που έχετε δείξει στην παράταξη, αλλά και για την προσωπική εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλετε. Και είμαι βέβαιος ότι στις 26 Μαΐου οι Έλληνες θα ανοίξουν το δρόμο για μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Εκείνη τη στιγμή που θα ξεκινήσουν όλα από την αρχή. Θα κληθούμε τότε να αποδείξουμε πραγματικά τι αξίζουμε, τι μπορούμε να κάνουμε. Η ευθύνη είναι μεγάλη. Μαζί μπορούμε. Για την Ελλάδα που μας αξίζει. Σας ευχαριστώ και καλό αγώνα σε όλες και σε όλους. |
|
