Γράφει ο Μανώλης Καψής
Αν δεν το θυμάστε, να σας το θυμίσω, ότι στις ευρωεκλογές δώσαμε μια μάχη κατά του φασισμού. Ο κ. Τσίπρας μας είχε προειδοποιήσει για το μαύρο σύννεφο που συσσωρευόταν πάνω από την Ευρώπη και για την ανάγκη να φορέσουμε τα άρβυλα και να ζωστούμε τα άρματα και τις παλάσκες, για να μην περάσει ο φασισμός.
Τελικά ο φασισμός δεν ήταν συνεπής με το ραντεβού, ίσως να τρόμαξε κιόλας με κοτζάμ Τσίπρα που είχε απέναντί του, οι πράσινοι “αντ’ αυτού” πανηγυρίζουν σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, στη δε Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή δείχνει επιτέλους να κλείνει τον κύκλο της.
Η διάψευση των εκτιμήσεων του κ. Τσίπρα δεν εντυπωσίασε φυσικά κανέναν -εδώ περίμενε να κλείσει η ψαλίδα με τη ΝΔ και να ζήσουμε εκλογικό ντέρμπι, στα ποσοστά της Ακροδεξιάς θα έπεφτε μέσα;- ούτε παραδόξως και εκείνος θεώρησε το θέμα αρκετα σημαντικό ώστε να το σχολιάσει. Προς μεγάλη απογοήτευση του επικεφαλής της αντιφασιστικής “μπριγάδας” του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, που προ των ευρωεκλογών, μας εξηγούσε ότι “αυτές οι εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες στην ιστορία της Ευρωπαϊκης Ένωσης”, αφού εκείνος άκουγε ήδη να “ηχούν οι καμπάνες κινδύνου, που κρούει η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη” (Αυγή, 7 Απριλίου, 2019). Αν στην “μπριγάδα” συμμετείχε και η Έλενα Κουντουρά θα σας γελάσω. Πάντως τελικά οι καμπάνες, για άλλον χτυπούσαν.
Η συρρίκνωση της άκρας δεξιάς, φωτίζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο και τα λάθη του Αλέξη Τσίπρα και τη στρατηγική της ΝΔ, και δίνει και μια πρόγευση για το τι θα βγάλουν οι κάλπες των εθνικών εκλογών.
Σε αντίθεση με την προσδοκία του κ. Τσίπρα, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα διασπάσει τη ΝΔ και θα φουσκώσει το ακροδεξιό ακροατήριο, η καταγγελία της συνθήκης από πλευράς του Κυριάκου Μητσοτάκη, του επέτρεψε και να ενσωματώσει στο κόμμα του το εθνικιστικό, υπερπατριωτικό, αντισυστημικό ακροατήριο, και να αποδυναμώσει τις όποιες προσπάθειες “ακραιφνών ακροδεξιών”, να εμφανιστούν στο προσκήνιο. Και μάλιστα χωρίς εκπτώσεις στο εκσυγχρονιστικό μήνυμα του προέδρου της ΝΔ, αφού σε όλη τη διάρκεια της καμπάνιας, το θέμα των σχέσεών μας με τη Βόρεια Μακεδονία, έχει εξαφανιστεί παντελώς από το λεξιλόγιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αποδείχθηκε έτσι ότι ο πιο ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος για να τελειώνουμε με τη Χρυσή Αυγή, είναι η ενίσχυση της Νέας Δημοκρατίας. Και οι πληροφορίες από τους δημοσκόπους, θέλουν το νεοναζιστικό μόρφωμα να υφίσταται, μετά την εκλογική ήττα, περαιτέρω συρρίκνωση και αποσυσπείρωση, έστω και αν είμαστε ακόμα μακριά από την εκλογική εξαφάνισή του.
Ταυτόχρονα, η Συμφωνία επέτρεψε την εξαέρωση της “παραφυάδας” των Ανεξάρτητων Ελλήνων, του πιο επιτυχημένου μέχρι σήμερα αντιμνημονιακού, αντισυστημικού και αντιευρωπαϊκού κόμματος, που είχε εμφανιστεί στα δεξιά της ΝΔ. Η αποστρατεία του Πάνου Καμμένου, για την οποία ελάχιστοι στεναχωρήθηκαν, είναι και λίγο συμβολική ενός πολιτικού συστήματος, που ύστερα από σχεδόν 10 χρόνια κρίσης, επιστρέφει σε μια κανονικότητα. Η πορεία φυσικά θα είναι μακρά. Μας το θυμίζει η αναπάντεχη επιτυχία στις ευρωεκλογές, της Ελληνικής Λύσης του τηλεπωλητή Κυριάκου Βελόπουλου…
Σε αυτήν την κανονικότητα, ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει ακόμα με παραφωνία. Η επιστροφή στην αντιπολίτευση, ο αναστοχασμός, η αυτοκριτική και η πρόσμιξη των “παλαιοαριστερών” του Μπανιά, με τους εκ μεταγραφής κεντροαριστερούς, μπορεί να μετατρέψουν και τον ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα κανονικό κόμμα της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς. Αλλα αυτός είναι ένας πονοκέφαλος κυρίως για την Φώφη Γεννηματα και λιγότερο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Άλλωστε και το προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη και η ορθολογική οικονομική συνταγή που προτείνει, τον καθιστούν προνομιακό συνομιλητή με το κεντρώο ακροατήριο. Φάνηκε στις ευρωεκλογές και θα φανεί και στις εθνικές εκλογές.