Του Μάνου Οικονομίδη
Τα… πνευματικά δικαιώματα για τη βαθύτερη αλήθεια του σχετικού αφηγήματος, τα κέρδισε δικαιωματικά ο Στιβ Τζομπς. Πιθανότατα το πιο ανήσυχο πνεύμα των πολλών τελευταίων γενεών, κοίταξε στον καθρέφτη της ειλικρίνειας τον εαυτό του, και μας χάρισε ως… βάλσαμο προβληματισμού για το μέλλον μια επιθετική διαπίστωση.
Μονάχα όσοι είναι αρκετά… τρελοί για να πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, στο τέλος καταφέρνουν να αλλάξουν τον κόσμο.
Η αλλαγή λοιπόν. Η κινητήρια δύναμη της προόδου, χωρίς την οποία ο τροχός της Ιστορίας θα συνέχιζε μονάχα ως… ρουτίνα. Μόνο που η αλλαγή δεν είναι μονοδιάστατη ή στατική. Δεν είναι συγκυριακή. Δεν κινείται σε κενό.
Στην πραγματικότητα, η γονιδιακή στόχευση της αλλαγής είναι να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο. Να φωτίσουμε περισσότερες σκοτεινές γωνιές. Να ζεστάνουμε παγωμένες καρδιές. Να ξυπνήσουμε το πείσμα να συνεχίζουμε την προσπάθεια. Να μην το βάζουμε κάτω. Να αγκαλιάζουμε το μεγάλο μυστήριο της ζωής, όχι με όρους… συνδιαλλαγής, αλλά κατανοώντας τη βαθύτερη σημασία όσων μας προσφέρει.
Ο κόσμος αλλάζει όταν τον κάνουμε καλύτερο για τους άλλους. Όχι απαραιτήτως για εμάς. Ειδικά όταν το κάνουμε με την καρδιά μας.
