Γράφει ο Γιάννης Πολίτης
Πηγή: real.gr
Οι νέοι κώδικες ποινικής δικονομίας προφανώς δεν αλλάζουν γιατί η καθαρίστρια τιμωρήθηκε ως εγκληματίας με μια εξοντωτική ποινή, επειδή πλαστογράφησε το απολυτήριο δημοτικού. Να αλλάξουν γιατί η χώρα πρέπει, επιτέλους, να εναρμονιστεί, στον σημαντικότερο πυλώνα του δυτικού κόσμου, που είναι η γρήγορη, δίκαιη και λογική απονομή της δικαιοσύνης.
Η βαρβαρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε η καθαρίστρια, όμως, έκανε ένα μεγάλο καλό. Εκανε κατανοητή στον μέσο πολίτη την ανάγκη να εκσυγχρονιστούν οι νόμοι μας, που παραμένουν 70 χρόνια ίδιοι σε έναν κόσμο που όλα αλλάζουν με ταχύτητα. Οποιος παρακολουθεί αμερικανικό σινεμά με δικαστικές υποθέσεις, ανακαλύπτει μια άλλη λειτουργία του νόμου. Βλέπει πως σε χρόνο αστραπή απονέμεται η δικαιοσύνη σε υποθέσεις που στην Ελλάδα απαιτείται μια δεκαετία και βάλε. Χρόνος, χρήμα, άπειρες μέρες χαμένες στους διαδρόμους των δικαστηρίων ανθρώπων που υποβάλλονται στη βάσανο να κληθούν ως μάρτυρες, σε υποθέσεις που αναβάλλονται ξανά και ξανά, ενώ θα μπορούσαν με τη λεγόμενη ποινική διαπραγμάτευση του εισαγγελέα με τον κατηγορούμενο να κλείνουν σε λίγες μέρες. Ετσι το κράτος θα παίρνει χρήματα και οι διάδικοι δεν θα ταλαιπωρούνται επί χρόνια, δαπανώντας πολύτιμο χρόνο των λειτουργών της Δικαιοσύνης.
Προς Θεού, δεν πιστεύω ότι η καθαρίστρια πρέπει να μείνει ατιμώρητη, επειδή είναι μια φτωχή γυναίκα που κάνει σκληρή δουλειά. Θα τιμωρηθεί στο μέτρο που της αναλογεί, επειδή η πονηριά της στέρησε τη θέση από μια άλλη, επίσης φτωχή, γυναίκα, που είχε κανονικό απολυτήριο και δεν εξαπάτησε το ελληνικό Δημόσιο. Αυτή η ποινή δεν μπορεί να είναι 10 χρόνια κάθειρξη. Πάνω κάτω τόσο χρόνο μένουν στη φυλακή εγκληματίες για βαριά εγκλήματα. Ποιος δεν θα θεωρούσε απόλυτα δίκαιο η γυναίκα αυτή να εκτίσει μια λογική ποινή με κοινωνική υπηρεσία στο γηροκομείο ενός δήμου; Με τους νέους κώδικες αυτό θα συμβεί.
Κανένα κόμμα δεν διαφωνεί ότι ο Ποινικός Κώδικας πρέπει να αναθεωρηθεί. Αλλωστε αυτή δεν είναι μια δουλειά μόνο των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ. Εχει ξεκινήσει πριν από μια δεκαετία από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Συνεχίστηκε επί κυβερνήσεων Ν.Δ. και ολοκληρώθηκε την πενταετία ΣΥΡΙΖΑ. Δεν συντάχθηκε από κομματικά στελέχη, ούτε από συμβούλους υπουργών. Αλλά από κορυφαίους νομικούς, καθηγητές, δικαστές και μάχιμους δικηγόρους, που απολαμβάνουν την εκτίμηση της κοινότητάς τους για τη συγκρότηση και την επιστημονική τους επάρκεια. Το θέμα, λοιπόν, δεν προσφέρεται για πολιτική αντιπαράθεση. Γι’ αυτό τόσο οι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης όσο και ο υπουργός Δικαιοσύνης επιδεικνύουν μια υποδειγματική στάση για συνεργασία. Οι διαφωνίες της Ν.Δ. και του ΚΙΝΑΛ είναι σε επί μέρους διατάξεις και ζητούν περισσότερο χρόνο. Τέτοια καλή επικοινωνία δεν είναι συνηθισμένη μέχρι σήμερα στον δημόσιο βίο της χώρας. Διαφωνίες έχουν και οι εισαγγελείς και προτείνουν συγκεκριμένες αλλαγές. Απολύτως θεμιτό. Μόνο κάποιες εμπρηστικές δηλώσεις βουλευτών και δικηγόρων, που αρνούνται να εκσυγχρονίσουν τον τρόπο δουλειάς τους, φόρτισαν πάλι το κλίμα με αχρείαστη ένταση. Το ίδιο συνέβη και στη Συνταγματική Αναθεώρηση. Τουλάχιστον για την ποινική μεταρρύθμιση υπάρχει ακόμη χρόνος και πολιτικός χώρος. Χρόνος και χώρος για να διασωθεί το πολυετές νομοπαρασκευαστικό έργο.
Είναι κοινό μυστικό ότι οι κώδικες του ποινικού μας συστήματος είναι εκτός πραγματικότητας και δεν αντιστοιχούν με τον νομικό πολιτισμό της Ευρώπης στην οποία ανήκουμε. Το ποινικό σύστημα μιας κοινωνίας οφείλει να αποδίδει δικαιοσύνη σε ενεστώτα χρόνο και όχι να καταδικάζει με κριτήρια που ήταν αποδεκτά στο παρελθόν.
Κι αυτό γιατί οι κοινωνίες εκσυγχρονίζονται, αλλάζουν και ό,τι ήταν αποδεκτό μετά τον εμφύλιο απλώς δεν ισχύει σήμερα.
Βεβαίως, η επιτροπή με επικεφαλής τον πατριάρχη των Ελλήνων ποινικολόγων, Χριστόφορο Αργυρόπουλο, οφείλει να αμβλύνει τις διαφωνίες, οι οποίες είναι σε περιφερειακά θέματα. Kαι βέβαια να διασφαλισθεί η μη ψήφιση ορισμένων άστοχων διατάξεων. Στη συνέχεια η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση θα πρέπει με σοβαρότητα, με τρόπο συναινετικό και χωρίς μικροπολιτικές σκοπιμότητες, να κλείσουν οριστικά αυτή τη μεγάλη εκκρεμότητα που κατέτασσε έως τώρα τη χώρα μας στην αρχαιολογία του ποινικού συστήματος προς όφελος της κοινωνίας.
Πέραν των επικρίσεων που επικεντρώθηκαν σε σημαντικές διατάξεις για την εγκληματική οργάνωση, τον βιασμό, την κατοχή των εκρηκτικών και τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια, όπως στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, τα σχέδια των νέων κωδίκων, προϊόν πολύχρονης εργασίας πολλών επιτροπών, περιέχουν πλήθος θετικών ρυθμίσεων, αναγκαίων για να εκσυγχρονιστούν τόσο ο Ποινικός Κώδικας όσο και ο Κώδικας της Ποινικής Δικονομίας, που ισχύουν από το 1951 με σωρεία τροποποιήσεων.
Χωρίς αμφιβολία η πλειοψηφία θα ψηφίσει τους νέους κώδικες μέχρι το Πάσχα. Θα ήταν, όμως, σημαντικό να ψηφιστούν διακομματικά. Είναι μοναδική ευκαιρία για μια νέα αρχή. Χρόνια τώρα συζητάμε για συναινέσεις στα μεγάλα προβλήματα που λιμνάζουν, αλλά στην πράξη γίνεται το αντίθετο. Οι αντιπολιτεύσεις πυροδοτούν την όποια μεταρρυθμιστική προσπάθεια της εκάστοτε κυβέρνησης, γι’ αυτό η χώρα κάνει κύκλους γύρω από την ουρά της. Η Πορτογαλία και η Κύπρος μπήκαν και βγήκαν στα μνημόνια και τώρα απογειώνονται και εμείς ακόμη συζητάμε για την παιδεία, την υγεία και την απλοποίηση της νομοθεσίας για τις επενδύσεις και το άρρωστο Δημόσιο. Ποτέ δεν θα κλείσουν οι μεγάλες πληγές της χώρας αν δεν συνεννοηθούν οι πολιτικές δυνάμεις στα βασικά. Οι «γερμανοτσολιάδες», οι «προσκυνημένοι», οι «εθνοπροδότες» και οι «πουλημένοι» είναι λέξεις που πρέπει να διαγραφούν για πάντα από το πολιτικό λεξιλόγιο. Τις πλήρωσαν οι πολίτες ακριβά. Φτάνει πια.
