Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η διαρκής ομηρία στην οποία βρίσκεται ο Τζο Μπάιντεν, επιχειρώντας να συνθέσει τις διαφορετικές τάσεις του Δημοκρατικού Κόμματος αλλά και του ίδιου του επιτελείου του, δεν έχει ως αφετηρία την τρέχουσα διανομή κυβερνητικών αξιωμάτων.
Οι ρίζες του προβλήματος βρίσκονται εξαρχής στην επιλογή του Τζο Μπάιντεν ως “συμβιβαστική λύση”, μεταξύ των άλλων κορυφαίων στελεχών των Δημοκρατικών, που λόγω ηλικίας… περιμένουν τη σειρά τους στο κοντινό μέλλον. Και δεν είναι φυσικά τυχαίος ο… σιωπηλός εκβιασμός του Εκλεγμένου Προέδρου των ΗΠΑ, να παραμείνει στο Οβάλ Γραφείο για μονάχα μια θητεία, όπως είχε αρχικά πει, ώστε να λειτουργήσει ως γέφυρα για την επόμενη γενεά στελεχών.
Στην τρέχουσα συγκυρία ωστόσο, ο “εμφύλιος” που έχει ξεσπάσει, υπερβαίνει τα βέλη της αριστερής πτέρυγας υπό την Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ, για την επιλογή “συστημικών” στελεχών, από την παραδοσιακή γραφειοκρατία του Δημοκρατικού Κόμματος. Αφορά το ίδιο το επιτελείο του Τζο Μπάιντεν, τους στενούς συνεργάτες του, εκείνους που έμειναν μαζί του στα δύσκολα, και έχουν ως αποκλειστική πολιτική αναφορά… τον ίδιο. Όχι τον Μπαράκ Ομπάμα.
Οι πρώτοι διορισμοί στη νέα κυβέρνηση Μπάιντεν, αφορούν στελέχη που ο πρώην Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είχε επί σειρά ετών κοντά του, ως… δανεικούς ή τοποτηρητές από τον Μπαράκ Ομπάμα. Σε αντίθεση με άλλους, νεώτερης ηλικίας, που αισθάνονται “προδομένοι”, επειδή… έπεσαν στη φωτιά της εσωκομματικής αντιπαράθεσης για τον Τζο Μπάιντεν, και βλέπουν σήμερα να τους υποσκελίζουν οι “σιγουράκηδες” του κλίματος Ομπάμα.
