Οι δυο συνταγματικές αλλαγές που… τρομάζουν το πολιτικό σύστημα

 

Του Μάνου Οικονομίδη

Twitter@EmOikonomidis

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 1η Φεβρουαρίου 2020

 

Το προλογικό βήμα για την επίλυση ενός επίμονου προβλήματος, είναι η γενναιότητα της διάγνωσής του. Της αποδοχής του. Της ειλικρινείας με την οποία κοιτάζει κάποιος τον καθρέφτη του αυτοπροσδιορισμού, αντί να αναζητεί διεξόδους εκτόνωσης της ντροπής…

 

Στην Ελλάδα της… προχωρημένης Μεταπολίτευσης, βαδίζοντας προς την πέμπτη δεκαετία αδιασάλευτης και ακέραιης Δημοκρατίας, το πολιτικό σύστημα δεν τόλμησε σχεδόν ποτέ, να ξεκινήσει έναν αντίστοιχο διάλογο αυτογνωσίας, μπροστά στον δικό του καθρέφτη.

 

Οι παθογένειες και οι στρεβλώσεις, γνωστές, ορατές, επαναλαμβανόμενες επίμονες. Η χρησιμότητα του Συντάγματος ως μοχλού αλλαγής, μέσω των Αναθεωρήσεών του, εξίσου προφανής. Και, κάπου εκεί… ξεχαστήκαμε.

 

Μετά την αυτοκαταστροφική Αναθεώρηση του 1985, με την οποία ο Ανδρέας Παπανδρέου αφαίρεσε ουσιαστικές και παρεμβατικές αρμοδιότητες από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μετατρέποντας το πολίτευμά μας σε ακραία πρωθυπουργοκεντρικό, καμία σοβαρή αλλαγή δεν έσπρωξε τον τροχό της Ιστορίας μπροστά.

 

Χάθηκαν πολλές ευκαιρίες. Ασυγχώρητα πληθυντικές. Και το μωσαϊκό της θεσμικής καθήλωσης, εξηγεί ως ένα σημείο την εθνική χρεοκοπία του 2010, στα χέρια και με την… ενθουσιώδη υπογραφή του τελευταίου των Παπανδρέου.

 

Η χώρα που μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζεται από την ιστορική συνείδηση της ανθρωπότητας ως το μαιευτήριο της Δημοκρατίας, δυσκολεύεται να κάνει το επόμενο βήμα. Με άλματα πιο γρήγορα από τη φθορά. Που θα διόρθωναν το μέλλον.

 

Δυο πολύ συγκεκριμένες συνταγματικές αλλαγές… τρόμαζαν πάντοτε το πολιτικό σύστημα. Γι’ αυτό δεν υλοποιήθηκαν. Γι’ αυτό το κοινοβουλευτικό σύστημα στη χώρα μας διατηρεί στοιχεία… ατροφίας.

 

Οι «κλειδωμένες» κυβερνητικές θητείες. Δηλαδή, η πραγματοποίηση εκλογών κάθε τέσσερα χρόνια και όχι στο ενδιάμεσο. Ώστε να αποσυρθεί από τον δημόσιο βίο το πυρηνικό στοιχείο αβεβαιότητας και ανάσχεσης της κανονικότητας.

 

Και φυσικά, το όριο θητείας για τα αξιώματα με δικαίωμα υπογραφής για τη ζωή μας. Ώστε να αναγκάζεται το πολιτικό σύστημα σε ανακυττάρωση. Και η κοινωνία να μην εγκλωβίζεται σε επιπόλαιες και επιφανειακές επιλογές προσώπων.

 

Θα τις δούμε κάποτε στην Ελλάδα αυτές τις θεσμικές τομές; Ένα χαμόγελο αμηχανίας μεταφράζει επαρκώς την απογοητευτική πρόβλεψη της απάντησης-πρόβλεψης.

 

Έχουμε μπροστά μας πλεόνασμα δρόμου, για να πάμε από το «γιατί» στο «γιατί όχι», όπως μας προέτρεπε επίμονα ο Ρόμπερτ Κένεντι.

 

Best Of

Ο Πιερρακάκης αναζητεί εσωκομματικές συμμαχίες

    Ο Κυριάκος Πιερρακάκης «βαφτίστηκε» δελφίνος για το μέλλον της...

Η «Ιερή Τράπεζα» της Εκκλησίας… σκανδαλίζει

  Πολλά χρόνια μετά την εμπλοκή του στη διοίκηση του...

Η «πράσινη» Σδούκου και η «γαλάζια» κοινωνική βάση

  Η επιλογή της Αλεξάνδρας Σδούκου για το αξίωμα της...

Υπό διαρκή αμφισβήτηση ο Βεσυρόπουλος στη ΝΔ

    Η επιλογή του Απόστολου Βεσυρόπουλου για το αξίωμα του...

Newsletter

spot_img

Δείτε επίσης...

Ο ποιμένας που έδιωξε το “σκοτάδι” από το Βατικανό

Καρδινάλιος Μπεργκόλιο. Του Μπουένος Άιρες. Αργεντινός. Επαναστάτης.... Ο Πάπας που...

Στην αγκαλιά του Θεού

Η καρδιά του δεν άντεξε... Γαλήνιος, στην παπική κατοικία στην...

Η γενναιόδωρη υπομονή της Δημοκρατίας (μας)

  Η αδιαπραγμάτευτη γοητεία και χρησιμότητα της Ιστορίας ως βιωματική...

Οι (ανεξάντλητες) αντοχές της Δημοκρατίας

  Το λιγότερο ατελές πολίτευμα, το οποίο μας κληρονόμησε η...

Θεωρούμε τη Δημοκρατία τόσο δεδομένη, ώστε την υπονομεύουμε

  Του Μάνου Οικονομίδη Τέτοιες μέρες, είναι δύσκολο για κάθε ατίθαση...
Μάνος Οικονομίδης
Μάνος Οικονομίδης
Ο Μάνος Οικονομίδης είναι δημοσιογράφος. Σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας

Ο ποιμένας που έδιωξε το “σκοτάδι” από το Βατικανό

Καρδινάλιος Μπεργκόλιο. Του Μπουένος Άιρες. Αργεντινός. Επαναστάτης.... Ο Πάπας που επέλεξε το όνομα του Φραγκίσκου των φτωχών, των αδύναμων και των περιφρονημένων, ήρθε να απαντήσει...

Στην αγκαλιά του Θεού

Η καρδιά του δεν άντεξε... Γαλήνιος, στην παπική κατοικία στην Κάζα Σάντα Μάρτα του Βατικανού, ο Πάπας Φραγκίσκος "έφυγε" από τη ζωή, το πρωί της...

Η γενναιόδωρη υπομονή της Δημοκρατίας (μας)

  Η αδιαπραγμάτευτη γοητεία και χρησιμότητα της Ιστορίας ως βιωματική εμπειρία και υπενθύμιση αφορμών για εγρήγορση και αφύπνιση. Μια ανατροφοδότηση του εσωτερικού κινήτρου να αντισταθούμε...