Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Έφτασε η ημέρα… ανεξαρτησίας από τον κορονοϊό στη χώρα μας. Η 4η Μαΐου είναι η ημερομηνία που έχουν κυκλώσει στο Μαξίμου για την αντίστροφη μέτρηση σε μια σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πλέον στα χέρια του τις εισηγήσεις τόσο της επιστημονικής ομάδας του Σωτήρη Τσιόδρα όσο και των υπουργών του.
Κυρίως όμως έχει τις εισηγήσεις από ανθρώπους που βρίσκονται σε διάφορα κέντρα με τα οποία ο πρωθυπουργός έχει την άνεση να συνομιλεί και τα οποία εμπιστεύεται σε απόλυτο βαθμό, ώστε να αποφασίσει το πότε θα πατήσει το κουμπί που θα άρει τους περιορισμούς και να βάλει μπροστά τη «μηχανή» της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας.
Μόνο που αυτή η «ημέρα ανεξαρτησίας» δεν θα έχει τον συμβατικό χωροχρόνο των 24 ωρών, αλλά θα είναι μακρά και επίπονη.
Το ερώτημα είναι πόση και πού θα υπάρχει αυτή η ανεξαρτησία. Πόσο και σε τι θα αλλάξει η ζωή μας, καθώς πολλά από αυτά που ζήσαμε και βιώνουμε αυτές τις ημέρες ήρθαν για να μείνουν και να μας αλλάξουν.
Όπως όλοι γνωρίζαμε, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, βγαίνοντας δειλά-δειλά από τα δεκαετή μνημόνια, αυτό έμοιαζε σε πολλά με την εικόνα που είχε η πατρίδα μας εξερχόμενη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το δυστύχημα είναι ότι το «κακό» μάς βρήκε σε μια κρίσιμη καμπή, που ετοιμαζόμαστε να βγούμε στο «ξέφωτο».
Το ερώτημα που υπάρχει και καλείται να απαντήσει η κυβέρνηση είναι εάν θα βιώσουμε και τα όσα ακολούθησαν τον Εμφύλιο, που στοίχισε στην πατρίδα μας περισσότερο από όσο τα χρόνια της Κατοχής.
Μπορεί λοιπόν στις 4 Μαΐου να βγαίνουμε στο ξέφωτο, αλλά η νέα πραγματικότητα θα έχει αρκετές γκρίζες ζώνες, που δεν θα μας επιτρέψουν να γιορτάσουμε την «ημέρα ανεξαρτησίας», όπως θα θέλαμε.
Διότι για να μπορέσει και πάλι η πατρίδα μας να γίνει ανεξάρτητη, κυρίως οικονομικά, έχει και πάλι δρόμο μπροστά της.
Για αυτό και η υγειονομική «σκλαβιά» που βιώσαμε δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτά που έχει μπροστά της η κυβέρνηση, καθώς καλείται να αντιμετωπίσει την οικονομική «βόμβα» που έχει πλήξει την ίδια αλλά και τις περισσότερες χώρες του πλανήτη.
Ο λαός αυτός, που έδειξε τεράστια εγκαρτέρηση και ψυχραιμία, στηρίζοντας τις αποφάσεις της επιστημονικής επιτροπής και της κυβέρνησης, μπορεί εύκολα να μετατραπεί, εάν η… βόμβα αυτή εκραγεί και γκρεμίσει τα όσα χτίστηκαν αυτήν την περίοδο.
Ο εφιάλτης των λουκέτων, της ανεργίας, της τηλεργασίας, της επιβίωσης με επιδόματα είναι εδώ. Και ορθά η κυβέρνηση θεώρησε ως πρώτο της μέλημα να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές, εξαιτίας του φονικού ιού, αλλά τα θύματα της οικονομικής τραγωδίας στην εποχή των μνημονίων ήταν πολύ περισσότερα, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσει κανείς και κυρίως το οικονομικό επιτελείο.
Το μέγεθος της καταστροφής που έχει επέλθει θα γίνει ορατό πολύ σύντομα και οι αγωνίες πολλών για πολλά είναι εδώ. Και επειδή η ψυχολογία είναι βασικός παράγοντας της οικονομίας, πρέπει να γίνουν άμεσα κινήσεις και παρεμβάσεις. Η εξίσωση δεν είναι εύκολη και το γνωρίζουμε όλοι, και πρώτος και καλύτερος ο κ. Μητσοτάκης.
Γι’ αυτό πρέπει ο πρωθυπουργός να γίνει… Τσιόδρας της πολιτικής, ώστε με ηρεμία, με μεθοδικότητα και σχέδιο να πείσει τους πολίτες ότι θα σταθούν η οικονομία και οι ίδιοι στα πόδια τους.
Ότι η «ημέρα ανεξαρτησίας» που έρχεται είναι ημέρα ευθύνης, συλλογικότητας και ενότητας. Κυρίως όμως ημέρα που το εθνικό κεφάλαιο που δημιουργήθηκε τις περίπου εξήντα αυτές ημέρες του μένουμε σπίτι δεν πρέπει να πάει χαμένο…
του Νίκου Ελευθερόγλου
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
