Του Μανώλη Κομνηνού
Σε περιόδους βαθιάς κρίσης σαν και αυτή που βιώνει η ελληνική κοινωνία, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και της αγωνίας για την οικονομική ύφεση που θα την ακολουθήσει, ο καθένας αναζητεί ψυχολογικές εφεδρείες.
Στιγμές που να του αποσπάσουν την προσοχή και να τον τονώσουν, έστω και συγκυριακά, με επαρκείς δόσεις αυτοπεποίθησης, ώστε να ξαναδεί τη ζωή του με συγκρατημένη αισιοδοξία. Να μην σταματήσει να προσπαθεί και να παλεύει.
Η ιστορική εμπειρία, σε όλες τις κοινωνίες, έχει δείξει ότι ο αθλητισμός είναι το κοινωνικό φαινόμενο που παρασέρνει περισσότερο διαδραστικά τις μάζες. Και η Ελλάδα έχει να επιδείξει μακρύ ιστορικό επιτυχιών, σε εθνικό, συλλογικό και ατομικό επίπεδο.
Μια καλή ευκαιρία για την ΕΡΤ, ως δημόσια τηλεόραση, να αξιοποιήσει το μεγάλο αρχείο της. Να ξαναδείξει το έπος του Ευρωμπάσκετ 1987. Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φασούλα, τον Φάνη και τα άλλα παιδιά.
Και να συνεχίσει με την εθνική του Ρεχάγκελ το 2004. Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Με τις επιτυχίες Ελλήνων αθλητών, εθνικών ομάδων και ελληνικών συλλόγων.
Μήπως και πάρουμε λίγο πάνω μας…
