Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Επιτυχές υπήρξε το συνέδριο της Ν.Δ., παρά το γεγονός ότι ο αγχωμένος κ. Τσίπρας επιχείρησε αντιπερισπασμό. Υπήρξε επιτυχές καταρχάς γιατί ο πρόεδρος του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης «εξελίσσεται». Αλλος ήταν στην αφετηρία το 2016, άλλος είναι σήμερα. Εκφράζει πλέον με τον λόγο του και τις δεσμεύσεις του την «όλη» παράταξη.
Στο Σκοπιανό κατάφερε και κέρδισε την καρδιά ακόμη και του πλέον απαιτητικού συντηρητικού ψηφοφόρου. Οι διατυπώσεις του για τις Πρέσπες ήσαν από κατηγορηματικές έως απόλυτες: προειδοποίησε ότι η Ν.Δ. δεν θα ψηφίσει «ποτέ» τη συμφωνία. Θυμίζω πως όταν έγινε το πρώτο συλλαλητήριο για το Μακεδονικό στη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος της Ν.Δ. βρισκόταν στα Καλάβρυτα για σκι. Ενάμιση χρόνο μετά, όταν μιλά για το θέμα αυτό, είναι «άλλος». Και καλώς είναι «άλλος». Ευχόμαστε να παραμείνει «άλλος» και μετά τις εκλογές.
Επειτα, ο προγραμματικός του λόγος: Ηταν συνδυασμός λαϊκού κόμματος και μοντέρνας παράταξης που παρακολουθεί τις κοινωνικές μετατοπίσεις. Οι μετρημένες δεσμεύσεις Μητσοτάκη είχαν πράγματι λαϊκό χαρακτήρα. Οι υποσχέσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού, για το επίδομα των 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που γεννιέται και για την επαναφορά των πολυτεκνικών επιδομάτων συναντώνται απολύτως με τα ρεύματα που διατρέχουν την ελληνική κοινωνία: MRB και Διανέοσις σε αλλεπάλληλες μετρήσεις τους ανέδειξαν με συντριπτικά ποσοστά την οικογένεια ως τον σημαντικότερο θεσμό της ελληνικής κοινωνίας.
Η στόχευση της κεντροδεξιάς παράταξης -εκεί εστίασε όχι μόνο ο πρόεδρος του κόμματος αλλά τα περισσότερα στελέχη- είναι η ανάκτηση της μεσαίας τάξης. Παράλληλα με τα κλασικά ανοίγματά του, όμως, που πιστοποιούν τον κεντροδεξιό χαρακτήρα του κόμματος, ο Μητσοτάκης ανοίχτηκε σε νέα πεδία πολιτικής, που συγκινούν όλα εκείνα τα στρώματα τα οποία απογοητεύονται από τον ιδρυματισμό της πολιτικής.
Οι θεματικές για το brain drain, το δημογραφικό, το bullying και άλλα επικυρώνουν την άποψη ότι η συντήρηση δεν ταυτίζεται με τη «μούχλα». Τέλος, επί της αρχής οφείλω να επισημάνω ότι ο Μητσοτάκης δεν παρασύρθηκε από τις ύβρεις και τον διχαστικό λόγο του Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη. Παρέμεινε ευπρεπής.
Επί του προσωπικού, για όση αξία έχουν αυτά στην πολιτική, ο Κυριάκος μίλησε περισσότερο από όσο έπρεπε στην πρωτολογία του, η ομιλία του ήταν «καστρικού τύπου» και ύστερα από ένα σημείο κούρασε. Αντιθέτως, πήγε πολύ καλύτερα στα θεματικά πάνελ και μάλιστα χωρίς γραπτό κείμενο. Υπερβολικό και το μακιγιάζ που έγινε για τις ανάγκες της τηλεοπτικής κάλυψης: Σκλήρυνε πολύ το πρόσωπό του. Πέραν αυτών, το συνέδριο της Ν.Δ. υπήρξε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ανιχνευθούν οι σχέσεις κορυφής στην παράταξη και με προβολή να γίνουν μερικές ασκήσεις μέλλοντος με αντικείμενο το κλίμα στο κόμμα κατά τη διακυβέρνηση. Εδώ υπάρχουν θεματάκια. Ο Μητσοτάκης ευχαρίστησε έξυπνα τους πρώην πρωθυπουργούς Καραμανλή και Σαμαρά για την προσφορά τους στο κόμμα. Με μια αμφιλεγόμενη όμως διατύπωση τους εξίσωσε με τους Σημίτη και Παπανδρέου (!) επειδή τάχα όλοι οι πρώην πρωθυπουργοί πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν δέχτηκαν «μακεδονική εθνότητα» και «μακεδονική γλώσσα» όπως ο Τσίπρας.
Αυτό ήταν κουτοπόνηρο φάουλ. «Υποβάθμιση» διά του επαίνου. Δεν νομίζω ότι ζητήθηκε ποτέ από τον Σημίτη και τον Γιώργο να αναγνωρίσουν μακεδονική εθνότητα και το αρνήθηκαν, ώστε να δικαιούνται του επαίνου του αρχηγού της συντηρητικής παράταξης. Και σε κάθε περίπτωση είναι λάθος να ταυτίζονται Καραμανλής και Σαμαράς, οι οποίοι πλήρωσαν στην πορεία τους βαρύ πολιτικό κόστος για τη Μακεδονία, με κάποιους που ήταν έτοιμοι να την παραδώσουν εκατό φορές αλλά δεν πρόλαβαν. Αν θέλει ο πρόεδρος να πει «ζήτω ο Σημίτης», υπάρχουν και άλλοι τρόποι.
Στα αξιοσημείωτα επίσης ότι ο Αντώνης Σαμαράς διεκδίκησε χώρο του στο ακροατήριο της παράταξης. Κέρδισε τον σκληρό πυρήνα με όσα είπε (κάποιοι χαρακτήρισαν την ομιλία του την καλύτερη του Συνεδρίου) και προειδοποίησε για την «ακυβερνησία», το ναρκοπέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Εμμέσως έτσι εξέφρασε την ανησυχία του για την αυτοδυναμία. Δεν διέλαθε της προσοχής μας η αποστροφή Μεϊμαράκη υπέρ του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου: «Αν δεν ήμαστε εμείς και ο Πρόεδρος, η χώρα θα ήταν εκτός ευρώ το 2015» είπε.
Η αποστροφή αυτή ενόχλησε τον Κυριάκο, ο οποίος σχολίασε χθες ειρωνικά «είχα ανησυχήσει λίγο την Παρασκευή, αλλά σήμερα εμφανίστηκε στο βήμα ο παλιός καλός Μεϊμαράκης» ο οποίος Μεϊμαράκης μαζί με τον Κωστή Χατζηδάκη και τον Μαργαρίτη Σχοινά είναι υποψήφιοι για βραχύβιους μεταβατικούς ρόλους στην περίπτωση της ακυβερνησίας όπου αναφέρθηκε ο Αντώνης Σαμαράς. Ο Σχοινάς μάλιστα προκάλεσε εντύπωση: Εν ενεργεία εκπρόσωπος της Κομισιόν μίλησε σε κομματικό συνέδριο, έβαλε κατά Τσίπρα αλλά άφησε και αιχμές με τη φράση «οι δαπάνες άμυνας δεν πρέπει να κατευθύνονται υπέρ μεσαζόντων και προμηθευτών».
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής απέφυγε να βάλει το πρόσωπό του στο εσωκομματικό κάδρο. Περιορίστηκε να περιγράψει τους αυτονόητους στόχους, που αποτελούν τον πήχη για τον εκάστοτε πρόεδρο αυτού του κόμματος και μελλοντικό πρωθυπουργό: Κυβέρνηση τετραετίας, έμφαση στα εθνικά θέματα, έγνοια για την κοινωνική πλειοψηφία.
Τελικό συμπέρασμα: Το συνέδριο ήταν επιτυχές. Εξέπεμψε ετοιμότητα, ενότητα, ανανέωση, διεύρυνση. Ο Κυριάκος μοιάζει έτοιμος. Κατά τη διάρκειά του ωστόσο διαγράφηκαν διά γυμνού οφθαλμού οι μελλοντικοί ανταγωνισμοί κορυφής κατά τη διακυβέρνηση.
