Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Δεν θα υπεισέλθω στην ουσία των πραγμάτων διότι δεν γνωρίζω. Ωστόσο, στο όνομα δεκάδων έντιμων δικαστών και εισαγγελέων που ανεβαίνουν καθημερινά στην έδρα και απονέμουν δικαιοσύνη είμαι υποχρεωμένος να καταγράψω τον κίνδυνο: Μέγας ζημιωμένος από την εκρηκτική αντιπαράθεση Μαξίμου – Ν.Δ. για τη Novartis μπορεί να είναι πρωτευόντως η Δικαιοσύνη και δευτερευόντως το πολιτικό σύστημα, το οποίο τι είχε, τι έχασε. Ενας εν ενεργεία υπουργός, ο Παύλος Πολάκης, και ένας αμφιλεγόμενος προστατευόμενος μάρτυρας, ο Νίκος Μανιαδάκης, έθεσαν στο στόχαστρό τους πέντε δικαστές ισχυριζόμενοι πρωτοφανή πράγματα, τα οποία σε περίπτωση που ισχύουν (θέλω να πιστεύω πως όχι) δημιουργούν νέο ρήγμα εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς.
Ο Πολάκης επιτέθηκε σε τέσσερις δικαστές και τους εγκάλεσε για παραλείψεις επί υποθέσεων που αφορούν τον τομέα της αρμοδιότητάς του. Ο τέως προστατευόμενος μάρτυς με κουκούλα Νίκος Μανιαδάκης, μετά τη δίωξή του για παθητική δωροδοκία, υποστήριξε ότι οι αρμόδιοι ανακριτές που λειτουργούν υπό την εποπτεία της εισαγγελέως Διαφθοράς τον πίεσαν να καταθέσει για χρηματισμούς πολιτικών προσώπων. Δεν είναι κανονικά πράγματα αυτά που ακούγονται. Και από τη μία πλευρά και από την άλλη. Ο δικαστικός κόσμος της χώρας, μέσω των ενώσεών του, πρέπει να προστατεύσει στο όνομα των δεκάδων και έντιμων μελών του την τιμή και την υπόληψη του κλάδου. Να ορθώσει ασπίδα για όλα ανεξαιρέτως τα μέλη του χωρίς διακρίσεις. Κανένας δικαστής δεν παίρνει το ρίσκο να αποφασίζει στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης προκειμένου να καταγγέλλεται δημοσίως από τον κάθε Πολάκη και τον κάθε Μανιαδάκη.
Να μηνύεται μαζί με τους προστατευόμενους μάρτυρες ως συμμετέχων σε σκευωρία τη μία, και λίγους μήνες αργότερα να καταγγέλλεται από τους προστατευόμενους μάρτυρες ότι τους πιέζει να κάνουν τη σκευωρία για την οποία έχει ήδη μηνυθεί από τρίτα πρόσωπα. Δεν γίνεται δικαστής να τηρεί τη νομοθεσία για την κλήση κατηγορουμένου σε απολογία εντός νόμιμων προθεσμιών, αλλά να καταγγέλλεται -επωνύμως, μάλιστα- σε εποχές που τρομοκράτες βάζουν βόμβες έξω από οικίες δικαστών ότι δεν κάνει σωστά τη δουλειά του.
Τα πράγματα σε μια κανονική δυτική δημοκρατία είναι απλά: Ούτε εν ενεργεία υπουργός αλλά ούτε και ήδη κατηγορούμενος για δωροδοκία έχουν το δικαίωμα να «πιάνουν» στο στόμα τους δικαστές. Η αξιολόγηση των δικαστών είναι εσωτερικό θέμα των πειθαρχικών συμβουλίων της Δικαιοσύνης. Σωστά μίλησε ο Κυριάκος για την ανάγκη διάκρισης των εξουσιών. Και αν είναι θέμα ενός υπουργού να παρατηρεί τι συμβαίνει στο εσωτερικό της Θέμιδος και να ζητά -θεσμικά ενδεχομένως- ενημέρωση από την ηγεσία της Δικαιοσύνης, τότε αυτό είναι αρμοδιότητα του Μιχάλη Καλογήρου, όχι του Παύλου Πολάκη. Σε κάθε περίπτωση, οι ενώσεις δικαστών πρέπει να αποταθούν στην κυβέρνηση, στα κόμματα, ακόμη και στα ΜΜΕ, και να τους ζητήσουν να αφήσουν τη Δικαιοσύνη εσωτερικά να διαλευκάνει τα θέματά της.
Δεν είναι δυνατόν -απαγορεύεται- να πληρώσουν οι δεκάδες έντιμοι δικαστικοί λειτουργοί τα σπασμένα της κόντρας του πολιτικού συστήματος για τις αμαρτίες τού χθες, επειδή η μοίρα το έφερε να ερευνά τις υποθέσεις αυτές η Δικαιοσύνη και όχι κάποια προανακριτική του Κοινοβουλίου λόγω του φόβου των παραγραφών. Επείγον, λοιπόν! Να τεθούν κανόνες. Ούτε οι δικαστές στα «μανταλάκια» ούτε οι δικαστές ανεξέλεγκτοι. Προς τα έξω ασπίδα και προς τα μέσα αυτοέλεγχος. Διαφορετικά, το κύρος της Δικαιοσύνης θα τρωθεί ανεπανόρθωτα.
