Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στη Μυτιλήνη σε κοινή εκδήλωση των ΝΟ.Δ.Ε. Λέσβου, Λήμνου, Σάμου και Χίου
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω, λέγοντάς σας για ακόμη μία φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ, όχι μόνο για τη σημερινή δυναμική σας παρουσία, αλλά για το χαμόγελό σας, τον ενθουσιασμό σας, το χειροκρότημα σας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλους τους αγώνες που έχετε δώσει για τη Νέα Δημοκρατία, τη μεγάλη μας παράταξη. Δεν θα κουραστώ να το λέω, η Νέα Δημοκρατία είστε εσείς, τα απλά μέλη του κόμματός μας. Οι υποστηρικτές της παράταξης, οι εκατοντάδες εθελοντές, οι οποίοι έχουν ήδη δηλώσει προθυμία να μας υποστηρίξουν οργανωτικά την ημέρα των εκλογών. Τα χιλιάδες ενεργά μέλη του κόμματος που συνεισφέρουν με την ετήσια συνδρομή τους στην οικονομική εξυγίανση της Νέας Δημοκρατίας. Η Νέα Δημοκρατία είναι το μεγάλο κεντροδεξιό κόμμα αυτής της χώρας. Είναι η παράταξη που για άλλη μία φορά θα οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση.
Είμαι εδώ για 5η φορά από τότε που εξελέγην, με τη δική σας στήριξη, Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πριν από τρία χρόνια και δύο μήνες. Είμαι εδώ, όχι μόνο γιατί αγαπώ τη Λέσβο -ή τη Λέσβο και τη Μυτιλήνη όπως θα έλεγε κάποιος άλλος- αλλά πρωτίστως για δύο λόγους: Ο πρώτος λόγος είναι για να παρέχω και εγώ με τη σειρά μου την αμέριστη πολιτική μου στήριξη σε μία επιτυχημένη Περιφερειάρχη, τη Χριστιάνα Καλογήρου. Είμαι εδώ για ζητήσω, από όλους, στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο, την Ικαρία, τη Λήμνο, στους Φούρνους, να στηρίξουμε ενωμένοι -επαναλαμβάνω ενωμένοι- την κεντρική πολιτική επιλογή του κόμματος, που είναι η επανεκλογή της Χριστιάνας Καλογήρου ως Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου. Δεν το κρύψαμε φίλοι. Από την πρώτη στιγμή έχουμε δώσει πολιτικό χρώμα στη μάχη για τις Περιφέρειες. Δεν το κάνουμε μόνο γιατί φιλοδοξούμε το βράδυ των Περιφερειακών εκλογών ο χάρτης της χώρας -και στο επίπεδο των Περιφερειών- να είναι γαλάζιος. Διότι γαλάζιος θα είναι ούτως ή άλλως σε επίπεδο Ευρωεκλογών και σε επίπεδο εθνικών εκλογών. Το κάνουμε διότι θέλουμε την επόμενη μέρα να συνεργαστούμε με τους εκλεγμένους Περιφερειάρχες, για να κάνουμε πράξη το μεγάλο αναπτυξιακό σχέδιο το οποίο έχουμε για τη χώρα. Και εδώ, στο Βόρειο Αιγαίο, το οποίο τόσο υπέφερε τα τελευταία χρόνια. Το Βόρειο Αιγαίο, το οποίο βρέθηκε αντιμέτωπο με πρωτόγνωρες καταστάσεις. Καταστάσεις που ξεπερνούσαν όχι μόνο την φαντασία μας, αλλά πολύ συχνά και τις δυνατότητές μας. Εδώ, το Βόρειο Αιγαίο θέλω την επόμενη μέρα να συνεργαστώ με τη Χριστιάνα Καλογήρου, εγώ ως εκλεγμένος Πρωθυπουργός και η Χριστιάνα ως εκλεγμένη Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου. Σας ζητώ λοιπόν να αφήσουμε στην άκρη τα όποια παράπονα, τις όποιες διαφωνίες, τις όποιες επιφυλάξεις, μπορεί να υπάρχουν, τα οποία είναι ανθρώπινα στην πολιτική. Η πολιτική από μόνη της, ειδικά όταν παίρνεις αποφάσεις, παράγει τριγμούς, αντιπαραθέσεις, ενίοτε και αντιπαλότητες. Ας τα αφήσουμε όλα αυτά στην άκρη και ας δώσουμε συντεταγμένα τη μάχη για τις περιφερειακές εκλογές.
Ο δεύτερος λόγος, όμως, που είμαι εδώ, φίλες και φίλοι, είναι για να στείλω και από τη Λέσβο το μήνυμα ότι το 2019 θα είναι μία κρίσιμη πολιτική χρονιά για τη χώρα. Το 2019 είναι χρονιά εκλογών, χρονιά που, επιτέλους, θα βάλουμε τέλος στη χειρότερη κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά. Είναι χρονιά που θα στείλουμε ένα μεγάλο μήνυμα πολιτικής αλλαγής. Είναι χρονιά που οι Έλληνες πολίτες θα εμπιστευτούν και πάλι τις τύχες του τόπου στη Νέα Δημοκρατία. Στη μεγάλη Παράταξή μας, η οποία πάντα στο παρελθόν, καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, κλήθηκε σε δύσκολες στιγμές να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να οδηγήσει τον τόπο σε μία νέα πορεία. Σε μία νέα πορεία εθνικής ανάταξης, εθνικής αναγέννησης, εθνικής επανεκκίνησης. Θέλω να σας θυμίσω, φίλες και φίλοι, ότι όσες φορές στο παρελθόν η Νέα Δημοκρατία πλάτυνε την πολιτική της επιρροή το έκανε επειδή κατάφερε και έσπασε τις διαχωριστικές γραμμές κέντρου, δεξιάς και αριστεράς. Μίλησε σε ολόκληρη την κοινωνία. Όσες φορές επεδίωξε ειλικρινά να ενώσει τον ελληνικό λαό απέναντι σε διχαστικές λογικές, πέτυχε εντυπωσιακά πολιτικά αποτελέσματα. Θέλω να σας θυμίσω τις τρεις ιστορικά μεγάλες πολιτικές νίκες της Νέας Δημοκρατίας: 1974, 54% με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. 1989-90, 47% με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. 2004, τη χρονιά που και εγώ μπήκα στην πολιτική -θυμήθηκα ότι σαν σήμερα πριν από μερικές μέρες, στις 7 Μαρτίου του 2004 συμπληρώθηκαν ακριβώς 15 χρόνια από τη μεγάλη εκλογική νίκη του Κώστα του Καραμανλή- η Νέα Δημοκρατία έλαβε 45%. Αναρωτηθείτε λίγο τι κοινά είχαν αυτές οι τρεις μεγάλες εκλογικές αναμετρήσεις: Όλες ήταν εποχές που έπρεπε η παράταξη να διευρύνει την απήχησή της. Στηριζόμενη στον σκληρό πυρήνα των ανθρώπων που ήταν πάντα κοντά της, τόλμησε να αλλάξει η ίδια και να απευθύνει ένα μεγάλο κάλεσμα συμπόρευσης, σε πολιτικά στρώματα, κοινωνικές ομάδες, συμπολίτες μας που δεν άνηκαν παραδοσιακά στη Νέα Δημοκρατία. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και σε αυτές τις εκλογές. Αναγνωρίζω, τιμώ και ευχαριστώ την κάθε μία και το κάθε έναν από εσάς ξεχωριστά, τους παραδοσιακούς αγωνιστές της Νέας Δημοκρατίας που μας κρατήσατε όρθιους σε δύσκολες στιγμές. Αυτούς που ήταν κοντά μας όταν η παράταξη δοκιμάστηκε. Εξίσου, όμως, καλωσορίζω στην Παράταξή μας και συμπολίτες μας οι οποίοι μπορεί για πρώτη φορά να τόλμησαν να έρθουν σε μια κομματική συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας, κάνοντας τη δική τους ξεχωριστή υπέρβαση· αναγνωρίζοντας ότι όταν το εθνικό διακύβευμα είναι τόσο σημαντικό, τόσο κρίσιμο, οι ιδεολογικές γραμμές του παρελθόντος ενδεχομένως να ξεθωριάζουν. Όπως καλωσορίζω σήμερα και φίλους μας οι οποίοι μας ψήφισαν στο παρελθόν και μας εγκατέλειψαν στην πορεία για διαφορετικούς λόγους. Μπορεί να πικράθηκαν, μπορεί να στενοχωρήθηκαν, μπορεί να είχαν δίκιο, μπορεί να είχαν άδικο. Τους λέω όμως τώρα, σε αυτή την εκλογική μάχη: σας θέλουμε κοντά μας, ξανάγυρίστε στο σπίτι σας. Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική σας οικογένεια, είναι το σπίτι σας. Γιατί το 2019 θα είναι μια κρίσιμη χρονιά για την πατρίδα μας.
Με ρωτoύν συχνά, άνθρωποι που με σταματούν στο δρόμο πότε θα γίνουν εκλογές. Τους απαντώ λοιπόν με απόλυτη βεβαιότητα την οποία θέλω να μεταφέρω και σε εσάς: εκλογές θα γίνουν στις 26 Μαΐου. Το επαναλαμβάνω: στις 26 Μαΐου έχουμε εκλογές. Ή θα έχουμε εθνικές εκλογές, ευρωεκλογές, περιφερειακές εκλογές, δημοτικές εκλογές, όλες μαζί.
Ή -αν ο κ. Τσίπρας επιλέξει να εξαντλήσει τη συνταγματική του προθεσμία και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές τον Οκτώβριο- οι ευρωεκλογές, εκτός από το φυσικό τους χαρακτήρα που είναι να εκλέξουμε τους ευρωβουλευτές μας για την ευρωβουλή, αποκτoύν και άλλη σημασία. Γίνονται δημοψήφισμα εθνικής κάλπης για να στείλουμε σε αυτή την ανίκανη κυβέρνηση ένα μήνυμα: Τελειώσατε, ήρθε η ώρα να φύγετε. Γι’ αυτό και επιμένουμε πάρα πολύ στον πολιτικό χαρακτήρα αυτής της εκλογικής μάχης. Αναρωτηθείτε λίγο μαζί μου, πότε ήταν η τελευταία φορά στη χώρα που μεσολάβησαν σχεδόν 4 χρόνια χωρίς καμία κάλπη; Από τον Σεπτέμβριο του 2015 δεν έχει δοθεί ξανά η δυνατότητα στους Έλληνες πολίτες να εκφράσουν τη θέλησή τους ούτε σε τοπικές εκλογές, ούτε σε εθνικές εκλογές, ούτε σε εκλογές Ευρωβουλής. Θα είναι η πρώτη φορά, λοιπόν, που θα βρεθεί η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα απέναντι στις δικές της ευθύνες και ο λαός θα της στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Στην πρώτη κάλπη που οι Έλληνες θα βρουν μπροστά τους θα τιμωρήσουν τον κ. Τσίπρα, τον κ. Καμμένο και αυτή την παρέα η οποία οδήγησε τη χώρα σε αυτή την κατάντια, η οποία φτώχυνε τους Έλληνες και υπονόμευσε την αξιοπρέπειά τους.
Όταν θα έρθει η ώρα να κάνουμε τον απολογισμό και να σταθούν οι Έλληνες πολίτες απέναντι στη κάλπη και να σκεφτούν: «τώρα τι πρέπει να θυμάμαι από αυτά τα 4 χρόνια κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου;», θα θυμούνται 4 πράγματα:
Το πρώτο είναι πώς έκανε το “όχι”, “ναι”. Πώς κορόιδεψε τους Έλληνες πολίτες, πώς εξαπάτησε καλόπιστους συμπολίτες μας λέγοντάς τους ότι θα σκίσει τα Μνημόνια, θα αυξήσει τις συντάξεις και θα δημιουργήσει με κάποιο μαγικό τρόπο έναν κόσμο ευδαιμονίας. Κορόιδεψε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία ο κ. Τσίπρας και στην πορεία μας στοίχισε δυο Μνημόνια και παραπάνω από 100 δισεκατομμύρια πρόσθετο κόστος για την ελληνική οικονομία. Το πρώτο που θα θυμόμαστε, λοιπόν, είναι ότι ο κ. Τσίπρας -όσο και να τον ενοχλεί- είναι ψεύτης. Όπως του είπα στη Βουλή είναι: ψεύτης, ψεύτης, ψεύτης. Και σήμερα εξακολουθεί να λέει ψέματα.
Το δεύτερο που θα θυμόμαστε είναι ότι σας έπνιξε όλους στους φόρους. Κυρίως, όμως, τη μεσαία τάξη, την οποία διέλυσε σχεδόν με μία τιμωρητική διάθεση. Επέβαλε ο κ. Τσίπρας 29 καινούργιους φόρους. Από αυξήσεις σε άμεσους φόρους, μέχρι αυξήσεις σε έμμεσους φόρους. Τσάκισε τη μεσαία τάξη, τσάκισε την παραγωγική οικονομία. Φτάνουν στο σημείο πια οι ελεύθεροι επαγγελματίες -τους οποίους συνάντησα και σήμερα εδώ στη Μυτιλήνη- να μου λένε: “Δεν έχει νόημα να δουλεύουμε. Όσο πιο πολύ δουλεύουμε, τόσο πιο πολλά μου παίρνουν. Για κάθε πρόσθετο ευρώ το οποίο κερδίζω, το 80%-90% πηγαίνει στο κράτος”. Εδώ οδήγησε ο κ. Τσίπρας την ελληνική οικονομία με την πολιτική του. Γιατί το κάνει; Το κάνει γιατί θέλει να δημιουργήσει μεγαλύτερα πλεονάσματα για να μοιράσει μετά χριστουγεννιάτικα επιδόματα στην εκλογική του πελατεία. Για να κάνει διορισμούς, για να κλείνει το μάτι σε κάποιους συμβασιούχους και να τους λέει: “μην ανησυχείτε, εγώ θα έρθω κάποια στιγμή να σας διορίσω μόνιμους στο Κράτος”. Να επαναλάβει με άλλα λόγια τα ίδια λάθη τα οποία οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Γιατί αυτό είναι ο κ. Τσίπρας. Εκλέχτηκε ως δήθεν καινούριος, αλλά στην ουσία αναπαράγει όλες τις παθογένειες του χειρότερου παρελθόντος μας. Το δεύτερο πράγμα λοιπόν που θα θυμόμαστε από τον κ. Τσίπρα, είναι οι φόροι.
Το τρίτο πράγμα που δυστυχώς θα θυμόμαστε από τον κ. Τσίπρα και θα μας καταδιώκει για πολλά χρόνια ακόμα, είναι η επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε αυτή η συζήτηση για μία διαφαινόμενη συμφωνία με τη γειτονική χώρα, είχαμε προειδοποιήσει τον κ. Τσίπρα λέγοντάς του: “Γιατί τέτοια βιασύνη, γιατί τέτοια επίσπευση, τι γραμμάτια μπορεί ενδεχομένως να έχεις υπογράψει για να φέρεις στο τραπέζι μια συμφωνία η οποία υπονομεύει τα εθνικά συμφέροντα;”. Θα το πω πολύ απλά, έτσι όπως το είπα στον κ. Τσίπρα στη Βουλή. Ο κ. Τσίπρας είπε “ναι” εκεί που έξι προηγούμενοι Πρωθυπουργοί είχαν πει “όχι”. Δέχθηκε “μακεδονική” γλώσσα, δέχθηκε “μακεδονική” ταυτότητα, δέχθηκε ουσιαστικά “μακεδονική” εθνότητα, “μακεδονικό” πολιτισμό. Εκχώρησε την αποκλειστική χρήση του μακεδονικού, της μακεδονικής ταυτότητας στους γείτονές μας, δημιουργώντας όχι απλά πολλά προβλήματα στη Βόρειο Ελλάδα, αλλά προσβάλλοντας ταυτόχρονα βάναυσα το 70% των συμπολιτών μας που βρέθηκαν απέναντι σε αυτή τη συμφωνία. Όσοι διαφωνήσαμε, φίλες και φίλοι, τεκμηριωμένα με τη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν είμαστε ούτε ακροδεξιοί, ούτε εθνικιστές. Πατριώτες είμαστε που αγαπάμε την Πατρίδα μας, γνωρίζουμε και τιμούμε την Ιστορία μας και ξέρουμε πολύ καλά πότε μία συμφωνία είναι προς όφελος των εθνικών συμφερόντων και πότε τα βλάπτει. Και βλέπετε, τα απόνερα αυτής της συμφωνίας,τα οποία καταλήγουν, δυστυχώς, από το επιζήμιο στο γελοίο. Αναφέρομαι σε όλη αυτή τη συζήτηση η οποία έγινε από την Υπουργό Πολιτισμού για δήθεν ανταλλαγή ενός εμβληματικού αγάλματος, το οποίο δεν ανήκει καν στο Κράτος, ανήκει στο Δήμο της Αθήνας, με κάποιο κιτς άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απόδειξη της παραχάραξης της Ιστορίας. Κάποιοι ήθελαν να φέρουμε και να στήσουμε στη θέση του “Δρομέα” ένα άγαλμα το οποίο συμβόλιζε τον σκοπιανό αλυτρωτισμό. Τους λέμε λοιπόν ξεκάθαρα: Ο “Δρομέας” δεν πάει πουθενά. Αυτοί θα πάρουν δρόμο πολύ γρήγορα από τη εξουσία με την δική σας απόφαση, με την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.
Το τέταρτο δυστυχώς το οποίο θα θυμούνται, είναι αυτό το κλίμα, το αφόρητο κλίμα τοξικότητας, δυσοσμίας, πόλωσης, διχασμού, το οποίο συνειδητά καλλιεργεί η Κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια. Άκουσα για λίγο και σήμερα τον κ. Τσίπρα να μιλάει στην κοινοβουλευτική του ομάδα με έναν λόγο βαθιά διχαστικό. Με έναν λόγο βαθιά πολωτικό χωρίς να έχει να πει απολύτως τίποτα για την επόμενη μέρα της πατρίδας μας. Χωρίς να μπορεί να περιγράψει ο ίδιος το δικό του όραμα για το πώς φαντάζεται την Ελλάδα μετά την κρίση. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει όραμα, φίλες και φίλοι, δεν υπάρχει σχέδιο. Υπάρχει μόνο αγάπη για την καρέκλα και η ανάγκη ο κ. Τσίπρας να συσπειρώσει την κομματική του βάση -η οποία φυλλορροεί- με διχαστικά συνθήματα από μια άλλη εποχή. Του λέμε λοιπόν για άλλη μια φορά ξεκάθαρα: σε ό,τι λέει θα λαμβάνει απάντηση. Αλλά εμείς θα κοιτάξουμε μπροστά. Εμείς θα μιλήσουμε για το μέλλον της πατρίδας μας. Εμείς θα μιλήσουμε για το πώς μπορούμε να κάνουμε τη ζωή του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας καλύτερη. Δεν θα ακολουθήσουμε τον κ. Τσίπρα σε αυτόν τον δρόμο της τοξικότητας, της πόλωσης, του ανούσιου διχασμού. Ξέρετε πολύ καλά -και βρίσκομαι σε ένα νησί με βαριά ιστορική συνείδηση- ότι κάθε φορά που η πατρίδα μας διχάστηκε στο παρελθόν, κάθε φορά που επικράτησαν στενές αντιλήψεις, το πλήρωσε πάρα πολύ ακριβά. Και η ενότητα του Ελληνισμού είναι υποχρέωση για να μπορέσουμε να φύγουμε μπροστά. Και να ξεπεράσουμε όλοι μαζί αυτή την κρίση. Και έχω την υποχρέωση, αυτή τη βαθιά ηθική δέσμευση απέναντί σας ως ένας άνθρωπος ο οποίος διεκδικώ την εμπιστοσύνη σας και τη στήριξή σας για να γίνω ο επόμενος Πρωθυπουργός της χώρας, να μην ακολουθήσω τον κ. Τσίπρα σε αυτό τον ανούσιο διχασμό. Τον παραδίδω στην κρίση των Ελλήνων και τους αφήνω να αντιληφθούν οι ίδιοι γιατί επιλέγει αυτό το δρόμο: γιατί πολύ απλά δεν έχει έργο για το οποίο μπορεί να μιλήσει.
Όμως, φίλες και φίλοι, εδώ στη Λέσβο, στο βόρειο Αιγαίο, εσείς θα θυμάστε τον κ. Τσίπρα και για έναν πρόσθετο λόγο ακόμη. Για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε ή μάλλον για τον τρόπο με τον οποίο δεν διαχειρίστηκε την προσφυγική κρίση. Για τις δηλώσεις του περί θάλασσας η οποία δεν έχει σύνορα, για τις τοποθετήσεις της υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής ότι οι πρόσφυγες “λιάζονται“ και μετά με κάποιο τρόπο μαγικό “εξαφανίζονται“. Για την παντελή αδιαφορία που έδειξε για τις τοπικές κοινωνίες και την πρωτοφανή επιβάρυνση την οποία υπέστησαν τα νησιά του βορείου Αιγαίου από το προσφυγικό κύμα. Για τη λογική σύμφωνα με την οποία η χώρα μας δεν χρειάζεται να φυλάει τα σύνορά της και λίγο-πολύ όλοι μπορεί να είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα και κατά συνέπεια και στην Ευρώπη.
Δυστυχώς, η πολιτική του κ. Τσίπρα ήταν και παραμένει ένα μείγμα ιδεοληψίας, ανικανότητας και απανθρωπιάς. Ναι, και απανθρωπιάς. Η δήθεν ευαίσθητη Αριστερά, αυτή που νοιάζεται για τα δικαιώματα των προσφύγων, των μεταναστών, είναι αυτή που επέτρεψε στη Μόρια να φτάσει στην κατάσταση στην οποία βρέθηκε. Η δήθεν Αριστερά της αποτελεσματικότητας είναι αυτή που τρία χρόνια τώρα δεν μπόρεσε να φτιάξει έναν απλό αγωγό που να συνδέει το κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης με τον βιολογικό του νησιού, ώστε να μην υπάρχει αυτή η θλιβερή την οποία είδα και σήμερα: τα λύματα να τρέχουν στον δρόμο. Και αυτή η δήθεν Αριστερά της προόδου είναι αυτή που αρνείται να συμμετέχει στην ευρωπαϊκή συζήτηση για το πώς η Ευρώπη -και όχι μόνο η Ελλάδα- μπορεί καλύτερα να φυλάξει τα σύνορά της. Εμείς, λοιπόν, στο θέμα του προσφυγικού είμαστε πάρα πολύ ξεκάθαροι. Και είχα την ευκαιρία αρκετές φορές να μιλήσω για το θέμα αυτό και να μιλήσω και εδώ στη Μυτιλήνη, όπως το έκανα και στη Χίο στο προσυνέδριο το οποίο είχαμε διοργανώσει μαζί με τον Νότη Μηταράκη. Και όπως είχαμε κάνει και στη Σάμο. Και θα ήθελα να χαιρετίσω την παρουσία του Δημάρχου Σάμου, του Μιχάλη Αγγελόπουλου, ο οποίος είναι και υποψήφιος ευρωβουλευτής. Έχει εκπροσώπηση το βορειοανατολικό Αιγαίο στο ευρωψηφοδέλτιό μας. Μιλήσαμε, λοιπόν, ξεκάθαρα και είπαμε ότι η Ευρώπη πρέπει να φυλάει τα σύνορά της Δεν μπορεί η Ευρώπη να είναι ξέφραγο αμπέλι. Δεν μπορεί να λέμε ότι έχουμε ελεύθερη ζώνη διακίνησης πολιτών μέσα στη Σένγκεν και ταυτόχρονα να μην φυλάμε τα σύνορά μας. Και θέλουμε, ναι, ευρωπαϊκή βοήθεια για να φυλάμε τα σύνορά μας. Γι’ αυτό και αγωνιστήκαμε και καταφέραμε και πείσαμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι θα χρειαστούμε 10.000 Ευρωπαίους συνοριοφύλακες, οι οποίοι θα υποστηρίξουν τις ελληνικές δυνάμεις και το πώς θα φυλάμε τα σύνορά μας πιο αποτελεσματικά.
Η δεύτερη πολιτική μας, ο δεύτερος πυλώνας της πολιτικής μας στο προσφυγικό είναι επίσης ξεκάθαρος: Γρήγορες και αποτελεσματικές επιστροφές στην Τουρκία. Η αποσυμφόρηση δεν μπορεί να γίνεται προς την ηπειρωτική Ελλάδα, πρέπει να γίνεται προς την Τουρκία. Αυτό τι σημαίνει στην πράξη; Πολύ απλά, διαχωρισμό προσφύγων και οικονομικών μεταναστών. Και πως μπορεί να γίνει αυτό στην πράξη; Από τη στιγμή που όλοι όσοι έρχονται στα νησιά μας -το γνωρίζετε πολύ καλά- από την πρώτη μέρα υποβάλουν αίτηση χορήγησης ασύλου, με το να αλλάξουμε τη νομοθεσία περί ασύλου και πολύ γρήγορα να τελεσιδικούν οι αποφάσεις. Ωστε να ξέρουμε ποιος είναι πρόσφυγας, ο οποίος πρέπει να απολαμβάνει καθεστώς προστασίας και ποιος είναι οικονομικός μετανάστης, ο οποίος πρέπει, βάσει της συμφωνίας που έχουμε υπογράψει, Ευρωπαϊκή Ένωση και Τουρκία, να επιστρέφει στην Τουρκία. Ξέρετε πόσοι επέστρεψαν στην Τουρκία όλο το 2018 από τη Μυτιλήνη; Ζήτημα αν επέστρεψαν 300 άτομα, πολλοί εκ των οποίων επέστρεψαν εθελοντικά. Γιατί γίνεται αυτό; Διότι η κυβέρνηση αρνείται να αλλάξει τη διαδικασία χορήγησης ασύλου. Διότι κάπου βολεύεται, διότι έχει πιέσεις από τις διάφορες αριστερές συνιστώσες ή τις πολύ “προοδευτικές” μη κυβερνητικές οργανώσεις. Δεν αναφέρομαι σε όλες τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Διότι υπάρχουν μη κυβερνητικές οργανώσεις που κάνουν εξαιρετική δουλειά και τους είμαστε υπόχρεοι γιατί μας βοηθούν. Υπάρχουν, όμως, και άλλες που έχουν έναν πολύ πιο ύποπτο ρόλο. Εσείς τα ξέρετε πολύ καλύτερα εδώ στα νησιά. Ερχόμαστε λοιπόν και λέμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τη διαδικασία χορήγησης ασύλου, να την απλοποιήσουμε, να την κάνουμε πολύ πιο σύντομη. Θα αγωνιστώ στην Ευρώπη ώστε να αποκτήσουμε μια ενιαία ευρωπαϊκή διαδικασία ασύλου, ώστε το ζήτημα αυτό να μην διέπεται από την εθνική νομοθεσία, αλλά από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Το τρίτο που θα κάνουμε είναι, επίσης, αρκετά προφανές: Καλύτερη διαχείριση των πολύτιμων πόρων που έχουμε στη διάθεσή μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα. Τέρμα στο πάρτι με τη διαχείριση των ευρωπαϊκών πόρων, το οποίο και σήμερα γίνεται και έχει οδηγήσει σε πολλαπλές παραιτήσεις στελεχών του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής. Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο οποίος είναι Τομεάρχης Μεταναστευτικής Πολιτικής έχει κάνει εξαιρετική δουλειά αναδεικνύοντας όλη αυτή τη δυσοσμία η οποία απορρέει από το σύστημα αυτό. Πρέπει να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τα πολλά χρήματα που έχουμε με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα.
Και το τέταρτο το οποίο πρέπει να κάνουμε -και αυτό είναι κάτι το οποίο θέλω να το κάνουμε σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, σε συνεργασία με την Περιφέρεια- είναι μια ειδική μέριμνα, ένα ειδικό σχέδιο για τα νησιά τα οποία έχουν χτυπηθεί περισσότερο από το προσφυγικό κύμα. Με πρώτη τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο, τη Λέρο, νησιά τα οποία πραγματικά επηρεάστηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Χάλασε η εικόνα τους και είναι, δυστυχώς, πολύ άδικο αυτό το οποίο έχει γίνει σήμερα στη Λέσβο. Να συνδέεται στο μυαλό ξένων επισκεπτών μόνο με έναν τόπο διαμονής, παραμονής μεταναστών και προσφύγων. Αυτό πρέπει να το αλλάξουμε με μια στοχευμένη επικοινωνιακή εκστρατεία που θα αναδεικνύει τα πλούσια συγκριτικά πλεονεκτήματα των νησιών αυτών και ειδικά της Λέσβου. Θα πρέπει να το αλλάξουμε δίνοντας και πάλι τον αγώνα για να μπορέσουμε να επαναφέρουμε ουσιαστικά οικονομικά αντισταθμιστικά μέτρα που θα εξισορροπήσουν τη ζημιά που έχετε υποστεί από το προσφυγικό. Εμείς ήμασταν αυτοί που πετύχαμε να κρατήσουμε χαμηλό το Φ.Π.Α.. Η κυβέρνηση, όμως, αυτή ήταν η οποία τελικά ενέδωσε και υποχώρησε. Έχετε πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Σήμερα είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση με τους ποτοποιούς της Λέσβου οι οποίοι παράγουν το εξαιρετικό σας ούζο. Συναντήθηκα με κτηνοτρόφους, με αλιείς, με ελαιοπαραγωγούς και συζητήσαμε για το πώς μπορούμε εμείς, ως κεντρικό Κράτος, σε συνεργασία με την Περιφέρεια να βοηθήσουμε αυτό το νησί να αξιοποιήσει ουσιαστικά τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα. Και είναι πολλά αυτά. Και θέλω να ξέρετε ότι για εμάς, για τη Νέα Δημοκρατία, κάθε Περιφέρεια και κάθε περιφερειακή ενότητα αποτελεί ξεχωριστό τμήμα στο οποίο επενδύουμε. Χωρίς να τάζουμε “λαγούς με πετραχήλια” εκπονούμε σε συνεργασία με τις περιφερειακές ηγεσίες ένα σχέδιο ανάπτυξης το οποίο θα αναδεικνύει τα πλεονεκτήματα του κάθε τόπου ξεχωριστά.
Και αυτό, βέβαια, με φέρνει σε ένα ζήτημα -στο οποίο αναφέρθηκε και ο Μπάμπης Αθανασίου- που έχει να κάνει με την κατάτμηση του Δήμου Λέσβου σε δυο δήμους, της ανατολικής και της δυτικής Λέσβου που προωθήθηκε άρον-άρον και αιφνιδιαστικά από αυτή την απερχόμενη κυβέρνηση. Κοιτάξτε, εμείς ως Νέα Δημοκρατία -οι παλαιότεροι βουλευτές θα θυμούνται, όταν φτιάχτηκε ο Καλλικράτης- είχαμε εκφράσει τότε την έντονη επιφύλαξή μας για το γεγονός ότι πολύ μεγάλα νησιά, η Λέσβος είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στην Ελλάδα, ενοποιούνται σε έναν δήμο χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές ιδιαιτερότητες και το απόλυτο μέγεθος αυτού του μεγάλου και πολύ ποικιλόμορφου νησιού. Όμως, το να έρχεται η κυβέρνηση προεκλογικά, δυο μήνες πριν τις εκλογές, για λόγους μόνο και μόνο ικανοποίησης της εκλογικής της πελατείας, χωρίς καμία απολύτως μελέτη, χωρίς καμία κεντρική λογική και να σπάει δήμους με αυτό τον τρόπο, είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να δεχθούμε. Προσέξτε, θα γυρίσει κάποιος και θα μου πει: “γιατί δυο δήμοι και όχι τρεις ή όχι τέσσερεις;”. “Γιατί η Κεφαλονιά που είναι μονοεδρική Περιφέρεια σπάει σε τρεις δήμους, η Λέσβος σπάει σε δύο κα η Χίος που είναι και αυτή μεγάλο νησί παραμένει ένας Δήμος;. Γιατί η Χίος μένει ένας Δήμος, γιατί η Ρόδος -άλλο μεγάλο νησί- μένει και αυτή ενιαία;”. Δεν υπάρχει κανένα κριτήριο και καμιά λογική πίσω από αυτές τις κατατμήσεις, παρά μόνο η εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Και θυμηθείτε αυτό το οποίο θα σας πω: Το να ενώσεις διοικητικά δύο, τρεις, τέσσερις δήμους είναι απλό. Το να χωρίσεις διοικητικά δύο δήμους είναι εξαιρετικά περίπλοκο. Θα τσακώνονται οι δήμαρχοι για το ποιος θα πάρει τις μπουλντόζες, για το ποιος θα αναλάβει τις υποχρεώσεις, τα χρέη, το προσωπικό. Όλα αυτά είναι στον αέρα και προειδοποιώ την κυβέρνηση ότι αυτή η κατάτμηση, -και θέλω να σας το πω γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους- έτσι όπως γίνεται, μπορεί να ικανοποιεί κάποιους οι οποίοι πάντα ήθελαν το σπάσιμο του Δήμου, είναι, όμως, τόσο απροετοίμαστη που θα δημιουργήσει πάρα πολλά προβλήματα υλοποίησης στην πορεία, τα οποία φυσικά θα κληθούμε να τα διαχειριστούμε εμείς την επόμενη μέρα. Αυτή είναι η οπτική γωνία με την οποία γίνονται αυτές οι παρεμβάσεις. Όπως αυτή είναι και η οπτική γωνία, φίλες και φίλοι, με την οποία γίνονται όλες οι παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμής από αυτή την απερχόμενη κυβέρνηση.
Ένα πράγμα τους νοιάζει μόνο: πως θα εξαγοράσουν κάποιες ψήφους, πως θα μοιράσουν χρήματα τα οποία μπορεί να μην διαθέτουν, πως θα ναρκοθετήσουν την πορεία της επόμενης κυβέρνησης, πως θα κάνουν τη ζωή μας πιο δύσκολη. Δεν ενδιαφέρονται να λύσουν τα προβλήματά σας. Καθόλου δεν τους ενδιαφέρει αυτό. Τους ενδιαφέρει να κάνουν τη ζωή της επόμενης κυβέρνησης πιο δύσκολη. Ας είναι, τους λέμε. Είμαστε έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε και θα χειριστούμε κάθε πρόβλημα και κάθε δυσκολία που θα βάλουν στο δρόμο μας. Είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα και θα ανταποκριθούμε και σε αυτές τις προκλήσεις.
Φίλες και φίλοι, καθώς πηγαίνουμε στην τελική ευθεία για τις Ευρωεκλογές, σας εξήγησα ποια είναι η πολιτική τους σημασία και γιατί είναι σημαντικό να μην χαθεί καμία ψήφος εφόσον δεν έχουμε εθνικές εκλογές. Και γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό το μήνυμα από την ευρωκάλπη να είναι καταλυτικό. Μήνυμα καταδίκης αυτή της κυβέρνησης, αλλά ταυτόχρονα μήνυμα ισχυρής στήριξης της Νέας Δημοκρατίας. Καθώς μπαίνουμε λοιπόν σε αυτήν την πορεία, είναι πάρα πολύ σημαντικό ο προγραμματικός μας λόγος να φτάσει μέχρι τον τελευταίο Έλληνα πολίτη. Θα γυρίσω όλη την Ελλάδα. Το έχω ήδη κάνει και θα την ξαναγυρίσω. Θα πάω σε πόλεις, θα πάω σε χωριά, θα πάω σε χωράφια, θα πάω σε επιχειρήσεις, θα πάω σε συνδικαλιστικούς φορείς για να μεταφέρω αυτό το μήνυμα της αισιοδοξίας, ότι έχουμε σχέδιο, ότι την επόμενη μέρα η Ελλάδα μπορεί να γίνει καλύτερη. Γιατί πιστεύουμε στη δύναμη μιας οικονομίας η οποία αναπτύσσεται με πολιορκητικό κριό τις επενδύσεις. Την επόμενη μέρα που θα μας εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός, φόροι και εισφορές θα μειωθούν. Δεν αντέχει άλλο η ελληνική κοινωνία αυτήν την υπερφορολόγηση.
Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να προσελκύσουμε επενδύσεις, να δημιουργήσουμε θέσεις απασχόλησης. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να τονώσουμε τη δημόσια παιδεία, αλλά και για το πώς και τα Περιφερειακά Πανεπιστήμια, όπως το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, θα μπορέσουν να αποκτήσουν το δικό τους διακριτό χαρακτήρα. Θα συνδεθούν με την αγορά, θα παράγουν νέους πτυχιούχους -και χαίρομαι που σήμερα έχουμε μία τόσο δυναμική παρουσία από τη νεολαία μας- οι οποίοι δεν θα αναρωτιούνται αν το πτυχίο τους την επόμενη μέρα έχει αξία, αλλά θα ξέρουν ότι έχουν σπουδάσει κάτι το οποίο θα έχει αντίκρισμα στην αγορά εργασίας. Γιατί τα Πανεπιστήμιά μας πρέπει να είναι συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας. Και βέβαια, την επόμενη μέρα η Νέα Δημοκρατία θα εγγυηθεί και κάτι ακόμη: Ασφάλεια για όλους τους Έλληνες, όπου και αν αυτοί βρίσκονται. Οι μπαχαλάκηδες τελειώνουν την επόμενη μέρα. Φεύγουν από τα Πανεπιστήμια. Το άσυλο καταργείται. Δεν αλλάζει, το επαναλαμβάνω, το άσυλο καταργείται. Η αστυνομία αφήνεται ελεύθερη να κάνει τη δουλειά της και η Δικαιοσύνη απερίσπαστη να αποδώσει δικαιοσύνη.
Βλέπω τελευταία κάποιες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για έναν νέο ποινικό κώδικα και έναν νέο κώδικα ποινικής δικονομίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χρειάζεται εκσυγχρονισμό ο ποινικός κώδικας και ο κώδικας ποινικής δικονομίας. Άλλο, όμως, το να φτάνουμε στο σημείο να λέμε, ότι “δεν βαριέσαι, μια μολότοφ ένα πλημμεληματάκι είναι” ή να βγαίνει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ με θράσος και να λέει, “δεν θυμάμαι να σκοτώθηκε κανείς από μολότοφ”, όταν κάηκε η Marfin και τρεις συμπολίτες μας έχασαν τη ζωή τους, κάηκαν ζωντανοί. Ας σκύψουν τουλάχιστον με λίγη ντροπή το κεφάλι, αντί να λένε αυτές τις σαχλαμάρες. Το αίσθημα, λοιπόν, της τάξης, φίλες και φίλοι, θα αποκατασταθεί την επόμενη μέρα διότι ευταξία και σεβασμός των νόμων είναι προϋπόθεση για οποιαδήποτε υγιή Δημοκρατία. Η ασφάλεια μας αφορά όλους. Αφορά τα Εξάρχεια, αλλά αφορά και τη Μυτιλήνη. Αφορά τα νησιά μας, αφορά τις πόλεις, αφορά τις κωμοπόλεις. Αυτό το αίσθημα της ασφάλειας θα το αποκαταστήσουμε, με απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά με μία αστυνομία ελεύθερη και απερίσπαστη να μπορεί να κάνει τη δουλειά της έτσι όπως ξέρει να την κάνει.
Αυτό το μήνυμα αυτής της μεγάλης πολιτικής αλλαγής, αυτό το μήνυμα ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα Κόμμα έτοιμο, ώριμο, που έχει μάθει από τα λάθη του, έχει αλλάξει, έχει κρατήσει τις παραδόσεις και τις αξίες της, αλλά ταυτόχρονα έχει μπολιαστεί με νέο αίμα, θέλω -και το ζητώ και από τις κομματικές μας οργανώσεις- να φτάσει μέχρι το τελευταίο σπίτι, μέχρι το τελευταίο νοικοκυριό, μέχρι τον τελευταίο συμπολίτη μας. Θέλουμε να πείσουμε τους Έλληνες πολίτες ότι στις επόμενες εκλογές δεν προσερχόμαστε μόνο για να καταδικάσουμε μια αποτυχημένη κυβέρνηση-είναι το εύκολο κομμάτι της δουλειάς μας να εξηγούμε γιατί η κυβέρνηση αυτή είναι αποτυχημένη. Το πιο δύσκολο, η πιο μεγάλη πρόκληση, είναι να πείσουμε τους πολίτες ότι αξίζει και πάλι να μας εμπιστευτούν. Ότι έχουμε και το σχέδιο και τη διάθεση και το όραμα να μπορούμε να κάνουμε μια μεγάλη φυγή προς τα μπρος, ένα μεγάλο άλμα στο μέλλον. Διότι μετά από 10 χρόνια κρίσης, σε ένα παιδί 20 χρονών, -σκεφτείτε το λίγο- η μόνη του ανάμνηση είναι η κρίση. Δεν θυμάται τίποτα άλλο. Θυμάται μια Ελλάδα σε κρίση. Αυτές οι αναμνήσεις πρέπει επιτέλους να αποτελούν παρελθόν. Και φιλοδοξία μου είναι να μπορούμε εμείς ως Νέα Δημοκρατία να είμαστε η Παράταξη η οποία θα βάλει ένα οριστικό τέλος στην κρίση. Θα οδηγήσει την Ελλάδα σε μια νέα βιώσιμη ανάκαμψη, σε μια ανάπτυξη από την οποία θα έχουν όφελος όλοι και όχι μόνο λίγοι, με ένα δίκαιο κοινωνικό μέρισμα το οποίο θα μοιραστεί σε όλους. Με ένα Κράτος λιτό και αποτελεσματικό που θα φροντίζει τους πολίτες εκεί που πραγματικά το χρειάζονται, αλλά θα δίνει χώρο και ελευθερία στην ιδιωτική οικονομία να αναπτυχθεί και δεν θα πνίγει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις κάτω από ένα απίστευτο βάρος γραφειοκρατίας.
Αυτό είναι το όραμά μας και αυτό ήταν πάντα το όραμα της μεγάλης φιλελεύθερης Παράταξης. Το μήνυμά μας είναι -κατά βάθος- ένα μήνυμα ελευθερίας. Ένα μήνυμα ότι όλοι έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε όσο καλύτεροι μπορούμε, αρκεί να θέλουμε να το κάνουμε. Είναι ένα μήνυμα ίσων ευκαιριών. Δεν μπορώ να προδικάσω που θα καταλήξει κανένα από αυτά τα νέα παιδιά, τα οποία σήμερα μας παρακολουθούν. Αλλά θέλω να έχουν όλοι στην αφετηρία της ζωής τους ίσες ευκαιρίες να διακριθούν και να πάνε όσο ψηλά τους οδηγήσει η εργατικότητα, το ταλέντο, η επιθυμία τους για πρόοδο. Και βέβαια, με μια κοινωνία συνεκτική η οποία θα φροντίζει πάντα τους πιο αδύναμους. Αυτό είναι το όραμα της Νέας Δημοκρατίας και σήμερα περισσότερο παρά ποτέ είναι ένα όραμα επίκαιρο για μια Ελλάδα η οποία ψάχνει για κατεύθυνση.
Σκεφτείτε λίγο τις μεγάλες τραγωδίες τις οποίες βίωσε αυτός ο τόπος. Το ’22, όταν έφτασαν εδώ στο νησί σας και αλλού ξεριζωμένοι άνθρωποι οι οποίοι τα έχασαν όλα. Οι οποίοι, όμως, είχαν τη θέληση και τη δύναμη να ξεκινήσουν και πάλι τη ζωή τους και να πετύχουν θαύματα. Σκεφτείτε τη γενιά των πατεράδων μας και των παππούδων μας η οποία βγήκε από έναν πόλεμο, από έναν εμφύλιο και έχτισε με πολύ κόπο, με πολλή δουλειά αυτό το οικονομικό θαύμα της Ελλάδας του 1950 και του 1960. Το λέω αυτό γιατί η Ιστορία μας είναι γεμάτη από καταστροφές, αλλά και από θριάμβους. Και πιστεύω ότι τώρα πια έχει έρθει η ώρα να γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο σε αυτή την ιστορική πορεία αυτής της σπουδαίας χώρας. Και είμαι σίγουρος ότι το γαλάζιο του Αιγαίου, του Βόρειου Αιγαίου θα ενωθεί με το γαλάζιο της Νέας Δημοκρατίας για να μπορέσουμε όλοι μαζί να γράψουμε μια νέα ένδοξη σελίδα.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χειροκρότημά σας, σας ευχαριστώ για τη στήριξή σας, για τον ενθουσιασμό σας, για τη δύναμή σας. Και πάμε όλοι μαζί να δώσουμε τη μάχη, ενωμένοι για μια μεγάλη εκλογική επικράτηση σε όποια κάλπη και αν στηθεί πρώτη το 2019. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, να είστε καλά. Εις το επανιδείν.
