Του Νίκου Φυλάγγελου
Στις κάλπες των εκλογών της 21ης Μαϊου έχουμε μια ακόμη καλή ευκαιρία να δείξουμε ότι ωριμάζουμε, ως κοινωνία και εκλογικό σώμα.
Όχι τόσο για το κόμμα που θα ψηφίσει κανείς, αλλά ως προς τη συνειδησιακή εξέγερση απέναντι σε όσους νομίζουν ότι, ακόμη και σήμερα, στην εποχή των social media, και μετά από μια υπερδεκαετία εθνικής τραγωδίας λόγω των Μνημονίων, μπορούν να μας επιβάλλουν… εικονικές πραγματικότητες.
Μια καλή αρχή δημοκρατικής εκτόνωσης λοιπόν, θα είναι να μην ψηφίσουμε εκείνους που είχαν πιάσει… μόνιμο και ανεξήγητο στασίδι στα κανάλια, απολαμβάνοντας προκλητική και εξοργιστική προβολή.
Τόσο οι ίδιοι, όσο και οι δημοσιογράφοι και οι καναλάρχες που τους χάρισαν τόσο σκανδαλιστική προβολή, υποτιμούν ευθέως την κοινή λογική και την αξιοπρέπεια των τηλεθεατών, δηλαδή του ίδιου του εκλογικού σώματος.
Και παραβλέπουν ότι, ένα… μηδενικό, δεν αλλάζει σειρά προτίμησης και αξιολόγησης, επειδή βγαίνει στην τηλεόραση. Αντιθέτως, αναδεικνύει περισσότερο τις υστερήσεις και την ανεπάρκειά του. Και έτσι, επιδεινώνει τη θέση του έναντι του εκλογικού σώματος.
Σημασία δεν έχει πλέον να γίνεις γνωστός. Αλλά… ως τι θα γίνεις γνωστός. Στην κάλπη οι απαντήσεις, για “πρόθυμα” κανάλια και… βουλιμικούς υποψηφίους.
