Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Στην Ινδία, και κάπως στο Πακιστάν, θα είχε δοθεί το όνομά του σε μια “ιερή αγελάδα” και τις… μετενσαρκώσεις της. Στην Ελλάδα, περιορίζεται στο να παρακολουθεί να τον αποθεώνουν οι… ευεργετημένοι από το ανίκητό σύστημά του, τόσο την περίοδο της λεηλασίας της χώρας, επί διακυβέρνησής του, όσο και στα χρόνια που ακολούθησαν, καθώς “ορφανά” του υπάρχουν παντού στον δημόσιο βίο. Και φυσικά, σε όλα τα κόμματα.
Περί… ιερής αγελάδας Κώστα Σημίτη ο λόγος φυσικά, με τον άνθρωπο για τον οποίο οι δημοσκόποι εφηύραν το εύρημα της “καταλληλότητας”, να έχει γίνει βασικό θέμα συζήτησης και οργής, για το πρόσφατο άρθρο του περί των σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας. Εκεί όπου, μεταξύ άλλων, μίλησε για “εκκρεμότητες”, τις οποίες φυσικά δεν αναγνωρίζει η ελληνική εξωτερική πολιτική, αυτό ωστόσο μικρή σημασία έχει για τον πρωθυπουργό, επί ημερών του οποίου κατελήφθη ελληνικό έδαφος, στα Ίμια, και αντί να φύγουν οι καταληψίες, έφυγε η ελληνική σημαία, “γκριζάροντας” το Αιγαίο.
Η αποστροφή των Ελλήνων για τον Κώστα Σημίτη είναι γνωστή. Αξίζει ωστόσο να σταθεί κανείς στο θράσος και την πρόκληση της ηθικής αξιοπρέπειας των Ελλήνων. Ο Σημίτης, να γράφει για τα Ίμια. Σε λίγο θα γράψει και για το… Χρηματιστήριο. Θυμάστε; Το σκάνδαλο της μεγαλύτερης αναδιανομής πλούτου σε ευρωπαϊκή χώρα εν καιρώ ειρήνης. Φυσικά επί δικής του διακυβέρνησης. Όπως και με τις απευθείας αναθέσεις των δημοσίων έργων, που ακολούθησαν.
